11 Polowa Techniczna Baza Rakietowa

11 Polowa Techniczna
Baza Rakietowa

Odznaka pamiątkowa 11 PTBR
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	9 maja 1963
Rozformowanie	31 grudnia 1992
Tradycje
Święto	9 maja
Dowódcy
Pierwszy	ppłk mgr inż. Zenon Kuś
Ostatni	płk dypl. Romuald Majchrzak
Organizacja
Numer	1480
Dyslokacja	Skwierzyna
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska Lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska Rakietowe i Artyleria
Podległość	Śląski Okręg Wojskowy

11 Polowa Techniczna Baza Rakietowa – jednostka rakietowo-techniczna Wojsk Rakietowych i Artylerii Śląskiego Okręgu Wojskowego.

Powstała w Skwierzynie 9 maja 1963 jako 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa. Podstawę formowania stanowiło zarządzenie szefa sztabu ŚOW z 10 grudnia 1962. Baza podlegała dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, a bezpośredni nadzór nad nią sprawował szef Służby Uzbrojenia i Elektroniki ŚOW. 3 grudnia 1982 baza wyszła z podporządkowania szefa Służby Uzbrojenia i Elektroniki i przeszła w podległość szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii ŚOW.

31 grudnia 1992 baza została rozformowana.

Zadania bazy

Do głównych zadań bazy należało utrzymywanie określonej liczby pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz gotowość do prowadzenia zabiegów obsługowo-technicznych. W pierwszym okresie obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w okresie późniejszym R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski tego typu przechowywane były w gotowości zerowej – tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przygotowanie ich od gotowości nr 6 do gotowości nr 4.

Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10), R-70 (zestaw 9K52M – Łuna) polegało na przeglądzie zewnętrznym oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4 – przyłączeniu głowicy bojowej a następnie przetransportowaniu i przeładunku na środki transportu dywizjonów rakiet taktycznych.

11 PTBR była jedną z czterech Polowych Baz Rakietowych w Polsce, obok 18 PTBR (Gumieńce) dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego, 15 PTBR (Kobylanka) dla 36. Brygady Artylerii oraz 21 PTBR (Orneta) dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Struktura bazy

Pododdział	Skład	Wyposażenie
sztab jednostki
bateria dowodzenia	pluton łączności	2 radiostacje R-140; 5 radiostacji RD-115Z; ruchomy węzeł łączności RWŁ-1M; drużyna telefoniczna; polowa stacja ładowania akumulatorów PSŁ-1; polowy warsztat łączności Ł-4
	pluton maszyn inżynieryjnych	2 spycharki gąsienicowe BAT-M maszyna gąsienicowa MDK-2M 2 przyczepy niskopodwoziowe samochód KrAZ 2 mosty towarzyszące SMT-1.
	pluton ochrony i regulacji ruchu	2 drużyny PKMZ-2; 2 drużyny ochrony i regulacji ruchu; drużyna rozpoznania skażeń.
2 baterie techniczne Bateria podczas pracy bojowej rozwijała trzy punkty: 1. punkt kontroli technicznej: – zespół kontroli układu kierowania – zespół sprężarkowy 2. punkt napełniania: – zespół napełniania; 3. punkt montażu: – zespół montażu.	zespół kontroli układu kierowania	rakieta szkolna; namiot technologiczny do prowadzenia sprawdzeń rakiet; samochód terenowy; agregat prądotwórczy, podgrzewacz powietrza.
	zespół sprawdzeń niezależnych	stacje sprawdzeń: kompleksowych, niezależnych
	zespół sprawdzenia układu napędowego	sprężarka; wskaźnik wilgotności powietrza, namiot 8J11P; agregat prądotwórczy, samochód Star 266
	zespół napełniania	dystrybutor paliwa; dystrybutor utleniacza; urządzenie neutralizacyjne; samochód terenowy.
	zespół montażu	dźwig; schowek do przewozu i przechowywania głowic.
kompania transportowa	pluton rakiet operacyjno-taktycznych	rakiety 8K14 na naczepach ciągników siodłowych
	pluton rakiet taktycznych	rakiety R-30 na naczepach ciągników siodłowych
	pluton transportowy	rakiety R-70 na wozach transportowych ŁTM
	pluton transportowy	pojazdy transportujące głowice rakiet R-70 i 8K14
	pluton RMN (rakietowych materiałów napędowych)	cysterny dowozu paliwa rakietowego; cysterny dowozu utleniacza; samochód neutralizujący.
	pluton zabezpieczenia technicznego	dźwigi; elektrownia 8N01.
pluton zaopatrzenia (podlegający kwatermistrzowi)	drużyna gospodarcza	kuchnie polowe
	drużyna zaopatrzenia	samochody z zaopatrzeniem żywnościowy, mundurowy, uzbrojenie
	drużyna MPS	cysterny z paliwem
pluton warsztatowy (podlegający zastępcy dowódcy ds. technicznych)	3 drużyny remontowe	3 polowe warsztaty remontowe B-1/SAM i B-2/SAM; stacja ładowania akumulatorów PSŁ
	drużyna uzbrojenia	rusznikarnia

Szefowie/Dowódcy

• 10 grudnia 1962 – 12 lipca 1963 – płk mgr inż. Zenon Kuś – kierownik Grupy Organizacyjnej;
• 12 lipca 1963 – 15 grudnia 1963 – płk mgr inż. Zenon Kuś – szef 15 PTBR;
• 15 grudnia 1963 – 22 kwietnia 1964 – płk mgr inż. Edmund Kowalewski – szef 15 PTBR,
• 22 kwietnia 1964 – 4 listopada 1965 – płk mgr inż. Edmund Kowalewski – dowódca 11 PTBR;
• 4 listopada 1965 – 21 marca 1990 – płk dypl. Mieczysław Kaletka;
• 21 marca 1990 – 31 grudnia 1992 – płk dypl. Romuald Majchrzak.

Wyróżnienia

• 1967 – dyplom dowódcy ŚOW za zdobycie 1. miejsca w szkoleniu bojowym i politycznym
• 1975 – medal pamiątkowy Za osiągnięcia w służbie wojskowej
• 1975 – dyplom i puchar przechodni dowódcy ŚOW za całokształt działalności szkoleniowej i gospodarczej
• 1975 – puchar i nagroda Szefa Służb Technicznych – Zastępcy Dowódcy ŚOW za zajęcie 1. miejsca w konkursie o miano "najlepszy Punkt Kontroli Technicznej (PKT) w Śląskim Okręgu Wojskowym"
• 1975 – Prezydium Zarządu Wojewódzkiego PCK uhonorowało jednostkę odznaką i dyplomem Za Wybitne Osiągnięcia w Honorowym Krwiodawstwie
• 1976 – honorowa odznaka Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia, za wielki wkład w budowę oddziału ginekologiczno – położniczego Szpitala Powiatowego w Skwierzynie
• 1978 – medal "Za Zasługi dla Województwa Gorzowskiego"

Bibliografia

• J. Majcher, Z. Skolimowski: Służba Uzbrojenia i Elektroniki Śląskiego Okręgu Wojskowego – historia, tradycja, współczesność. Wrocław: ARGI, 2007. Brak numerów stron w książce