Bławatnikowate
| Cotingidae[1] | |||
| Bonaparte, 1849 | |||
 Przedstawiciel rodziny – bławatnik kajeński (Cotinga cayana) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina |
bławatnikowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Cotinga Brisson, 1760 | |||
| Podrodziny | |||
| |||
Bławatnikowate (Cotingidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad 60 gatunków[2][3][4]. Występują w Ameryce Południowej i Centralnej oraz w Meksyku[2][4][5].
Długość ciała bławatników waha się od 8 do 50 cm, masa zaś wynosi 6–400 g. Upierzenie bardzo zróżnicowane, występuje wyraźny dymorfizm płciowy; u samców występują barwy czerwone, fioletowe i błękitne. W piórach pochodzących od 25 gatunków, ze wszystkich linii rozwojowych w rodzice, stwierdzono występowanie 16 różnych karotenoidów[6]. Występują również ozdoby w postaci wyrostków skórnych, brodawek lub fragmentów nagiej skóry[7].
Pożywienie stanowią zwykle owoce i owady. Przedstawiciele Rupicolini są w większości owocożerni. Ziołosieki (Phytotoma) zjadają także pąki roślinne i nasiona. Jemiołusznik (Zaratornis stresemanni) zgodnie z nazwą żywi się głównie jemiołami. W lęgu 1–3 jaja o barwie płowożółtej lub oliwkowej, z brązowymi albo szarymi plamkami. Inkubacja trwa 19–28 dni, młode pozostają w gnieździe 21 do 44 dni[7].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodziny zaliczane są następujące podrodziny[3]:
- Pipreolinae Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009 – owocojady
- Cotinginae Bonaparte, 1849 – bławatniki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cotingidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Cotingas (Cotingidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.coting1.01. [dostęp 2020-10-29]. (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cotingidae Bonaparte, 1849 – bławatnikowate - Cotingas (wersja: 2020-03-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-19].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
- ↑ Cotingas (Cotingidae). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
- ↑ Prum RO, LaFountain AM, Berro J, Stoddard MC & Frank HA. Molecular diversity, metabolic transformation, and evolution of carotenoid feather pigments in cotingas (Aves: Cotingidae). „Journal of Comparative Physiology B”. 182 (8), 2012. DOI: 10.1007/s00360-012-0677-4.
- ↑ a b Richard O. Prum & David W. Snow: Cotingidae. W: Ptaki. Wszystkie rodziny świata. Buchmann, 2010, s. 429-433. ISBN 978-83-7670-263-6.