Przejdź do zawartości

Bajków Groń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bajków Groń
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Pieniny, Karpaty

Wysokość

721 m n.p.m.

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bajków Groń”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bajków Groń”
Ziemia49°25′32,5″N 20°24′51,3″E/49,425694 20,414250

Bajków Groń (721 m)[1] lub Bajków Gronik, Bańków Gronik – szczyt w Pieninach Właściwych, w grani Pieninek, na terenie Pienińskiego Parku Narodowego. Obecna nazwa powstała z połączenia nazw dwóch niewielkich szczytów w bezpośrednim sąsiedztwie: Bajków (pierwotnie Bańków) (721 m) i Groń (716 m)[2].

Jest niewybitnym wzniesieniem znajdującym się w zachodniej części Pieninek, na północny zachód od Białych Skał. Od zachodu sąsiaduje z Wysokim Działem. Północne stoki opadają w stronę doliny Łannego Potoku, natomiast południowe – bardziej strome – do górnej części doliny Pienińskiego Potoku płynącego ok. 100 metrów niżej. Szczyt i większość zboczy porasta las, toteż nie ma tu punktów widokowych, jednak na sąsiednich przełęczach występują polany, takie jak Istebki oraz Wymiarki[3], dawniej odkrytych terenów było tutaj więcej. O okolicy, w której obecnie krzyżują się szlaki turystyczne, Tadeusz Milicki w 1939 roku pisał: „Otwierają się przed nami czarodziejskie polany pełne różnobarwnego kwiecia. (...) porozrzucane są po nich kępy jasnych buków, ciemnych smreków, niebieskich jodeł i srebrnych brzóz.” Na północnych zboczach znajdują się skałki, na południowych natomiast jaskinia Schronisko w Bajków Groniu[4]. W okolicy ciekawa fauna motyli, w latach 1906–1909 badał je tutaj Ludwik Sitowski[2].

W rejonie Bajkowego Gronia przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne. Omijają one jednak szczyt, który jest niedostępny dla turystów. Od zachodu górę trawersuje szlak żółty z Krościenka na przełęcz Szopkę (779 m) biegnący tutaj wraz ze szlakiem niebieskim Trzy KoronyCzerteżSokolicaSzczawnica, który na północny zachód od wierzchołka, na wysokości 689 m, odchodzi na wschód, trawersując zbocze północne i biegnie dalej jako Sokola Perć[3].

Szlaki turystyki pieszej

[edytuj | edytuj kod]

Czasy przejścia liczone są do skrzyżowania szlaków (689 m).

szlak turystyczny żółty Krościenko – przełęcz Szopka – Sromowce Niżne
  • z Krościenka 1:10 h (↓ 0:55)
  • z Szopki 0:25 h (↑ 0.30 h)
szlak turystyczny niebieski Trzy Korony – Zamkowa Góra – Bajków Groń – Czerteż – Sokolica – Szczawnica (Sokola Perć)
  • z Trzech Koron 1 h (↑ 1:15 h)
  • z Czerteża 0.45 h (↑ 0:50 h), z Sokolicy 1:35 h (tyle samo w obie strony), ze Szczawnicy 2.50h (↓2:35 h)[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-09-28].
  2. a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
  3. a b c Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.
  4. Artur Amirowicz, Jaskinie Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – przyroda i człowiek”, 3, 1995.