Carl Bildt
Carl Bildt (2009) | |
Pełne imię i nazwisko |
Nils Daniel Carl Bildt |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1949 |
Minister spraw zagranicznych Szwecji | |
Okres |
od 6 października 2006 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Szwecji | |
Okres |
od 4 października 1991 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Nils Daniel Carl Bildt (ur. 15 lipca 1949 w Halmstad) – szwedzki polityk, premier Szwecji w latach 1991–1994, były przewodniczący centroprawicowej Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, od 2006 do 2014 minister spraw zagranicznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne i wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Halmstad w regionie Halland. Pochodzi z wielowiekowej rodziny arystokratycznej wywodzącej się z Danii i Norwegii, która osiadła na tym terenie we wczesnym średniowieczu. Jego prapradziadek, Gillis Bildt, sprawował urząd premiera Szwecji pod koniec lat 80. XIX w.
Carl Bildt rozpoczął (ostatecznie nieukończone) studia na Uniwersytecie w Sztokholmie. Był trzykrotnie żonaty. Drugą żoną polityka była Mia Bohman, córka byłego lidera Umiarkowanej Partii Koalicyjnej Gösty Bohmana. Jego trzecią żoną (od 1998) jest Anna Maria Corazza Bildt, z pochodzenia Włoszka, którą poznał w trakcie wykonywania misji na Bałkanach.
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]W pierwszej połowie lat 70. pełnił funkcję przewodniczącego Ligi Studenckiej działającej przy Moderaterna. Od 1976 do 1978 pełnił funkcję specjalnego doradcy rządowego. W 1979 uzyskał mandat deputowanego do Riksdagu, w szwedzkim parlamencie zasiadał do 2001. W 1986 został wybrany na przewodniczącego Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, zastępując na tym stanowisku Ulfa Adelsohna. Konserwatystami kierował przez trzynaście lat, ustępując w 1999 na rzecz Bo Lundgrena.
W 1991, kiedy to po wyborach parlamentarnych socjaldemokracja nie była w stanie utworzyć rządu, Carl Bildt stanął na czele koalicyjnego centroprawicowego gabinetu, w skład którego weszli przedstawiciele Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, Partii Centrum, Ludowej Partii Liberałów i Chrześcijańskich Demokratów. Program jego rządu polegał na zliberalizowaniu i zreformowaniu szwedzkiej gospodarki, aby dostosować ją do wymogów Unii Europejskiej, do której w tym okresie Szwecja kandydowała. Carl Bildt przeprowadził proces negocjacyjny, zakończony podpisaniem na wyspie Korfu w dniu 23 czerwca 1994 traktatu akcesyjnego.
W tym samym roku koalicja przegrała kolejne wybory parlamentarne, w konsekwencji czego do władzy powrócił lewicowy premier Ingvar Carlsson. Carl Bildt już po złożeniu dymisji w 1994 został mediatorem w czasie konfliktu na Bałkanach. Do czerwca 1995 pełnił urząd Specjalnego Reprezentanta Unii Europejskiej do spraw Byłej Jugosławii. Był współprzewodniczącym Konferencji Pokojowej w Dayton w listopadzie 1995 oraz wysokim komisarzem do spraw Bośni i Hercegowiny od grudnia 1995 do czerwca 1997. W latach 1999–2001 zajmował stanowisko Specjalnego Ambasadora Sekretarza Generalnego ONZ na Bałkanach.
6 października 2006 po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach krajowych Carl Bildt został powołany w skład rządu Fredrika Reinfeldta na urząd ministra spraw zagranicznych. Utrzymał to stanowisko także po wyborach w 2010. Zakończył urzędowanie w 2014.
Został przewodniczącym Global Commission on Internet Governance i doradcą w firmie prawniczej Covington[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Komandor Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (2009, Litwa)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2011)[2]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2006)[3]
- Order św. Michała i św. Jerzego (Wielka Brytania)
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2009, Włochy)[4]
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (2016, Ukraina)[5]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Former Prime Minister of Sweden Carl Bildt Joins Covington. cov.com, 19 maja 2016. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 kwietnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 73, poz. 718).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2006 r.o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 93).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 24 marca 2009. [dostęp 2011-08-24]. (wł.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 340/2016 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Rządu Szwecji. [dostęp 2011-08-24]. (ang.).
- Profil na stronie Riksdagu. [dostęp 2011-08-24]. (szw.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Blog Carla Bildta. [dostęp 2011-08-24]. (szw.).
- ISNI: 0000000081854040
- VIAF: 116543751, 216145542782796641938
- LCCN: n93085227
- GND: 119124483
- LIBRIS: gdsvvl305602g5v
- BnF: 12369302w
- SUDOC: 061794198, 032716583
- NLA: 36342804
- NKC: js2013753701
- NTA: 18239820X
- BIBSYS: 90670266
- PLWABN: 9810541733105606
- NUKAT: n99006459
- J9U: 987007325748205171
- LNB: 000275107
- NSK: 000251762
- LIH: LNB:kgk;=CH
- Komandorzy Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Halmstad
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Norwegia)
- Odznaczeni Orderem św. Michała i św. Jerzego
- Odznaczeni Orderem Wielkiego Księcia Giedymina
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Politycy Umiarkowanej Partii Koalicyjnej
- Premierzy Szwecji
- Szwedzcy dyplomaci
- Szwedzcy ministrowie spraw zagranicznych
- Szwedzcy parlamentarzyści
- Wysocy przedstawiciele dla Bośni i Hercegowiny
- Urodzeni w 1949