Sulejowski Park Krajobrazowy
51°20′00″N 19°54′20″E/51,333333 19,905556 Okolice Zalewu Sulejowskiego | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie |
gminy: Sulejów, miasto Sulejów, Ręczno, Aleksandrów, Mniszków, Wolbórz, Tomaszów Mazowiecki, miasto Tomaszów Mazowiecki, Rozprza, Piotrków Trybunalski, Łęki Szlacheckie, Przedbórz, Sławno[1] |
| Data utworzenia |
1994 |
| Powierzchnia |
170,26 km² |
| Powierzchnia otuliny |
364,11 km² |
| Obszary chronione |
7 rezerwatów przyrody w parku, 4 w otulinie |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
| 51°20′00″N 19°54′20″E/51,333333 19,905556
| |
| Strona internetowa | |
Sulejowski Park Krajobrazowy – park krajobrazowy położony w województwie łódzkim, utworzony w październiku 1994. Powierzchnia parku wynosi 17 026 ha, jego otulina obejmuje 36 411 ha[2]. Park znajduje się w środkowej części doliny Pilicy (od Skotnik i Łęgu Ręczyńskiego na południu po Smardzewice i Swolszewice Małe koło Tomaszowa Mazowieckiego na północy), a w jego skład wchodzi utworzony na tej rzece w latach 70. XX wieku Zalew Sulejowski. Na Równinie Piotrkowskiej obejmuje teren do rejonu granicy Piotrkowa Trybunalskiego.
Sulejowski Park Krajobrazowy leży na terenie gmin: Ręczno, Aleksandrów, Tomaszów Mazowiecki, Sulejów, Wolbórz, Mniszków oraz miasta Piotrkowa Trybunalskiego. Otulina parku leży na terenie miasta Piotrkowa Trybunalskiego, gmin Wolbórz, Sulejów, Ręczno, Łęki Szlacheckie, Rozprza, Mniszków, Przedbórz, Aleksandrów oraz miasta i gminy Tomaszów Mazowiecki[1].
Należy wraz z Przedborskim Parkiem Krajobrazowym i Spalskim Parkiem Krajobrazowym do zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych[1].
Akt prawny
[edytuj | edytuj kod]Park został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 3/94 Wojewody Piotrkowskiego z dnia 21 lipca 1994 r. – Dziennik Urzędowy Wojewody Piotrkowskiego z dnia 5 sierpnia 1994 roku, Nr 22, poz. 136. Początkowo obejmował obszar 16 707 ha[1].
Przyroda i jej ochrona
[edytuj | edytuj kod]Prawie 70% powierzchni parku zajmują lasy, 5% stanowią łąki i pastwiska, a 12% wody powierzchniowe (w tym Zalew Sulejowski 11%)[1].
Na terenie parku oraz jego otuliny znajduje się 11 rezerwatów przyrody:
- w parku: Błogie, Gaik, Jaksonek, Las Jabłoniowy, Lubiaszów, Meszcze, Twarda,
- w otulinie: Czarny Ług, Jawora, Niebieskie Źródła w Tomaszowie Mazowieckim, Wielkopole[3].
Chronione są jodły pospolite, świerki, buki, klony i jawory.
Charakter dolinny parku odzwierciedla występowanie muraw nawapiennych, torfów i laków o podłożu piaszczysto-torfowym.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez park przebiega 
pieszy Szlak Rekreacyjny Rzeki Pilicy.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- park geometryczny i aleja lipowa w Skotnikach
- parki krajobrazowe w Polsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Sulejowski PK. [dostęp 2014-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014–02–24)].
- ↑ Sulejowski Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-25].
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy w Geoserwis GDOŚ
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sulejowski Park Krajobrazowy. lodzkie.travel. [dostęp 2014-05-24].
