Beniamin (Zaricki)
| Władimir Zaricki Владимир Зарицкий | |
| Metropolita orenburski i saraktaszyński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1953 |
| Data śmierci |
6 września 2023 |
| Metropolita orenburski i saraktaszyński | |
| Okres sprawowania |
od 2015 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
27 maja 1977 |
| Diakonat |
30 marca 1975 |
| Prezbiterat |
6 kwietnia 1975 |
| Chirotonia biskupia |
14 sierpnia 2003 |
| Data konsekracji |
14 sierpnia 2003 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Juwenaliusz (Pojarkow), Sergiusz (Fomin), Wiktor (Olejnik), Arseniusz (Jepifanow), Paweł (Ponomariow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Cyryl (Nakonieczny), Nifon (Sajkali), Aleksy (Frołow), Sawa (Wołkow), Aleksander (Iszczein), Aleksander (Agrikow), Teognost (Guzikow), Irynarch (Griezin) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Beniamin, imię świeckie Władimir Zaricki (ur. 12 września 1953 w Stodulcach, zm. 6 września 2023[1]) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły średniej został robotnikiem. W 1973 został hipodiakonem biskupa riazańskiego Szymona. 30 marca 1975 został wyświęcony na diakona, zaś 6 kwietnia tego samego roku – na kapłana. Został skierowany do pracy w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Iwanowie, a następnie mianowano go proboszczem parafii Ikony Matki Bożej „Znak” we wsi Krasnoje (obwód iwanowski). 27 maja 1977 złożył wieczyste śluby zakonne. W tym samym roku został przeniesiony do eparchii orłowskiej i liwieńskiej jako proboszcz parafii Narodzenia Pańskiego w Bołchowie. Po roku przeniesiony do parafii św. Mikołaja w Kromach, zaś w 1982 podniesiony do godności ihumena. W 1985 ukończył naukę w seminarium duchownym w Moskwie[2].
6 czerwca 1987 otrzymał godność archimandryty i został proboszczem parafii przy soborze św. Nikity w Orle. Dwa lata później został przeniesiony do monasteru św. Jana Teologa w Poszczupowie w eparchii riazańskiej, gdzie wypełniał obowiązki ekonoma[2].
11 grudnia 1990 powierzono mu zadanie odbudowy odzyskanego w tym roku przez Rosyjski Kościół Prawosławny, a zamkniętego w 1925 monasteru św. Mikołaja na Ugrieszy. W 1992, gdy świeckie instytucje ostatecznie opuściły dawne obiekty klasztorne, a w niektórych świątyniach monasteru wznowiono regularne odprawianie nabożeństw, został namiestnikiem monasteru (otrzymał on status stauropigii). Klasztorem kierował także po 2003, gdy został wyświęcony na biskupa lubierieckiego, wikariusza eparchii moskiewskiej[3].
W maju 2010 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na katedrę penzeńską i kuźniecką[2]. W 2012 jego tytuł uległ zmianie na biskup penzeński i niżniełomowski[4]. W tym samym roku został podniesiony do godności metropolity w związku z erygowaniem przez Święty Synod metropolii penzeńskiej[2]. W 2013 został przeniesiony na katedrę riazańską[5]. Dwa lata później został przeniesiony na katedrę orenburską[6]. Na urzędzie metropolity orenburskiego pozostał do śmierci w 2023 r.[2] Został pochowany w monasterze św. Mikołaja na Ugrieszy[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ В РПЦ сообщили о смерти митрополита Оренбургского Вениамина [online], Рамблер/новости, 6 września 2023 [dostęp 2024-06-08] (ros.).
- ↑ a b c d e Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego.
- ↑ Historia monasteru na jego oficjalnej stronie. [dostęp 2013-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-29)].
- ↑ ЖУРНАЛ № 64.
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 25 декабря 2013 года.
- ↑ Назначены новые главы Оренбургской и Рязанской митрополий.
- ↑ 9 сентября, в день памяти преподобного Пимена Великого, в Николо-Угрешском монастыре состоялось отпевание новопреставленного митрополита Оренбургского и Саракташского Вениамина. [online], ugresha.org [dostęp 2024-06-08] (ros.).