Pascoal Ranieri Mazzilli

Pascoal Ranieri Mazzilli
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1910 ; São Paulo
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1975 ; São Paulo
	23. prezydent Brazylii
Okres	od 25 sierpnia 1961; do 7 września 1961
Przynależność polityczna	Partia Socjaldemokratyczna
Poprzednik	Jânio Quadros
Następca	João Goulart
	25. prezydent Brazylii
Okres	od 2 kwietnia 1964; do 15 kwietnia 1964
Poprzednik	João Goulart
Następca	Humberto de Alencar Castelo Branco
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pascoal Ranieri Mazzilli (ur. 27 kwietnia 1910 w São Paulo, zm. 21 kwietnia 1975 tamże) – brazylijski polityk pochodzenia włoskiego, dwukrotny prezydent kraju, związany z Partią Socjaldemokratyczną (z której wywodził się też prezydent Juscelino Kubitschek de Oliveira).

Kariera polityczna

W latach 1958–1965 był przewodniczącym Izby Deputowanych – izby niższej parlamentu brazylijskiego.

Pozostaje najbardziej znany jako dwukrotny tymczasowy prezydent kraju. Pierwszy raz objął najwyższy urząd w państwie w czasie kryzysu politycznego po ustąpieniu prezydenta Jânio Quadrosa, który najprawdopodobniej chciał tym sprowokować wojskowy zamach stanu. Tak jednak nie nastąpiło. Ponieważ lewicowy wiceprezydent João Goulart (cel spisku), znajdował się z oficjalną wizytą w ChRL i nie mógł zostać od razu zaprzysiężony, do czasu jego powrotu prezydentem został przewodniczący Izby Deputowanych Mazzilli (zgodnie z prawem nie tylko p.o., ale prezydentem, jakby sam został wybrany, nawet jeżeli tylko ad interim).

Mimo powrotu Goularta, wiceprezydent nie mógł objąć urzędu od razu, bowiem wojskowi powstrzymali go od tego, aczkolwiek bez uciekania się do otwartego puczu. Jednak po dziesięciodniowym kryzysie cywilne władze, na czele z parlamentem, zainstalowały Goularta jako prezydenta.

Druga krótka prezydentura Mazzilli przypada w okolicznościach równie dramatycznych i niecodziennych. Po obaleniu Goularta przez kolejny puczu z poparciem USA. Ponownie, z racji urzędu, został prezydentem do czasu wyboru przez Kongres marszałka Humberta de Alencar Castelo Branco. Rozpoczął się długi okres dyktatury wojskowej.

[j-1] ął urzędu

[b-2] zmarł przed objęciem urzędu

[A]

[B]

I (Stara) Republika (1889–1930)	Manoel Deodoro da Fonseca (1889–1891) Floriano Peixoto (1891–1894) Prudente Jose de Morais Barros (1894–1898) Manuel Ferraz de Campos Sales (1898–1902) Francisco de Paula Rodriques Alves (1902–1906) Afonso Pena (1906–1909) Nilo Peçanha (1909–1910) Hermes Rodriques da Fonseca (1910–1914) Wenceslao Braz Pereira Gomes (1914–1918) Rodrigues Alves (–^[A]) Epitácio Lindolfo da Silva Pessoa (1918–1922) Artur da Silva Bernardes (1922–1926) Washington Luiz Pereira de Souza (1926–1930) Júlio Prestes (–^[A])
Era Vargasa (1930–1946)	Getulio Vargas (1930–1945) José Linhares (1945–1946)
II Republika – Republika 1946 (1946–1964)	Eurico Gaspar Dutra (1946–1951) Getulio Vargas (1951–1954) João Café Filho (1954–1955) Carlos Coimbra da Luz (1955) Nereu Ramos (1955–1956) Juscelino Kubitschek de Oliveira (1956–1961) Jânio da Silva Quadros (1961) Pascoal Ranieri Mazzilli (1961) Joao Belchior Marques Goulart (1961–1964)
Dyktatura wojskowa (1964–1985)	Pascoal Ranieri Mazzilli (1964) Humberto de Alencar Castelo Branco (1964–1967) Artur da Costa e Silva (1967–1969) Emílio Garrastazu Médici (1969–1974) Ernesto Geisel (1974–1979) João Baptista Fiqueiredo (1979–1985)
III (Nowa) Republika (od 1985)	Tancredo Neves (–^[B]) José Sarney (1985–1990) Fernando Collor de Mello (1990–1992) Itamar Franco (1992–1995) Fernando Henrique Cardoso (1995–2003) Luiz Inácio Lula da Silva (2003–2011) Dilma Rousseff (2011–2016) Michel Temer (2016–2019) Jair Bolsonaro (2019–2023) Luiz Inácio Lula da Silva (od 2023)