Przejdź do zawartości

Benice (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benice
wieś
Ilustracja
Pałac w Benicach
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kamieński

Gmina

Kamień Pomorski

Liczba ludności (2022)

315[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-400[3]

Tablice rejestracyjne

ZKA

SIMC

0776835

Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Benice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Benice”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Benice”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Benice”
Ziemia53°53′44″N 14°54′40″E/53,895556 14,911111[1]

Benicewieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1365 roku[4] i dotyczy dziedzica Tideke Warnow[5]. Kolejna wzmianka pochodzi z 1375 roku i dotyczy braci Ditricha i Henninga Warnow. W 1466 roku we wsi swą siedzibę posiadał Hans von Flemming z Buku. Od 1466 roku[5] (z niewielkimi przerwami) do II wojny światowej wieś stanowiła własność rodziny von Flemming[4], posiadaczy największych majątków na Pomorzu. W 1517 roku we wsi powstała nowa siedziba rodowa von Flemming[5].

Pod koniec XVI wieku Benice składały się z dwóch majątków, jeden A należał do rodziny von Flemming ze Świerzna, drugi B do von Flemming z Mierzęcina. W 1628 roku został utworzony trzeci majątek C, w którym zamieszkał i zmarł w 1659 roku Otto von Flemming z Mierzęcina. W 1628 roku we wsi mieszkali młynarz, kowal, owczarz i garncarz. W 1740 roku właścicielem całego majątku był Hanrich von Flemming (1665-1755) ze Świerzna. W 1769 roku majątek poprzez wiano Juliany Sabiny von Flemming stał się własnością rodziny von Schlabrendorf. W 1787 roku wieś ponownie została własnością von Flemming. W tym czasie istniał tu folwark, a we wsi było 10 chłopów, 2 zagrodników, kowal, nauczyciel, wiatrak i 36 dymów. W 1867 roku właścicielem majątku był Thamm Hasso von Flemming. W 1896 roku majątek odziedziczył jego syn, Kurd von Flemming mieszkający w Śniatowie, który w 1899 roku połączył Benice, Giżkowo, Ganiec, Buk i Łęgno w klucz alodialny, z którym wiązał się tytuł hrabiego. Ostatnim właścicielem w 1939 roku był dr Hasso von Flemming, a jego majątek obejmował 1274 ha ziemi.

Po II wojnie światowej teren dawnego majątku przejął PGR[6].

Kościół

[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się Kościół Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny z 1899 roku[4].

Pałac Flemmingów

[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się dwukondygnacyjny pałac o powierzchni 1530 m², zbudowany w duchu neoklasycyzmu w XIX wieku. Jego budowa rozpoczęła się w 1867 roku[5]. Jest to budynek z ryzalitem (z herbem – wilk i kozioł) w fasadzie głównej, z przeszkloną i bogato zdobioną werandą oraz portykiem podtrzymującym balkon, całość kryta dachem czterospadowym[6].

W latach 1870–1945 dobra rycerskie Benice, w tym pałac, należały do rodziny von Flemming, która była jedną z najbogatszych rodzin na Pomorzu Zachodnim. Ostatnim właścicielem Benic przed końcem II wojny światowej był dr Hasso von Flemming[5].


Po II wojnie światowej teren majątku przejęło Państwowe Gospodarstwo Rolne, a w pałacu znajdowała się szkoła rolnicza[5]. Obecnie obiekt należy do Starostwa Powiatowego w Kamieniu Pomorskim i jest użytkowany przez Zespół Szkół Ponadpodstawowych w Benicach[6][7][8], w tym Technikum Leśne, Technikum Hodowli Koni (profil Policja Konna), Technikum Rolnicze i Technikum Agrobiznesu[5].

W sąsiedztwie znajdują się zachowane budynki gospodarcze w postaci kuźni, szklarni i służbówki oraz park dworski z XIX wieku o powierzchni 8 ha z dwoma stawami i bogatym starodrzewem złożonym min. z buka pospolitego, cisa, dębu czerwonego i szypułkowego, grabu pospolitego, jesionu wyniosłego, olszy, lipy, wiązu, kasztanowca białego, orzecha włoskiego i topoli białej[6].

Obiekt jest dostępny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 3751
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 17 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Matysiak 2012 ↓, s. 20.
  5. a b c d e f g Klasik 1997 ↓, s. 19-20.
  6. a b c d Pałac [online], rowery.wzp.pl [dostęp 2022-10-21] (pol.).
  7. n, BENICE /Benz/ | zamki, pałace, dworki [online] [dostęp 2022-10-21] (pol.).
  8. Informacje [online], zspbenice.pl [dostęp 2022-10-21] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Klasik: Przewodnik po zabytkach architektury i techniki gmin powiatu kamieńskiego: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Międzyzdroje, Świerzno, Wolin. Wolin: Lokalna Grupa Działania "Partnerstwo w rozwoju", 1997. ISBN 978-83-933567-5-1. (pol.).
  • Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).
  • Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa – Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]