Andrzej Pelczar

Andrzej Pelczar

Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1937 Gdańsk
Data i miejsce śmierci	18 maja 2010 Kraków
Profesor nauk matematycznych
Specjalność: analiza matematyczna, historia matematyki, równania różniczkowe, układy dynamiczne
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1964
Habilitacja	1972
Profesura	1980
Polska Akademia Umiejętności
Status	członek czynny
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Dyrektor
Instytut	Matematyki UJ
Okres spraw.	1981–1984 i 1987–1990
Rektor
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Okres spraw.	1990–1993
Odznaczenia

Grób Andrzeja Pelczara na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Andrzej Maria Pelczar (ur. 12 kwietnia 1937 w Gdańsku, zm. 18 maja 2010 w Krakowie) – polski matematyk, profesor, w latach 1990–1993 rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

Syn Mariana Pelczara i Marii. W 1959 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1959–1960 był stypendystą Instytutu Matematycznego PAN, w latach 1960–1961 był asystentem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1961 powrócił na Uniwersytet Jagielloński. Tam uzyskał stopień doktora (w 1964 na podstawie pracy O istnieniu i jednoznaczności rozwiązań problemu Darboux dla równań różniczkowych cząstkowych rzędu drugiego, typu parabolicznego napisanej pod kierunkiem Tadeusza Ważewskiego) i doktora habilitowanego (w 1972 na podstawie rozprawy zatytułowanej On some extensions of the retract theorem of Ważewski). W 1980 otrzymał tytuł profesora, został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 profesorem zwyczajnym. W latach 1981–2007 kierował Zakładem Równań Różniczkowych w Instytucie Matematyki UJ, w latach 1981–1984 i 1987–1990 był dyrektorem IM UJ, w latach 1984–1987 prorektorem ds. studenckich UJ, a w latach 1990–1993 rektorem UJ.

Specjalizował się w zakresie analizy matematycznej, układów dynamicznych i równań różniczkowych, kontynuował pracę Tadeusza Ważewskiego. Zajmował się też historią matematyki polskiej. Był autorem i współautorem ponad stu publikacji naukowych, w tym kilku książek. Opublikował m.in. monografię poświęconą równaniom różniczkowym.

Od 1962 był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W latach 1975–1977 był prezesem oddziału krakowskiego, w latach 1985–2010 członkiem zarządu, w latach 1985–1987 wiceprezesem, a w latach 1987–1991 prezesem PTM. Należał do założycieli European Mathematical Society, w latach 1997–2000 był jego wiceprzewodniczącym. W latach 1993–1996 był wiceprzewodniczącym, a w latach 1996–2002 przewodniczącym Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Od 1998 był członkiem korespondentem, od 2008 członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 2008–2010 dyrektorem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii PAU. W latach 1979–1993 był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Wiadomości Matematyczne”, a w latach 1991–1996 członkiem komitetu redakcyjnego miesięcznika „Delta”.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Publikacje

• 1974: Elementy analizy funkcjonalnej, skrypt uczelniany AGH nr 486, Kraków.
• 1978: Ogólne układy dynamiczne, skrypt uczelniany UJ nr 293, Kraków.
• 1980: Wstęp do teorii układów dynamicznych, skrypt uczelniany AGH nr 694, Kraków.
• 1987: Wstęp do teorii równań różniczkowych, Część I: Wstęp do teorii równań zwyczajnych i równań cząstkowych pierwszego rzędu, współautor z Jackiem Szarskim, seria „Biblioteka Matematyczna”, tom 66, PWN, Warszawa.
• 1989: Wstęp do teorii równań różniczkowych, Część II: Elementy jakościowej teorii równań różniczkowych, seria „Biblioteka Matematyczna”, tom 67, PWN, Warszawa.
• 2003: Czas i dynamika w równaniach różniczkowych i układach dynamicznych, Ośrodek Badań Interdyscyplinarnych przy Wydziale Filozofii PAT, Biblos, Tarnów.

Odznaczenia i wyróżnienia

Ordery i odznaczenia

• 2002: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• 1993: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1981: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1993: Medal Komisji Edukacji Narodowej

Nagrody i wyróżnienia

• 1972: Nagroda im. Stefana Banacha
• 1965: Nagroda PTM dla młodych matematyków

Bibliografia

• RomanR. Duda RomanR., Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2012, s. 357–358, ISBN 978-83-229-3316-9 .
• Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy, Gliwice: Mastermedia Sp. z o.o. i Helion, 2006, s. 616–617 .
• Kto jest kim w Polsce. Edycja IV, Warszawa: PAI, 2001, s. 723–724 .
• Prof. Andrzej Pelczar profesorem honorowym UJ: Laudacja, uj.edu.pl, 2010 [zarchiwizowane 2010-05-24] .
• Prof. dr hab. Andrzej Pelczar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-05-18] .