Przejdź do zawartości

Pascoal Ranieri Mazzilli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Pascoal Ranieri Mazzilli edytowana 08:30, 24 lip 2024 przez EmptyBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Pascoal Ranieri Mazzilli
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1910
São Paulo

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1975
São Paulo

23. prezydent Brazylii
Okres

od 25 sierpnia 1961
do 7 września 1961

Przynależność polityczna

Partia Socjaldemokratyczna

Poprzednik

Jânio Quadros

Następca

João Goulart

25. prezydent Brazylii
Okres

od 2 kwietnia 1964
do 15 kwietnia 1964

Poprzednik

João Goulart

Następca

Humberto de Alencar Castelo Branco

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Marynarki Wojennej (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Lotniczej (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Pascoal Ranieri Mazzilli (ur. 27 kwietnia 1910 w São Paulo, zm. 21 kwietnia 1975 tamże) – brazylijski polityk pochodzenia włoskiego, dwukrotny prezydent kraju, związany z Partią Socjaldemokratyczną (z której wywodził się też prezydent Juscelino Kubitschek de Oliveira).

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1958–1965 był przewodniczącym Izby Deputowanych – izby niższej parlamentu brazylijskiego.

Pozostaje najbardziej znany jako dwukrotny tymczasowy prezydent kraju. Pierwszy raz objął najwyższy urząd w państwie w czasie kryzysu politycznego po ustąpieniu prezydenta Jânio Quadrosa, który najprawdopodobniej chciał tym sprowokować wojskowy zamach stanu. Tak jednak nie nastąpiło. Ponieważ lewicowy wiceprezydent João Goulart (cel spisku), znajdował się z oficjalną wizytą w ChRL i nie mógł zostać od razu zaprzysiężony, do czasu jego powrotu prezydentem został przewodniczący Izby Deputowanych Mazzilli (zgodnie z prawem nie tylko p.o., ale prezydentem, jakby sam został wybrany, nawet jeżeli tylko ad interim).

Mimo powrotu Goularta, wiceprezydent nie mógł objąć urzędu od razu, bowiem wojskowi powstrzymali go od tego, aczkolwiek bez uciekania się do otwartego puczu. Jednak po dziesięciodniowym kryzysie cywilne władze, na czele z parlamentem, zainstalowały Goularta jako prezydenta.

Druga krótka prezydentura Mazzilli przypada w okolicznościach równie dramatycznych i niecodziennych. Po obaleniu Goularta przez kolejny puczu z poparciem USA. Ponownie, z racji urzędu, został prezydentem do czasu wyboru przez Kongres marszałka Humberta de Alencar Castelo Branco. Rozpoczął się długi okres dyktatury wojskowej.