Arrinera Hussarya
 Arrinera Hussarya na Motor Show Poznań 2015 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Pavlo Burkatskyy (zewnętrzny design) |
| Zaprezentowany |
1 kwietnia 2014 |
| Okres produkcji |
od 2016 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Silniki | |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4643 mm |
| Szerokość |
2093 mm |
| Wysokość |
1195 mm |
| Rozstaw osi |
2695 mm |
| Masa własna |
1300 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja |
Lamborghini Huracan |
Arrinera Hussarya − supersamochód konstruowany przez polską firmę Arrinera Automotive. Nazwa Hussarya odnosi się do siedemnastowiecznej polskiej kawalerii[1].
Prace projektowe nad pierwszym polskim supersamochodem rozpoczęto w 2008 roku. Prototyp pojazdu zaprezentowano akcjonariuszom i inwestorom firmy Arrinera 9 czerwca 2011 roku, natomiast pierwsza jazda próbna odbyła się niecały miesiąc wcześniej − 17 maja 2011 roku.
Zmianę wyglądu wersji produkcyjnej względem prototypu ogłoszono we wrześniu 2011 roku[2]. Pierwsze szkice zaprezentowano 17 lipca 2012 roku[3]. 3 sierpnia 2012 roku na oficjalnym blogu firmy zaprezentowano komputerową symulację wyglądu wersji produkcyjnej pojazdu.
1 kwietnia 2014 roku zaprezentowano w wersji 3D finalny model samochodu.
Produkcja supersamochodu ma się odbywać w Gliwicach.
Wygląd
Nadwozie ma dynamiczne linie. Przód samochodu poprowadzono bardzo nisko. Dwa duże wloty powietrza sprawiają wrażenie dynamicznego chłodzenia hamulców. Pojazd wyposażony zostanie w 20-calowe koła wykonane z metali stopów lekkich, na których założone zostaną opony Michelin Pilot Sport Cup 2: 245/30 R20 z przodu oraz 325/25 R20 z tyłu.
Rama i nadwozie
Rama pojazdu zaprojektowana została przez Lee Noble’a i została wykonana z wysoko wytrzymałej stali o zróżnicowanym przekroju z uwzględnieniem odpowiedniej wytrzymałości na skręcanie. Rama ma być lekka i charakteryzować się dużą odpornością na odkształcenia. Opcjonalnie nadwozie, wnętrze oraz podłoga samochodu będą mogły zostać wykonane z kompozytów węglowych i kewlarowych. Według producenta wersja produkcyjna ma być wykonana z nowoczesnych materiałów, m.in. aluminium. Aby zwiększyć wytrzymałość lakieru na zarysowania, wykorzystano do jego produkcji grafen.
Silnik
Arrinera 33 ma być testowana z centralnie umieszczoną wolnossącą jednostką benzynową w układzie V8 o pojemności 8.3 litra i mocy ponad 800 KM oraz momencie obrotowym 850 Nm, napędzającą tylną oś pojazdu poprzez 6-biegową manualną lub sekwencyjną skrzynię biegów. Skrzynię biegów wyposażono w elektroniczne sensory oraz mechanizm różnicowy w którym następuje samoczynne dostosowanie rozdziału momentu napędowego na poszczególne koła napędowe, w zależności od współczynnika przyczepności, a także dzięki dodatkowym sensorom w możliwość zautomatyzowania oraz szybką zmianę biegów poprzez łopatki umieszczone przy kole kierownicy[4]. Prędkość maksymalna wynikająca z charakterystyki silnika, obecnej 6-biegowej skrzyni biegów i zastosowanych opon ma zostać elektronicznie ograniczona do 330 km/h. Stosunek mocy do masy pojazdu wynosi 615KM/t
Pierwszy prototyp pojazdu wyposażony był w silnik diesla Audi.
Wyposażenie[5]
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmować ma m.in. radioodtwarzacz CD/MP3 z 4 głośnikami oraz zestawem głośnomówiącym Bluetooth, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka boczne, elektrycznie sterowane szyby, sportowe fotele, obszywaną skórą deskę rozdzielczą, centralny zamek z pilotem, światła do jazdy dziennej, światła mijania oraz światła drogowe wykonane w technologii LED, 3-ramienną sportową kierownicę, klimatyzację manualną, kamerę cofania, czujniki parkowania, skórzaną tapicerkę oraz złącze AUX.
Opcjonalnie pojazd wyposażyć będzie można m.in. w pakiety:
- Termowizja − kamera termowizyjna oraz podnoszony ekran LCD
- Carbon wnętrze − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: konsola środkowa, progi wewnętrzne, rączki w drzwiach, obudowa cyferblatów, kierownica, tylne oparcie foteli.
- Carbon − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: lusterka, tylny dyfuzor, osłona silnika.
- Carbon premium − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: pakiet standard + kompletna karoseria wykonana z włókna węglowego.
- Carbon mat − wszystkie elementy wykonane z matowego włókna węglowego.
- Car audio premium − system 6 głośników wraz ze wzmacniaczem, DVD z nawigacją.
- LED − podświetlenie wnętrza kabiny pasażerskiej oraz drzwi za pomocą LED.
- Hamulce − powiększone tarcze hamulcowe i zaciski
- Tor − czteropunktowe pasy, utwardzone zawieszenie, obniżony profil opon, fotele kubełkowe wykonane z włókna węglowego.
- Exclusive − indywidualny kolor nadwozia, detale wnętrza, przeszycia na skórze, elementy z włókna węglowego w jednym z pięciu dostępnych wzorów pokrywane odcieniem podobnym do koloru karoserii.
Wersja limitowana − „Seria 33”
Arrinera zapowiedziała, że planuje produkcję specjalnej wersji supersamochodu Hussarya o nazwie „Seria 33”[6]. Od zwykłej wersji będzie się różnić elementami stylistycznymi wnętrza i nadwozia[6]. Cena egzemplarza w tym wykonaniu nie została jeszcze ujawniona[6].
Kontrowersje
W maju 2012 roku dwaj polscy dziennikarze motoryzacyjni zaprezentowali materiał o kulisach produkcji samochodu, w którym dziennikarze portalu moto.pl dowodzą, że prototyp samochodu jest jedynie repliką innych znanych aut[7][8]. Firma Arrinera Automotive S.A złożyła w tej sprawie pozew do sądu i w dniu 18 czerwca 2014 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie przyznał rację firmie Arrinera Automotive S.A. Wyrok jest prawomocny.[9].
- ↑ Arrinera Hussarya – zdjęcia wersji produkcyjnej. TopGear.net.pl, 2012-08-12. [dostęp 2012-08-06]. (pol.).
- ↑ Arrinera będzie mieć całkowicie nowy wygląd!. TopGear.net.pl, 2011-09-18. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ Pierwsze szkice produkcyjnej wersji Arrinery!. TopGear.net.pl, 2012-07-17. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ 52 testy supersamochody Arrinera Hussarya z udziałem Lee Noblea. arrinera.com, 2011-11-23. [dostęp 2014-08-25].
- ↑ Wyposażenie nastronie arrinera.com
- ↑ a b c Powstanie wersji limitowana Arrinery – 'Seria 33'. TopGear.net.pl, 2012-07-18. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ Moto Dziennik: Arrinera czyli ściema po Polsku. moto.pl, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07]. (pol.).
- ↑ World Car Fans: Poland's Arrinera accused of being a fake replica not supercar. worldcarfans.com, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07]. (ang.).
- ↑ Prawomocny wyrok Sądu: radio TOK FM musi opublikować sprostowanie dotyczące kłamstw Jacka Balkana. arrinera.blogspot.com, 25 czerwca 2014. [dostęp 25 czerwca 2014].