Miron Sycz
Miron Sycz, ukr. Мирон Сич, trb. Myron Sycz (ur. 3 stycznia 1960 w Ostrym Bardzie[1], zm. 4 kwietnia 2024[2] w Olsztynie[3]) – polski polityk ukraińskiego pochodzenia, działacz Związku Ukraińców w Polsce, nauczyciel, samorządowiec, poseł na Sejm VI i VII kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1960 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 kwietnia 2024 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, nauczyciel |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm VI i VII kadencji (2007–2015), wicemarszałek województwa warmińsko-mazurskiego (2015–2024) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujBył synem Ołeksandra (Aleksandra) Sycza, członka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów od 1938 oraz strzelca w kureniu „Mesnyky” Ukraińskiej Powstańczej Armii[4], skazanego w 1947 przez polski sąd na karę śmierci za działalność w UPA, złagodzoną w tym samym roku na karę 15 lat pozbawienia wolności[5] i Marii[1].
Miron Sycz ukończył w 1984 studia na Wydziale Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Odbył również ukończone w 2000 studia podyplomowe w zakresie europejskiej administracji samorządowej i rządowej w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku.
W latach 1984–1990 był kierownikiem internatu i nauczycielem w Liceum Ogólnokształcącym w Górowie Iławeckim. Był założycielem Zespołu Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania w Górowie Iławeckim, w którym od 1990 do 2007 pełnił funkcję dyrektora, następnie został honorowym dyrektorem tej placówki. Był też współorganizatorem ukraińskich inicjatyw kulturalnych na Warmii i Mazurach, a także delegatem na Światowe Forum Ukraińców w Kijowie. Od 1999 przewodniczył radzie społecznej szpitala rehabilitacyjnego w Górowie Iławeckim. Działał w Związku Ukraińców w Polsce[2].
Był członkiem PZPR, z której wystąpił przed 1989. Po 1990 działał kolejno w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, Unii Wolności i Partii Demokratycznej. W latach 1998–2007 zasiadał w sejmiku warmińsko-mazurskim trzech kadencji, zajmując w nim stanowisko przewodniczącego[6] (od 1999 do 2007). W 1998 został wybrany z ramienia Unii Wolności, w 2002 uzyskał mandat z listy SLD-UP[7], a w 2006 z rekomendacji Platformy Obywatelskiej[8].
W wyborach parlamentarnych w 2001 był kandydatem UW do Sejmu. W wyborach w 2005 kandydatem PD do Senatu. W wyborach parlamentarnych w 2007 z listy PO uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu elbląskim 9075 głosów[9]. W Sejmie objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych, grup parlamentarnych polsko-ukraińskiej i polsko-rosyjskiej oraz delegacji Sejmu do Zgromadzenia Poselskiego Sejmu RP i Rady Najwyższej Ukrainy. W 2010 został przewodniczącym PO w powiecie bartoszyckim. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 8884 głosy[10]. W VII kadencji Sejmu objął funkcję przewodniczącego Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W 2015 nie został ponownie wybrany na posła. 2 listopada tegoż roku został powołany na wicemarszałka województwa warmińsko-mazurskiego[11], w związku z czym jego mandat poselski wygasł na kilka dni przed końcem VII kadencji Sejmu[12]. W 2018 powrócił w skład sejmiku warmińsko-mazurskiego[13], 4 grudnia ponownie powołany na wicemarszałka w zarządzie województwa VI kadencji[14]. W wyborach w 2019 bezskutecznie kandydował do Sejmu[15]. Utrzymał funkcję wicemarszałka również w nowym zarządzie województwa powołanym 7 listopada 2023[16]. Stanowisko to zajmował do czasu swojej śmierci.
Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie-Dywitach[17].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (2001)[18]
- Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej (pośmiertnie, 2024)[19]
- Order „Za zasługi” I stopnia (Ukraina, 2009)
- Order „Za zasługi” II stopnia (Ukraina, 2007)[20]
- Order „Za zasługi” III stopnia (Ukraina, 2001)[21]
- Tytuł honorowego obywatela miasta i gminy Górowo Iławeckie (2023)[22].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-13].
- ↑ a b Mikołaj Pietraszewski: Nie żyje Miron Sycz, były poseł PO. „Żegnaj, stary przyjacielu”. radiozet.pl, 4 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-04].
- ↑ Miron Sycz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-05-17].
- ↑ Tomasz Stańczyk. Misja bez końca. „Rzeczpospolita”. Nr 171, 25 lipca 1998. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Kwestionariusz osoby represjonowanej: Aleksander Sycz. ipn.gov.pl. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VI kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008, s. 221.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Warmińsko-mazurskie. Sycz i Kuchciński wybrani do zarządu województwa. onet.pl, 2 listopada 2015. [dostęp 2015-11-02].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1081
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Gustaw Marek Brzezin z PSL ponownie marszałkiem woj. warmińsko-mazurskiego. portalsamorzadowy.pl, 4 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Piotr Bułakowski: Marcin Kuchciński nowym marszałkiem województwa. rmf24.pl, 7 listopada 2023. [dostęp 2023-11-07].
- ↑ Uroczystości pogrzebowe Mirona Sycza. „Jak mało kto potrafił znaleźć drogę do człowieka”. radioolsztyn.pl, 9 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-10].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 13, poz. 216
- ↑ 33. rocznica powołania Straży Granicznej. akademiapolicji.edu.pl, 20 maja 2024. [dostęp 2024-05-22].
- ↑ Указ Президента України № 739/2007. president.gov.ua, 21 sierpnia 2007. [dostęp 2015-06-01]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 639/2001. president.gov.ua. [dostęp 2015-06-01]. (ukr.).
- ↑ Miron Sycz Honorowym Obywatelem Miasta i Gminy Górowo Iławeckie. bartsat.pl, 10 listopada 2023. [dostęp 2023-11-13].
Bibliografia
edytuj- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 403.
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2017-09-07].