Maks Mirny

tenisista białoruski

Maks Mirny (biał.: Максім Мікалаевіч Мірны, Maksim Mikałajewicz Mirny; ros.: Максим Николаевич Мирный, Maksim Nikołajewicz Mirny; ur. 6 lipca 1977 w Mińsku[2]) – białoruski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 10 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, dwukrotny triumfator ATP Finals oraz złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze mieszanej.

Maks Mirny
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1977
Mińsk

Wzrost

196 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

28 listopada 2018[1]

Trener

Mikałaj Mirny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

18 (18 sierpnia 2003)

Australian Open

3R (2000, 2006)

Roland Garros

2R (1999, 2006)

Wimbledon

4R (2003, 2005, 2006)

US Open

QF (2002)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

52

Najwyżej w rankingu

1 (9 czerwca 2003)

Australian Open

F (2007)

Roland Garros

W (2005, 2006, 2011, 2012)

Wimbledon

F (2003)

US Open

W (2000, 2002)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Białoruś
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 tenis ziemny
(gra mieszana)
Strona internetowa

Życie prywatne

edytuj

10 lipca 2004 roku poślubił w Mińsku Ksenię. Mają troje dzieci: córki Melanię (ur. 16 grudnia 2004), Petrę (ur. 8 marca 2007) i syna Demida (ur. 10 listopada 2009).

Działalność charytatywna

edytuj

W listopadzie 2002 roku otrzymał tytuł ambasadora ds. AIDS na Białorusi z ramienia ONZ.

Kariera tenisowa

edytuj

Karierę zawodową rozpoczął w roku 1996. Cechował go mocny serwis i forhend, a większość akcji starał się kończyć wolejami. Był tenisistą praworęcznym, z jednoręcznym bekhendem.

W grze pojedynczej wygrał jeden turniej z cyklu ATP World Tour, w roku 2003 podczas rozgrywek w Rotterdamie. Pojedynek finałowy rozegrał z Raemonem Sluiterem, którego pokonał 7:6(3), 6:4. Trzykrotnie grał również w finałach imprez ATP World Tour, najpierw w roku 2001 w Stuttgarcie, a w roku 2005 w Memphis oraz Nottingham. W Wielkim Szlemie najlepszym singlowym wynikiem Białorusina jest ćwierćfinał US Open z 2002 roku. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2003 roku na 18. miejscu.

W grze podwójnej Mirny wygrał w przeciągu swojej kariery 52 turnieje rangi ATP World Tour. Do jego największych osiągnięć deblowych zalicza się czterokrotne zwycięstwo w latach 2005, 2006, 2011 i 2012 we French Open oraz triumfy w latach 2000 i 2002 w US Open. W 2006 i 2011 roku Mirny odniósł wygraną w turnieju ATP World Tour Finals, w którym gra osiem najlepszych par z całego sezonu. Ponadto Białorusin 46 razy przegrał finały rozgrywek ATP World Tour, w tym cztery razy w Wielkim Szlemie i dwukrotnie w ATP Finals. Dnia 9 czerwca 2003 roku został liderem rankingu deblistów.

W grze mieszanej Mirny wygrał cztery tytuły wielkoszlemowe, w tym dwa z Sereną Williams – w 1998 roku wspólnie wygrali Wimbledon i US Open. Trzecie zwycięstwo Białorusin odniósł w roku 2007, wygrywając wspólnie z Wiktoryją Azaranką na US Open. Czwarty triumf zanotował podczas US Open 2013, triumfując wspólnie z Andreą Hlaváčkovą. Ponadto Mirny czterokrotnie był finalistą zawodów wielkoszlemowych w mikście, najpierw z Sereną Williams podczas Australian Open z 1999 roku, potem z Anną Kurnikową podczas US Open z 2000 roku, z Wiktoryją Azaranką w Australian Open z 2007 roku oraz z Chan Hao-ching na Wimbledonie w sezonie 2014. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 razem z Azaranką zdobył złoty medal.

Mirny rozegrał najwięcej spotkań w historii reprezentacji Białorusi w Pucharze Davisa. Szczególną popularność przyniósł mu rok 2004, kiedy (wraz z Uładzimirem Wałczkouem) przyczynił się do awansu Białorusi do półfinału tych rozgrywek, po zwycięstwach z Rosją i Argentyną; lepsi od Białorusinów okazali się w półfinale Amerykanie. Rok wcześniej Mirny dzięki zwycięstwom singlowym (m.in. nad Rainerem Schüttlerem) w meczu z Niemcami zapewnił Białorusi awans do „grupy światowej” – najwyższej klasy rozgrywek w Pucharze Davisa. Te osiągnięcia (a także występy w cyklu zawodowym) przyniosły Mirnemu najwyższe odznaczenia państwowe, był również poważnym kandydatem do pełnienia funkcji chorążego na igrzyskach olimpijskich w Atenach.

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 21 października 2001 Stuttgart Twarda (hala)   Tommy Haas 2:6, 2:6, 2:6
Zwycięzca 1. 23 lutego 2003 Rotterdam Twarda (hala)   Raemon Sluiter 7:6(3), 6:4
Finalista 2. 20 lutego 2005 Memphis Twarda (hala)   Kenneth Carlsen 5:7, 5:7
Finalista 3. 19 czerwca 2005 Nottingham Trawiasta   Richard Gasquet 2:6, 3:6

Gra mieszana (5–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 4 lipca 1998 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Serena Williams   Mirjana Lučić
  Mahesh Bhupathi
6:4, 6:4
Zwycięzca 2. 12 września 1998 US Open, Nowy Jork Twarda   Serena Williams   Lisa Raymond
  Patrick Galbraith
6:2, 6:2
Finalista 1. 30 stycznia 1999 Australian Open, Melbourne Twarda   Serena Williams   Mariaan de Swardt
  David Adams
4:6, 6:4, 6:7(5)
Finalista 2. 9 września 2000 US Open, Nowy Jork Twarda   Anna Kurnikowa   Arantxa Sánchez Vicario
  Jared Palmer
4:6, 3:6
Finalista 3. 27 stycznia 2007 Australian Open, Melbourne Twarda   Wiktoryja Azaranka   Jelena Lichowcewa
  Daniel Nestor
4:6, 4:6
Zwycięzca 3. 8 września 2007 US Open, Nowy Jork Twarda   Wiktoryja Azaranka   Meghann Shaughnessy
  Leander Paes
6:4, 7:6(6)
Zwycięzca 4. 4 sierpnia 2012 Londyn Trawiasta   Wiktoryja Azaranka   Laura Robson
  Andy Murray
2:6, 6:3, 10–8
Zwycięzca 5. 6 września 2013 US Open, Nowy Jork Twarda   Andrea Hlaváčková   Abigail Spears
  Santiago González
7:6(5), 6:3
Finalista 4. 6 lipca 2014 Wimbledon, Londyn Twarda   Chan Hao-ching   Samantha Stosur
  Nenad Zimonjić
4:6, 2:6

Gra podwójna (52–46)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2 lutego 1997 Szanghaj Dywanowa (hala)   Kevin Ullyett   Tomas Nydahl
  Stefano Pescosolido
7:6, 6:7, 7:5
Finalista 1. 5 października 1997 Tuluza Twarda (hala)   Jean-Philippe Fleurian   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
3:6, 6:7
Finalista 2. 12 kwietnia 1998 Ćennaj Twarda   Olivier Delaître   Leander Paes
  Mahesh Bhupathi
7:6, 3:6, 2:6
Zwycięzca 2. 7 lutego 1999 Marsylia Twarda (hala)   Andriej Olchowski   David Adams
  Pavel Vízner
7:5, 7:6(7)
Zwycięzca 3. 7 marca 1999 Kopenhaga Dywanowa (hala)   Andriej Olchowski   Marc-Kevin Goellner
  David Prinosil
6:7(5), 7:6(4), 6:1
Zwycięzca 4. 7 marca 1999 Delray Beach Ceglana   Nenad Zimonjić   Doug Flach
  Brian MacPhie
7:6(3), 3:6, 6:3
Zwycięzca 5. 17 października 1999 Singapur Twarda (hala)   Eric Taino   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde
6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 9 stycznia 2000 Ad-Dauha Twarda   Mark Knowles   Alex O’Brien
  Jared Palmer
6:3, 6:4
Finalista 3. 7 maja 2000 Monachium Ceglana   Nenad Zimonjić   David Adams
  John-Laffnie de Jager
4:6, 4:6
Finalista 4. 20 sierpnia 2000 Indianapolis Twarda   Jonas Björkman   Lleyton Hewitt
  Sandon Stolle
2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 7. 8 września 2000 US Open, Nowy Jork Twarda   Lleyton Hewitt   Ellis Ferreira
  Rick Leach
6:4, 5:7, 7:6(5)
Zwycięzca 8. 19 listopada 2000 Paryż Dywanowa (hala)   Nicklas Kulti   Paul Haarhuis
  Daniel Nestor
6:4, 7:5
Finalista 5. 17 czerwca 2001 Halle Trawiasta   Patrick Rafter   Daniel Nestor
  Sandon Stolle
4:6, 7:6(5), 1:6
Zwycięzca 9. 7 października 2001 Moskwa Dywanowa (hala)   Sandon Stolle   Mahesh Bhupathi
  Jeff Tarango
6:3, 6:0
Zwycięzca 10. 21 października 2001 Stuttgart Twarda (hala)   Sandon Stolle   Ellis Ferreira
  Jeff Tarango
7:6, 7:6(4)
Finalista 6. 3 lutego 2002 Mediolan Dywanowa (hala)   Julien Boutter   Karsten Braasch
  Andriej Olchowski
6:3, 6:7(5), 10–12
Finalista 7. 17 lutego 2002 Marsylia Twarda (hala)   Julien Boutter   Arnaud Clément
  Nicolas Escudé
4:6, 3:6
Zwycięzca 11. 24 lutego 2002 Rotterdam Twarda (hala)   Roger Federer   Mark Knowles
  Daniel Nestor
4:6, 6:3, 10–4
Finalista 8. 17 marca 2002 Indian Wells Twarda   Roger Federer   Mark Knowles
  Daniel Nestor
4:6, 4:6
Finalista 9. 16 czerwca 2002 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Mahesh Bhupathi   Wayne Black
  Kevin Ullyett
5:7, 3:6
Finalista 10. 11 sierpnia 2002 Cincinnati Twarda   Mahesh Bhupathi   James Blake
  Todd Martin
5:7, 3:6
Finalista 11. 18 sierpnia 2002 Indianapolis Twarda   Mahesh Bhupathi   Mark Knowles
  Daniel Nestor
6:7(4), 7:6(5), 4:6
Zwycięzca 12. 7 września 2002 US Open, Nowy Jork Twarda   Mahesh Bhupathi   Jiří Novák
  Radek Štěpánek
6:3, 3:6, 6:4
Zwycięzca 13. 6 października 2002 Moskwa Dywanowa (hala)   Roger Federer   Joshua Eagle
  Sandon Stolle
6:4, 7:6
Finalista 12. 20 października 2002 Madryt Twarda (hala)   Mahesh Bhupathi   Mark Knowles
  Daniel Nestor
3:6, 5:7, 0:6
Finalista 13. 5 stycznia 2003 Adelaide Twarda   Jeff Morrison   Jeff Coetzee
  Chris Haggard
6:2, 4:6, 6:7(7)
Finalista 14. 23 lutego 2003 Rotterdam Twarda (hala)   Roger Federer   Wayne Arthurs
  Paul Hanley
6:7(4), 2:6
Zwycięzca 14. 30 marca 2003 Miami Twarda   Roger Federer   Leander Paes
  David Rikl
7:5, 6:3
Zwycięzca 15. 13 kwietnia 2003 Estoril Ceglana   Mahesh Bhupathi   Lucas Arnold Ker
  Mariano Hood
6:1, 6:2
Zwycięzca 16. 20 kwietnia 2003 Monte Carlo Ceglana   Mahesh Bhupathi   Michaël Llodra
  Fabrice Santoro
6:4, 3:6, 7:6(6)
Finalista 15. 19 maja 2003 Hamburg Ceglana   Mahesh Bhupathi   Mark Knowles
  Daniel Nestor
4:6, 6:7(10)
Finalista 16. 15 czerwca 2003 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Mahesh Bhupathi   Mark Knowles
  Daniel Nestor
7:5, 4:6, 6:7(3)
Finalista 17. 5 lipca 2003 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Mahesh Bhupathi   Jonas Björkman
  Todd Woodbridge
6:3, 3:6, 6:7(4), 3:6
Zwycięzca 17. 10 sierpnia 2003 Montreal Twarda   Mahesh Bhupathi   Jonas Björkman
  Todd Woodbridge
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 18. 5 października 2003 Moskwa Dywanowa (hala)   Mahesh Bhupathi   Wayne Black
  Kevin Ullyett
6:3, 7:5
Finalista 18. 12 października 2003 Wiedeń Twarda (hala)   Mahesh Bhupathi   Yves Allegro
  Roger Federer
6:7(7), 5:7
Zwycięzca 19. 19 października 2003 Madryt Twarda (hala)   Mahesh Bhupathi   Wayne Black
  Kevin Ullyett
6:2, 2:6, 6:3
Zwycięzca 20. 9 maja 2004 Rzym Ceglana   Mahesh Bhupathi   Wayne Arthurs
  Paul Hanley
2:6, 6:3, 6:4
Finalista 19. 1 sierpnia 2004 Toronto Twarda   Jonas Björkman   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
4:6, 2:6
Zwycięzca 21. 7 marca 2005 Miami Twarda   Jonas Björkman   Wayne Black
  Kevin Ullyett
6:1, 6:2
Zwycięzca 22. 15 maja 2005 Hamburg Ceglana   Jonas Björkman   Michaël Llodra
  Fabrice Santoro
4:6, 7:6(2), 7:6(3)
Zwycięzca 23. 5 czerwca 2005 French Open, Paryż Ceglana   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
2:6, 6:1, 6:4
Finalista 20. 12 czerwca 2005 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(9), 6:7(4)
Zwycięzca 24. 21 sierpnia 2005 Cincinnati Twarda   Jonas Björkman   Wayne Black
  Kevin Ullyett
7:6(3), 6:2
Finalista 21. 11 września 2005 US Open, Nowy Jork Twarda   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
1:6, 4:6
Zwycięzca 25. 16 października 2005 Moskwa Dywanowa (hala)   Michaił Jużny   Igor Andriejew
  Nikołaj Dawydienko
6:1, 6:1
Finalista 22. 30 października 2005 Petersburg Dywanowa (hala)   Jonas Björkman   Julian Knowle
  Jürgen Melzer
6:4, 5:7, 5:7
Zwycięzca 26. 8 stycznia 2006 Ad-Dauha Twarda   Jonas Björkman   Christophe Rochus
  Olivier Rochus
2:6, 6:3, 10–8
Zwycięzca 27. 26 marca 2006 Miami Twarda   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca 28. 23 kwietnia 2006 Monte Carlo Ceglana   Jonas Björkman   Fabrice Santoro
  Nenad Zimonjić
6:2, 7:6(2)
Zwycięzca 29. 11 czerwca 2006 French Open, Paryż Ceglana   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(5), 6:4, 7:5
Finalista 23. 18 czerwca 2006 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Jonas Björkman   Paul Hanley
  Kevin Ullyett
4:6, 6:3, 8–10
Zwycięzca 30. 23 lipca 2006 Stuttgart Ceglana   Gastón Gaudio   Yves Allegro
  Robert Lindstedt
7:5, 6:7(1), 12–10
Zwycięzca 31. 20 sierpnia 2006 Cincinnati Twarda   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 6:3, 10–7
Finalista 24. 10 września 2006 US Open, Nowy Jork Twarda   Jonas Björkman   Martin Damm
  Leander Paes
7:6(5), 4:6, 3:6
Zwycięzca 32. 19 listopada 2006 Szanghaj Twarda (hala)   Jonas Björkman   Mark Knowles
  Daniel Nestor
6:2, 6:4
Finalista 25. 28 stycznia 2007 Australian Open, Melbourne Twarda   Jonas Björkman   Bob Bryan
  Mike Bryan
5:7, 5:7
Zwycięzca 33. 14 października 2007 Sztokholm Twarda (hala)   Jonas Björkman   Arnaud Clément
  Michaël Llodra
6:4, 6:4
Zwycięzca 34. 17 lutego 2008 Delray Beach Twarda   Jamie Murray   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 3:6, 10–6
Zwycięzca 35. 12 października 2008 Wiedeń Twarda (hala)   Andy Ram   Philipp Petzschner
  Alexander Peya
6:1, 7:5
Finalista 26. 26 października 2008 Petersburg Twarda (hala)   Rohan Bopanna   Travis Parrott
  Filip Polášek
6:3, 6:7(4), 8–10
Finalista 27. 22 marca 2009 Indian Wells Twarda   Andy Ram   Mardy Fish
  Andy Roddick
6:3, 1:6, 12–14
Zwycięzca 36. 5 kwietnia 2009 Miami Twarda   Andy Ram   Ashley Fisher
  Stephen Huss
6:7(4), 6:2, 10–7
Finalista 28. 16 sierpnia 2009 Montreal Twarda   Andy Ram   Mahesh Bhupathi
  Mark Knowles
4:6, 3:6
Finalista 29. 29 listopada 2009 Londyn Twarda (hala)   Andy Ram   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(5), 3:6
Finalista 30. 4 kwietnia 2010 Miami Twarda   Mahesh Bhupathi   Lukáš Dlouhý
  Leander Paes
2:6, 5:7
Finalista 31. 18 kwietnia 2010 Monte Carlo Ceglana   Mahesh Bhupathi   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
3:6, 0:2 krecz
Finalista 32. 22 sierpnia 2010 Cincinnati Twarda   Mahesh Bhupathi   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 33. 7 listopada 2010 Walencja Twarda (hala)   Mahesh Bhupathi   Andy Murray
  Jamie Murray
6:7(8), 7:5, 7–10
Zwycięzca 37. 14 listopada 2010 Paryż Twarda (hala)   Andy Ram   Mark Knowles
  Andy Ram
7:5, 7:5
Finalista 34. 28 listopada 2010 Londyn Twarda (hala)   Mahesh Bhupathi   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
6:7(5), 4:6
Zwycięzca 38. 20 lutego 2011 Memphis Twarda (hala)   Daniel Nestor   Eric Butorac
  Jean-Julien Rojer
6:2, 6:7(6), 10–3
Finalista 35. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda   Daniel Nestor   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
7:6(5), 2:6, 5–10
Zwycięzca 39. 4 czerwca 2011 French Open, Paryż Ceglana   Daniel Nestor   Juan Sebastián Cabal
  Eduardo Schwank
7:6(3), 3:6, 6:4
Zwycięzca 40. 16 października 2011 Szanghaj Twarda   Daniel Nestor   Michaël Llodra
  Nenad Zimonjić
3:6, 6:1, 12–10
Finalista 36. 30 października 2011 Wiedeń Twarda (hala)   Daniel Nestor   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(10), 3:6
Finalista 37. 6 listopada 2011 Bazylea Twarda (hala)   Daniel Nestor   Michaël Llodra
  Nenad Zimonjić
4:6, 5:7
Zwycięzca 41. 27 listopada 2011 Londyn Twarda (hala)   Daniel Nestor   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
7:5, 6:3
Zwycięzca 42. 8 stycznia 2012 Brisbane Twarda   Daniel Nestor   Jürgen Melzer
  Philipp Petzschner
6:1, 6:2
Zwycięzca 43. 26 lutego 2012 Memphis Twarda (hala)   Daniel Nestor   Ivan Dodig
  Marcelo Melo
4:6, 7:5, 10–7
Finalista 38. 1 kwietnia 2012 Miami Twarda   Daniel Nestor   Leander Paes
  Radek Štěpánek
6:3, 1:6, 8–10
Finalista 39. 22 kwietnia 2012 Monte Carlo Ceglana   Daniel Nestor   Bob Bryan
  Mike Bryan
2:6, 3:6
Zwycięzca 44. 9 czerwca 2012 French Open, Paryż Ceglana   Daniel Nestor   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca 45. 17 czerwca 2012 Londyn (Queen’s) Trawiasta   Daniel Nestor   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:3, 6:4
Finalista 40. 12 stycznia 2013 Sydney Twarda   Horia Tecău   Bob Bryan
  Mike Bryan
4:6, 4:6
Finalista 41. 3 marca 2013 Delray Beach Twarda   Horia Tecău   James Blake
  Jack Sock
4:6, 4:6
Zwycięzca 46. 28 kwietnia 2013 Bukareszt Ceglana   Horia Tecău   Lukáš Dlouhý
  Oliver Marach
4:6, 6:4, 10–6
Zwycięzca 47. 22 czerwca 2013 's-Hertogenbosch Trawiasta   Horia Tecău   Andre Begemann
  Martin Emmrich
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 48. 6 października 2013 Pekin Twarda   Horia Tecău   Fabio Fognini
  Andreas Seppi
6:4, 6:2
Finalista 42. 1 marca 2014 Acapulco Twarda   Feliciano López   Kevin Anderson
  Matthew Ebden
3:6, 3:6
Finalista 43. 1 listopada 2015 Walencja Twarda (hala)   Feliciano López   Eric Butorac
  Scott Lipsky
6:7(4), 3:6
Zwycięzca 49. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda   Treat Huey   Philipp Petzschner
  Alexander Peya
7:6(5), 6:3
Finalista 44. 26 lutego 2017 Delray Beach Twarda   Treat Huey   Raven Klaasen
  Rajeev Ram
5:7, 5:7
Zwycięzca 50. 22 października 2017 Moskwa Twarda (hala)   Philipp Oswald   Damir Džumhur
  Antonio Šančić
6:3, 7:5
Finalista 45. 13 stycznia 2018 Auckland Twarda   Philipp Oswald   Oliver Marach
  Mate Pavić
4:6, 7:5, 7–10
Zwycięzca 51. 18 lutego 2018 Nowy Jork Twarda (hala)   Philipp Oswald   Wesley Koolhof
  Artem Sitak
6:4, 4:6, 10–6
Zwycięzca 52. 15 kwietnia 2018 Houston Ceglana   Philipp Oswald   Andre Begemann
  Antonio Šančić
6:7(2), 6:4, 11–9
Finalista 46. 21 października 2018 Moskwa Twarda (hala)   Philipp Oswald   Austin Krajicek
  Rajeev Ram
6:7(4), 4:6

Przypisy

edytuj
  1. Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-13)]. (ang.).
  2. МИРНЫЙ Максим Николаевич [online], www.noc.by [dostęp 2023-06-23].

Bibliografia

edytuj