Przejdź do zawartości

Ben Kingsley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ben Kingsley
Ilustracja
Ben Kingsley (2008)
Imię i nazwisko

Krishna Pandit Banji

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1943
Snainton

Zawód

aktor

Współmałżonek

Angela Morant
(1966–1976; rozwód)
Alison Sutcliffe
(1978–1992; rozwód)
Alexandra Christmann
(2003–2005; rozwód)
Daniela Lavender
(od 2007)

Lata aktywności

od 1966

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Order Padma Shri (Indie)
podpis

Ben Kingsley, właśc. Krishna Pandit Bhanji[1] (ur. 31 grudnia 1943 w Snainton koło Scarborough) – brytyjski aktor filmowy i teatralny, pochodzenia hinduskiego. Na londyńskich scenach teatralnych grywał w kilku sztukach szekspirowskich. W 1985 został odznaczony Orderem Padma Shri. W 2002 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go tytułem i odznaką Rycerza Kawalera. W 2010 odebrał gwiazdę na Hollywood Walk of Fame[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Krishna Pandit Bhanji w Snainton w Anglii, w hrabstwie North Yorkshire, w dystrykcie Scarborough jako syn angielskiej aktorki/modelki Anny Lyny Marii (z domu Goodman; 1914–2010) i lekarza Rahimtulli Harji Bhanji (1914–1968)[3], ismailijskiego muzułmanina (urodzonego w Kenii, ale pochodzącego od indyjskich chodżów gudźarackich)[4]. Jego dziadek ze strony ojca przeniósł się z Indii na Zanzibar[5].

Dorastał w Pendlebury, w dystrykcie Salford, gdzie studiował na University of Salford. Następnie przeniósł się do Lancashire, uczęszczał do Pendleton College. Początkowo chciał zostać lekarzem, jak ojciec, ale ostatecznie rozpoczął karierę aktorską, jak jego matka[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy wystąpił na szklanym ekranie jako Ron Jenkins w brytyjskiej operze mydlanej Coronation Street (1966-67)[7]. W telewizyjnej adaptacji tragedii Williama Shakespeare’a ITC Entertainment Antoniusz i Kleopatra (Antony and Cleopatra, 1974) pojawił się jako Thidias, jeden ze sług Cezara.

W 1966 roku zadebiutował w Londynie w muzycznej produkcji Briana Epsteina, menedżera The Beatles. Kiedy jednak wydawca muzyczny Dick James zaoferował mu kontrakt płytowy, odmówił[6]. W 1967 roku został członkiem Royal Shakespeare Company[6]. Grał na scenie w Manchester Grammar School, obok Roberta Powella, m.in. jako Mosca w sztuce Bena Jonsona Volpone (1977) w reżyserii Petera Halla w Królewskim Teatrze Narodowym (Royal National Theatre) i spektaklu Sen nocy letniej w reżyserii Petera Brooka. W tym czasie zmienił nazwisko z Krishna Bhanji na bardziej brytyjskie Ben Kingsley. Według własnego wyjaśnienia „Ben” był pseudonimem, jakiego używano w Anglii w stosunku do jego ojca (Bhanji-Benji-Benjamin-Ben), natomiast „Kingsley” nawiązuje do jego dziadka, który handlował przyprawami korzennymi we wschodniej Afryce (King of the Cloves - król goździków)[8].

Wielkim sukcesem okazała się kreacja Mahatmy Gandhiego w dramacie biograficznym Richarda Attenborough Gandhi (1982), za którą odebrał wiele nagród, w tym Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, Nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego i w kategorii najlepszy debiut, Evening Standard British Film Award, Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym i w kategorii najlepszy nowy gwiazdor roku[9]. W 1984 zadebiutował na Broadwayu w spektaklu Edmunda Keana Kean, którego reżyserką była jego druga żona, Alison Sutcliffe[10].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ben Kingsley. Listal. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  2. Ben Kingsley. TV.com. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  3. Ben Kingsley Biography (1943-). Film Reference. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  4. Ben Kingsley. ČSFD.cz. [dostęp 2017-08-02]. (cz.).
  5. Stuart Husband (2013-04-24): Sir Ben Kingsley: 'Without a mask, I haven't got a clue'. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  6. a b c Ben Kingsley Fast Facts. „TV Guide”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  7. Artista Ben Kingsley (31 de Dezembro de 1943). Filmow. [dostęp 2017-08-02]. (port.).
  8. Janusz Wróblewski (2012-02-16): Rozmowa z Benem Kingsleyem. „Polityka”. [dostęp 2020-09-15]. (pol.).
  9. Ben Kingsley Awards. AllMovie. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
  10. Hal Erickson: Ben Kingsley Biography. AllMovie. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]