Kevin Bickner (ur. 23 września 1996 w Waucondzie[2]) – amerykański skoczek narciarski, reprezentant klubu Norge Ski Club. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i w lotach narciarskich, olimpijczyk. Medalista mistrzostw kraju. Rekordzista Stanów Zjednoczonych i Ameryki Północnej w długości skoku narciarskiego (244,5 m).
W lutym 2012 w Brattleboro zadebiutował w cyklu FIS Cup, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce[3]. Rok później w Iron Mountain wystartował po raz pierwszy w Pucharze Kontynentalnym, kończąc konkurs na 47. pozycji. Pierwsze punkty zawodów tej rangi zdobył w lipcu 2015, zajmując 12. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju[4]. W 2014 i 2015 startował na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym, indywidualnie kończąc zawody poza trzydziestką[5].
5 grudnia 2015 w Lillehammer zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując w nim 51. miejsce. Pierwszy punkt cyklu zdobył w konkursie lotów narciarskich na Vikersundbakken w Vikersund 14 lutego 2016, w którym zajął 30. pozycję. 23 lutego zajął 11. miejsce w konkursie indywidualnym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów 2016. 19 marca 2016 reprezentacja USA z Bicknerem w składzie zajęła 8. miejsce w konkursie drużynowym Pucharu Świata[6].
Dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Letniego Grand Prix 2016: był 8. w Einsiedeln i 7. w Hakubie. Sześciokrotnie zdobywał punkty Pucharu Świata 2016/2017, w tym 4 razy z rzędu na początku lutego. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 47. (skocznia normalna) i 30. (skocznia duża) miejsce indywidualnie, oraz 8. (konkurs mieszany) i 11. (konkurs mężczyzn) w drużynie[7]. 19 marca 2017 ustanowił rekord USA w długości skoku narciarskiego – w zawodach indywidualnych na skoczni w Vikersund osiągnął 244,5 m. W drugiej serii tego samego konkursu upadł przy lądowaniu[8], całe zawody zakończył jednak na najlepszej w sezonie, 15. pozycji[7].
Latem 2017 zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju oraz 7. w Letnim Grand Prix w Hakubie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 24. miejsce, a także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, na których zajął 18. pozycję na skoczni normalnej, 20. na skoczni dużej i 9. w zawodach drużynowych. W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata siedmiokrotnie zdobywał punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 16. miejscu w marcu w Planicy[9].
W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 10. miejscu w zawodach w Hakubie. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata punkty zdobył jedynie w grudniowych konkursach w Niżnym Tagile. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 37. miejsce na skoczni dużej i 48. na normalnej, a w drużynie 11. w zespole męskim i 10. w mieszanym[10]. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata dwukrotnie zdobył punkty, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce[11].
W listopadzie 2020 ogłosił roczną przerwę od startów[12]. Do startów w zawodach międzynarodowych powrócił we wrześniu 2021 w ramach FIS Cupu w Ljubnie. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 43. na skoczni normalnej i 39. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 10. pozycję. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata w większości występów odpadał w kwalifikacjach, najwyżej klasyfikowany był na 46. miejscu[13].
W sezonie 2022/2023 nie startował w zawodach międzynarodowych i rozważał zakończenie kariery. Ostatecznie zadecydował się na jej kontynuację[14]. Do rywalizacji powrócił we wrześniu 2023 w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Oslo. W sezonie zimowym 2023/2024 cztery razy wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, a najwyżej klasyfikowany był na 41. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 37. miejsce indywidualnie i 9. w zawodach drużynowych[15].
Jest wielokrotnym medalistą Mistrzostw USA w skokach narciarskich. W 2014 zdobył brązowy medal na dużej skoczni[16]. W 2015 zdobył srebro na skoczni dużej i normalnej[17][18]. Również w 2016 podczas mistrzostw kraju zajął 2. miejsce zarówno na skoczni dużej, jak i normalnej[19][20]. W 2017 wywalczył srebrny medal na skoczni normalnej i brązowy na dużej[21][22]. W 2018 został mistrzem kraju na obu skoczniach[23]. W 2019 zwyciężył na skoczni normalnej[24].
Starty K. Bicknera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
18.
|
10 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-98
|
HS-109
|
indywid.
|
109,0 m
|
98,5 m
|
217,4 pkt
|
41,9 pkt
|
Andreas Wellinger
|
20.
|
17 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-125
|
HS-142
|
indywid.
|
129,5 m
|
124,0 m
|
235,4 pkt
|
50,3 pkt
|
Kamil Stoch
|
9.
|
19 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-125
|
HS-142
|
druż.[a]
|
131,0 m
|
–
|
377,2 pkt (124,7 pkt)
|
721,3 pkt
|
Norwegia
|
43.
|
6 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
95,0 m
|
–
|
108,1 pkt
|
166,9 pkt
|
Ryōyū Kobayashi
|
39.
|
12 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-125
|
HS-140
|
indywid.
|
125,0 m
|
–
|
110,0 pkt
|
186,1 pkt
|
Marius Lindvik
|
10.
|
14 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-125
|
HS-140
|
druż.[b]
|
103,0 m
|
–
|
261,0 pkt (63,5 pkt)
|
681,7 pkt
|
Austria
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
47.
|
25 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
83,5 m
|
–
|
98,5 pkt
|
172,3 pkt
|
Stefan Kraft
|
8.
|
26 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[c]
|
88,5 m
|
89,0 m
|
802,2 pkt (223,3 pkt)
|
233,3 pkt
|
Niemcy
|
30.
|
2 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
indywid.
|
117,0 m
|
104,0 m
|
207,3 pkt
|
72,0 pkt
|
Stefan Kraft
|
11.
|
4 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
druż.[a]
|
105,5 m
|
–
|
365,1 pkt (100,2 pkt)
|
739,1 pkt
|
Polska
|
37.
|
23 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
indywid.
|
115,0 m
|
–
|
97,1 pkt
|
182,3 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
11.
|
24 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
druż.[d]
|
121,0 m
|
–
|
342,5 pkt (101,4 pkt)
|
645,0 pkt
|
Niemcy
|
48.
|
1 marca
|
2019
|
Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
indywid.
|
83,0 m
|
–
|
71,0 pkt
|
147,3 pkt
|
Dawid Kubacki
|
10.
|
2 marca
|
2019
|
Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
druż. mix.[e]
|
96,5 m
|
–
|
364,9 pkt (101,6 pkt)
|
647,3 pkt
|
Niemcy
|
Starty K. Bicknera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Skok 3
|
Skok 4
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
24.
|
19–20 stycznia
|
2018
|
Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera
|
K-200
|
HS-235
|
indywid.
|
201,5 m
|
167,0 m
|
181,0 m
|
–[g]
|
494,3 pkt
|
157,6 pkt
|
Daniel-André Tande
|
37.
|
26–27 stycznia
|
2024
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-235
|
indywid.
|
165,0 m
|
–
|
–
|
–[g]
|
124,7 pkt
|
522,7 pkt
|
Stefan Kraft
|
9.
|
28 stycznia
|
2024
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-235
|
druż.[f]
|
189,0 m
|
–
|
647,2 pkt (155,7 pkt)
|
968,2 pkt
|
Słowenia
|
Starty K. Bicknera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
53.
|
31 stycznia
|
2014
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
75,0 m
|
–
|
66,5 pkt
|
165,0 pkt
|
Jakub Wolny
|
13.
|
1 lutego
|
2014
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[h]
|
89,5 m
|
–
|
404,5 pkt (105,7 pkt)
|
622,5 pkt
|
Polska
|
35.
|
5 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
95,0 m
|
–
|
111,9 pkt
|
158,0 pkt
|
Johann André Forfang
|
10.
|
7 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[i]
|
97,5 m
|
–
|
349,8 pkt (100,1 pkt)
|
543,5 pkt
|
Norwegia
|
11.
|
23 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
91,5 m
|
88,5 m
|
222,1 pkt
|
26,9 pkt
|
David Siegel
|
12.
|
24 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[k]
|
84,0 m
|
–
|
285,8 pkt (90,8 pkt)
|
597,0 pkt
|
Słowenia
|
12.
|
24 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[j]
|
87,5 m
|
–
|
290,9 pkt (102,6 pkt)
|
575,8 pkt
|
Niemcy
|
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu LGP 2024
stan po zakończeniu LGP 2024
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
8 lipca
|
2017
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
115,0 m
|
238,0 pkt
|
3.
|
15,6 pkt
|
Klemens Murańka
|
stan po zakończeniu LPK 2023
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
- ↑ a b c d Skład zespołu: Casey Larson, William Rhoads, Michael Glasder i Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Decker Dean, Patrick Gasienica, Kevin Bickner i Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Nita Englund, Michael Glasder, Sarah Hendrickson i Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Patrick Gasienica, Andrew Urlaub, Kevin Bickner i Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Nina Lussi, Kevin Bickner, Nita Englund i Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Kevin Bickner, Decker Dean i Tate Frantz
- ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Ben Loomis, AJ Brown, Kevin Bickner i William Rhoads
- ↑ a b Skład zespołu: Kevin Bickner, AJ Brown, Nicholas Mattoon i William Rhoads
- ↑ a b Skład zespołu: Patrick Gasienica, Nathan Mattoon, Casey Larson i Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Gabriella Armstrong, Casey Larson, Logan Sankey i Kevin Bickner
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-06-13].
- ↑ Kevin BICKNER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-06-13].
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-18]. (ang.).
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-18]. (ang.).
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-18]. (ang.).
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-18]. (ang.).
- ↑ a b BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ Andrzej Mysiak: Niedziela w Vikersund: 12 skoczków z życiówkami, trzy rekordy krajów, dwa - kontynentów. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-03-20].
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-18]. (ang.).
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-10]. (ang.).
- ↑ Adrian Dworakowski: Roczna przerwa Kevina Bicknera. skijumping.pl, 2020-11-29. [dostęp 2020-11-29].
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-10]. (ang.).
- ↑ Adrian Dworakowski: Niespodziewany powrót Kevina Bicknera. "Planowałem zakończyć karierę". skijumping.pl, 2023-08-25. [dostęp 2023-09-09].
- ↑ BICKNER Kevin - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: USA: Życiowy sukces Friberga, Jerome po raz drugi. skijumping.pl, 2014-08-04. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Sunday Final Results. whiteface.com, 2015-10-11. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).
- ↑ 2016 US Championships Men Large Hill. skijumpingusa.com, 2015-08-01. [dostęp 2016-02-14].
- ↑ 2017 Ski Jumping & Nordic Combined Large Hill Championships HS-134 July 30, 2016, Park City, Utah Official Special Jumping Results. nordic.usskiteam.com. [dostęp 2016-12-20]. (ang.).
- ↑ 2017 US Ski Jumping Championships Lake Placid, New York October 9, 2016 Normal Hill Official Results. usanordic.org. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Lussi oraz Glasder mistrzami USA. skijumping.pl, 2017-10-09. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ US Large Hill Ski Jumping Championships – HS-134 – July 29, 2017, Park City, Utah. ngin.com. [dostęp 2018-04-26]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Englund i Bickner mistrzami USA. skijumping.pl, 2018-08-01. [dostęp 2018-08-08].
- ↑ Dominik Formela: Bickner i Lussi mistrzami USA. skijumping.pl, 2019-07-29. [dostęp 2019-07-29].
- ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: BICKNER Kevin 1996.09.23 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-13].