Andrzej Kłak

Andrzej Kłak
Data i miejsce urodzenia	1982 ; Zapolice
Zawód	aktor
Współmałżonek	Anna Ilczuk; (od 2015)
Lata aktywności	od 2002

Andrzej Kłak (ur. 1982^[1] w Zapolicach) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i wychowywał pod Zduńską Wolą w Zapolicach, gdzie w przedszkolu brał udział w różnych przedstawieniach i w 1997 ukończył Szkołę Podstawową im. 4. Pułku Piechoty Legionów^[2]. Naukę kontynuował w Liceum Plastycznym im. Katarzyny Kobro w Zduńskiej Woli^[2], gdzie uczęszczał na warsztaty teatralne do Miejskiego Domu Kultury. W 2008 ukończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie^[1].

Kariera

W 2002 jako student wystąpił w etiudzie szkolnej Nalewka. W 2006 zagrał Wojtka w Teatrze Telewizji w spektaklu Techniki negocjacyjne u boku Agnieszki Grochowskiej w reżyserii Magdaleny Piekorz. W 2008 zdobył nagrodę publiczności dla „najbardziej elektryzującego aktora” i Nagrodę Aktorską na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych^[2] za rolę Ojca w Zwyczajnych szaleństwach i za postać Sędziego Spłycia w Wesołych kumoszkach z Windsoru.

Po ukończeniu studiów, w 2008 został zaangażowany przez Piotra Kruszczyńskiego do Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu^[3]. Grał m.in. w Opętanych (2008) Gombrowicza w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego, Niech żyje wojna!!! (2009) Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki, Oldze Tokarczuk z Wałbrzycha (2009) Olgi Tokarczuk, Dynastii (2010) Natalii Korczakowskiej jako Dex i A, nie z Zielonego Wzgórza (2011) Katarzyny Raduszyńskiej. W 2012, podczas V Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia w Krakowie, za kreację w spektaklu O dobru Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki otrzymał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską^[4].

1 kwietnia 2012 dołączył do zespołu artystycznego Teatru Polskiego we Wrocławiu. W grudniu 2012 na Scenie na Świebodzkim w przedstawieniu Courtney Love^[5] Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego zagrał postać Krista Novoselica. W inscenizacji Dzieci z Bullerbyn (2013) Astrid Lindgren w reż. Anny Ilczuk wystąpił jako Bosse. Znalazł się też w obsadzie sztuki Termopile polskie (2014) Tadeusza Micińskiego w reż. Jana Klaty i Dziadów część III (2015) Adama Mickiewicza w reż. Michała Zadary jako Feliks Kółakowski, Justyn Pol i Zenon Niemojewski.

W 2017 został uhonorowany nagrodą za najlepszą drugoplanową rolę męską za wszystkie (liczne) role w spektaklu Fuck Sceny Buntu na X Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Boska Komedia” w Krakowie. W 2018 kreacja Franza K. w Procesie Franza Kafki w adaptacji, reżyserii i scenografii Krystiana Lupy w Nowym Teatrze w Warszawie przyniosła mu nagrodę miesięcznika „Teatr” im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2016/2017.

Od kwietnia 2017 pracuje w Teatrze Powszechnym w Warszawie^[4].

W 2023 otrzymał nagrodę Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia za najlepszą rolę męską za rolę w spektaklu MELODRAMAT^[6].

Poza teatrem można go oglądać w telewizji, m.in. w serialu Artyści (2016) w roli reżysera Krzysztofa Schillera czy sitcomie Polsat Świat według Kiepskich w roli Mikołaja Kopernika^[7], a także w filmach: Sztuka kochania (2017)^[8] w reż. Marii Sadowskiej jako filozof i Cicha noc (2017)^[9] w reż. Piotra Domalewskiego jako chłopak z wypożyczalni samochodów.

Życie prywatne

W 2015 poślubił aktorkę Annę Ilczuk, z którą ma córkę Zofię (ur. 2014).

Filmografia

2007: Pierwsza miłość – Chudy
2009: Dekalog 89+ – diler (odc. 4)
2009: Pierwsza miłość – dziennikarz
2011: Licencja na wychowanie – nauczyciel śpiewu (odc. 92)
2013: Obcy (etiuda szkolna) – Tadek
2014: Konstelacje (etiuda szkolna) – mężczyzna
2015: Perfect Killing (etiuda szkolna) – grzybairz
2016: Stolik (serial telewizyjny) – kelner
2016: Artyści (serial telewizyjny) – reżyser Krzysztof Schiller
2017: Ultraviolet (serial telewizyjny) – Akadiusz Lipka (odc. 6)
2017–2020: Świat według Kiepskich – Mikołaj Kopernik (odc. 517, 518, 521, 525–527, 529, 535–537, 540, 542, 544, 566)
2017: Sztuka kochania – filozof
2017: Polska niepodległa – historia w ożywionych obrazach – chłop
2017: Cicha noc (film) – chłopak z wypożyczalni samochodów
2018: To, co jest (etiuda szkolna) – Ignacy
2018: Rojst (serial telewizyjny) – lekarz w więzieniu (odc. 2–3)
2018: Porachunki (etiuda szkolna) – policjant
2018: Relax (film) – ksiądz
2018: 1983 (serial telewizyjny) – technik BBi (odc. 7)
2019: Porachunki (etiuda szkolna) – policjant
2019: Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa – Kwaśniak
2019: O mnie się nie martw – Adrian I (odc. 121)
2019: Inkarno (spektakl telewizyjny) – pacjent bez osobowości
2019: Ikar. Legenda Mietka Kosza – konferansjer
2020: Wenus z Willendorfu (etiuda szkolna) – Mariusz
2020: Brigitte Bardot cudowna – brunet
2020: Król (serial telewizyjny) – Munja Weber (odc. 1–2, 4–8)
2020: Jak najdalej stąd – Kurczak
2020: Erotica 2022 – drugi reżyser (odc. 1)
2021: Prime Time – Grzegorz
2021: Cudak (film) – Szymek Akerman
2021: Kowalscy kontra Kowalscy – komornik Stachu (odc. 1, 9, 16–17)
2021: Kuchnia – kucharz Leszek Słowik
2021: Hiacynt – agent z bielizną
2021: Jakoś to będzie – sokista
2022: Marzec '68 – pijaczek w tramwaju
2022: Mój agent – reżyser Bruno (odc. 6)
2022: Piękna łąka kwietna – Emil
2022: Lulu – Tadeusz Wolski
2023: Wspaniałe kilka minut – Nagły
2023: 1670 – Andrzej Pobreża

Nagrody

2008: Nagroda Aktorska za rolę Ojca w przedstawieniu „Zwyczajne szaleństwa” oraz za rolę Sędziego Spłycia w przedstawieniu „Wesołe kumoszki z Windsoru” na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
2008: Nagroda Publiczności za najbardziej „elektryzującą” rolę męską na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
2017: Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską; za wszystkie (liczne) role w spektaklu „Fuck Sceny Buntu” na 10. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Boska Komedia w Krakowie
2018: Nagroda miesięcznika „Teatr” im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2016/2017; za rolę Franza K. w „Procesie” Franza Kafki w adaptacji, reżyserii i scenografii Krystiana Lupy w Nowym Teatrze w Warszawie

Przypisy

↑ ^a ^b Andrzej Kłak – Aktor. Agencja Aktorska Skene. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Szkoła Podstawowa im. 4. Pułku Piechoty Legionów – Nasi absolwenci. zsozapolice.pl. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (port.).
↑ Andrzej Kłak – nowy aktor w zespole. Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2017-08-15]. (pol.).
↑ ^a ^b Andrzej Kłak. Teatr Powszechny w Warszawie. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).
↑ Magda Piekarska (2013-02-16): Anna Ilczuk, Andrzej Kłak i Marcin Pempuś nominowani do nagrody wARTo. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (pol.).
↑ WERDYKT XVI KONKURSU POLSKIEGO INFERNO 2023 | Boska Komedia [online], boskakomedia.pl [dostęp 2023-12-14] .
↑ Witold Mrozek (04/2018): „Nie mam czasu na te swoje lęki”. Rozmowa z Andrzejem Kłakiem. „Dwutygodnik”. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (pol.).
↑ Personalidade: Andrzej Kłak (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-25]. (port.).
↑ Artista: Andrzej Kłak. Filmow. [dostęp 2019-08-25]. (port.).

Linki zewnętrzne

[skene-1] Andrzej Kłak – Aktor. Agencja Aktorska Skene. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).

[absolwenci-2] Szkoła Podstawowa im. 4. Pułku Piechoty Legionów – Nasi absolwenci. zsozapolice.pl. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (port.).

[polski-3] Andrzej Kłak – nowy aktor w zespole. Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2017-08-15]. (pol.).

[powszechny-4] Andrzej Kłak. Teatr Powszechny w Warszawie. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-25)]. (pol.).

[wroc-5] Magda Piekarska (2013-02-16): Anna Ilczuk, Andrzej Kłak i Marcin Pempuś nominowani do nagrody wARTo. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)]. (pol.).

[6] WERDYKT XVI KONKURSU POLSKIEGO INFERNO 2023 | Boska Komedia [online], boskakomedia.pl [dostęp 2023-12-14] .

[dwutygodnik-7] Witold Mrozek (04/2018): „Nie mam czasu na te swoje lęki”. Rozmowa z Andrzejem Kłakiem. „Dwutygodnik”. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (pol.).

[interfilmes-8] Personalidade: Andrzej Kłak (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-25]. (port.).

[filmow-9] Artista: Andrzej Kłak. Filmow. [dostęp 2019-08-25]. (port.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]