Chlamyphorinae
| Chlamyphorinae | |||
| Bonaparte, 1850[1] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – puklerzniczek karłowaty (Chlamyphorus truncatus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Chlamyphorinae | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Chlamyphorus Harlan, 1825 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Chlamyphorinae – podrodzina ssaków z rodziny Chlamyphoridae.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[8].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[9][8][10]:
- Chlamyphorus Harlan, 1825 – puklerzniczek – jedynym przedstawicielem jest Chlamyphorus truncatus Harlan, 1825 – puklerzniczek karłowaty
- Calyptophractus Fitzinger, 1871 – puklerzowiec – jedynym przedstawicielem jest Calyptophractus retusus (Burmeister, 1863) – puklerzowiec skryty
Opisano również rodzaj wymarły[11]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ch.-L. Bonaparte: Conspectus systematum: Mastozoölogiae. Editio altera reformata. Ornithologiae. Editio reformata additis synonymi Grayanis et Selysanis. Herpetologiae et amphibiologiae. Editio altera reformata. Icthyologiae. Editio reformata. Lugduni Batavorum: E.J. Brille, 1850, s. tabela. (łac.).
- ↑ J.E. Gray. Revision of the genera and species of entomophagous edentata, founded on the examination of the specimens in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1865, s. 381, 1865. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: The Trustees, 1869, s. 362, 387. (ang.).
- ↑ W.H. Flower & R. Lydekker: An introduction to the study of mammals living and extinct. London: A. and C. Black, 1891, s. 196. (ang.).
- ↑ R.I. Pocock. The External Characters of the South American Edentates. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 94 (4), s. 1031, 1924. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1924.tb03325.x. (ang.).
- ↑ J. Yepes. Los „Edentata” Argentinos. Sistemética y distribución. Trabajo final. „Revista de la Universidad de Buenos Aires”. 2 série. 5 (1), s. 30, 1928. (hiszp.).
- ↑ B. Patterson & R. Pascual. The fossil mammal fauna of South America. „The Quarterly Review of Biology”. 43 (4), s. 423, 1968. JSTOR: 2819014. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 122. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 25. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D. Barasoain, R.L. Tomassini, A.E. Zurita, C.I. Montalvo & M. Superina. Chlamydophractus, new name for Chlamyphractus Barasoain et al., 2020 (Xenarthra, Chlamyphorinae), non Chlamyphractus Castellanos, 1940 (Xenarthra, Glyptodontidae). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 40 (2), s. e1774890, 2020. DOI: 10.1080/02724634.2020.1774890. (ang.).