Przejdź do zawartości

Alexander Tornquist

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Tornquist
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1868
Hamburg

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1944
Graz

Profesor nauk o Ziemi
Specjalność: paleontologia, geologia
Alma Mater

Uniwersytet w Getyndze

Doktorat

1892

Profesura

1900

Uczelnia

Uniwersytet Albrechta w Królewcu

Alexander Tornquist (ur. 18 czerwca 1868 w Hamburgu, zm. 1 listopada 1944 w Grazu) – niemiecki geolog i paleontolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował nauki humanistyczne i przyrodnicze na uniwersytecie w Getyndze, w 1892 uzyskał tytuł doktora filozofii. Od 1893 prowadził jako docent wykłady z paleontologii na Uniwersytecie w Strasburgu, w 1900 został profesorem paleontologii w Strasburgu, od 1907 na uniwersytecie w Królewcu.

Na początku XX wieku potwierdził dokonane przez Wawrzyńca Teisseyre’a w 1893 odkrycie strefy głębokich rozłamów przecinających Europę, nazywaną od tego czasu strefą Teisseyre’a-Tornquista.

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]
  • „Die Echiniden des Untercarbon der Südvogesen” (1897)
  • „Die Sammlungen von Dr. Stuhlmann in Deutschostafrika” („Mitth. wiss. Aust.”, Hamburg, 1893)
  • „Die degenerierten Perisphincten des Kimmeridge von Le Havre” („Schweiz, paläont. Ges.”, 1897)
  • „Neue Beiträge zur Geodäsie und Paläontologie der Umgebung von Recoaro und Schio” („Jahrb. d. Deutsch, geol. Ges.”, 1898–1900)
  • „Beitrag zur Kenntnis der Gattung Archaeocidaris” („Neues Jahrb. f. Min. Geol. u. Pal.”, 1898)