Anastazy II

Anastazy II
Anastasius Secundus
	Papież; Biskup Rzymu
Data śmierci	19 listopada 498
Miejsce pochówku	?↗
	Papież
Okres sprawowania	24 listopada 496–19 listopada 498
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	24 listopada 496
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anastazy II (zm. 19 listopada 498) – 50. papież w okresie od 24 listopada 496 do 19 listopada 498^[1].

Życiorys

Był synem rzymskiego kapłana, Piotra^[2]. Został wybrany pomimo sprzeciwów wpływowych hierarchów popierających politykę Feliksa III i Gelazego I^[2].

Na synodzie w 495 zrehabilitował biskupa Misenusa, którego ekskomunikował Feliks III^[2].

W czasie niedługiego pontyfikatu Anastazego II król Franków Chlodwig przyjął chrześcijaństwo w Reims^[1], w formule rzymskiej, nie ariańskiej. Papież korespondował z biskupami galijskimi, ale rzekomy list Anastazego II do Chlodwiga jest XVII-wiecznym fałszerstwem.

Papież za wszelką cenę dążył do pojednania Kościołów^[2]. Dlatego szukał porozumienia ze zwolennikami potępionego patriarchy Konstantynopola Akacjusza, czym naraził się jednemu z autorów spisu papieży Liber Pontificalis i trafił do piekła według "Boskiej komedii" Dantego^[2]:

Idąc okólną ścieżką po wiszarze,
Co go tworzyły ściany w gruz rozbite,
Nad okropniejsze przyszliśmy cmentarze.
Powietrze było tak zaduchem syte,
Co w przepaścistej otchłani się wszczyna,
Żeśmy się skryli za grobową płytę,
Na której napis ryty wypomina:
Tutaj spoczywa papież Anastazy,
Zwrócony z drogi prawej od Fotyna

Dante Alighieri, Boska komedia, I, XI, 1 – 9

W 497 roku odnowił także stosunki z, potępionym przez Gelazjusza I, biskupem Andrzejem z Tesalonik, a także przyjął jego diakona Fotyna^[2]. Wówczas duchowni papiescy uznali Anastazego za zdrajcę i zerwali z nim jedność – prawdopodobnie wówczas przepadła ostatnia szansa na zjednoczenie Kościołów^[2]. W 498 potępił traducjonizm i wkrótce potem zmarł. Został pochowany w portyku bazyliki św. Piotra^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 31. ISBN 83-7006-437-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 74-75. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia

Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 1, Kraków 1997, szp. 153.
Pope Anastasius II. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-26]. (ang.).

[Wollpert-1] Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 31. ISBN 83-7006-437-X.

[Kelly-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 74-75. ISBN 83-06-02633-0.

[1]

[2]