Dariusz Siatkowski

Dariusz Siatkowski
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1960 ; Koszalin
Data i miejsce śmierci	11 października 2008 ; Tuszyn
Zawód	aktor, reżyser
Lata aktywności	1984–2008
	Zespół artystyczny
	Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi; (1984–1992, 1994–1996, 1997–2008); Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1992–1994); Teatr Polski we Wrocławiu; (1996–1997)

Dariusz Siatkowski (ur. 31 lipca 1960 w Koszalinie, zm. 11 października 2008 w Tuszynie) – polski aktor i reżyser. Szerokiej widowni znany był głównie z roli Pawła Zawady w komedii Romana Załuskiego Kogel-mogel (1988) i sequelu Galimatias, czyli kogel-mogel II (1989). Ponadto występował w filmach Władysława Pasikowskiego (Kroll, Słodko gorzki, Reich), Jana Jakuba Kolskiego (Pogrzeb kartofla, Małopole czyli świat) i Kazimierza Kutza (Śmierć jak kromka chleba).

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Koszalinie^[1], gdzie w 1975 ukończył Szkołę Podstawową nr 23 im. Lotników Polskich^[2]. W latach 1975–1980 uczęszczał do Technikum Drogowego w Koszalinie o profilu budowa dróg i mostów^[3]. Następnie podjął studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończył w 1984^[4]. Za rolę Gromotrubowa w przedstawieniu dyplomowym Nikołaja Gogola Płaszcz w reżyserii Jerzego Treli otrzymał nagrodę na II Ogólnopolskim Przeglądzie Sztuk Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi^[5].

Kariera teatralna

Zaraz po ukończeniu studiów, otrzymał angaż od Bohdana Hussakowskiego, ówczesnego dyrektora łódzkiego Teatru im. Stefana Jaracza, z którym związał się na stałe w latach 1984–1992, 1994–1996 i od roku 1997^[4]. W 1999 zdobył wyróżnienie w I Turnieju Monologów na XXXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, a za rolę tytułową w tragedii Sofoklesa Król Edyp otrzymał łódzką Złotą Maskę za najlepszą rolę męską. W 2000 odebrał nagrodę marszałka województwa łódzkiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru. W 2001 kreacja Johna Proctora w spektaklu Arthura Millera Czarownice z Salem przyniosła mu nagrodę na XLI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, a za rolę Astrowa w przedstawieniu Antona Czechowa Wujaszek Wania w reż. Jacka Orłowskiego odebrał drugą Złotą Maskę. Stworzył wyraziste role - m.in. Johannesa w Dzienniku uwodziciela (1985) Kierkegaarda, Segismunda w Życiu snem (1990) Calderona, Oberona w Śnie nocy letniej (1997) Szekspira^[5] czy szeryfa Talbotta w Skórze węża (2002) Tennessee Williamsa.

Występował także w teatrach: im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1992–1994) i Polskim we Wrocławiu (1996–1997)^[6]. W 2005 zadebiutował jako reżyser sztuki Konstantina Kostenki Klaustrofobia.

Śmierć

Grób Dariusza Siatkowskiego na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie

Zmarł nagle 11 października 2008 w jednym z hoteli w okolicach Łodzi. Został pochowany 16 października na cmentarzu przy ul. Gnieźnieńskiej w rodzinnym Koszalinie^[7].

Filmografia

1984: Zdaniem obrony Pętla dla obcego, reż. Wojciech Strzemżalski – jako jeden z zabójców Mirosławy Kantyki
1985: Sceny dziecięce z życia prowincji, reż. Tomasz Zygadło – jako Julian S.
1985: Tanie pieniądze, reż. Tomasz Lengren – jako Jaś „Bykowaty”
1987: Trójkąt bermudzki, reż. Wojciech Wójcik – jako Krzysztof Sitarek, kochanek Barbary
1988: Kogel-mogel, reż. Roman Załuski – jako Paweł Zawada
1988: Pogranicze w ogniu odc. 5, 6, reż. Andrzej Konic – jako porucznik Konrad Piątkowski
1988: Pomiędzy wilki, reż. Juliusz Janicki – jako kelner w kantynie
1989: Galimatias, czyli kogel-mogel II, reż. Roman Załuski – jako Paweł Zawada, mąż Kasi
1989: Kanclerz odc. 3, 4, reż. Ryszard Ber – jako Spytko Jordan
1990: Kanalia, reż. Tomasz Wiszniewski – jako lejtnant Kalinka
1990: Leśmian, reż. Leszek Baron – jaki Adamowicz
1990: Pogrzeb kartofla, reż. Jan Jakub Kolski – jako Tadek Mazurek
1991: Trzy dni bez wyroku, reż. Wojciech Wójcik – jako oficer dyżurny MO
1991: Kroll, reż. Władysław Pasikowski – jako Artur, boy hotelowy
1994: Śmierć jak kromka chleba, reż. Kazimierz Kutz – jako Stanisław Gondek, dowódca oddziału ZOMO
1995: Szabla od komendanta, reż. Jan Jakub Kolski – jako Iwanek, narzeczony Hanki
1996: Słodko gorzki, reż. Władysław Pasikowski – jako redaktor „Informacji Warszawskich”
1997: Lata i dni, reż. Marek Piestrak – jako Szymon
1998: Demony wojny według Goi, reż. Władysław Pasikowski – jako pilot helikoptera
1998-1999: Życie jak poker – jako doktor Szymon Zieliński
2000: Twarze i maski odc. 1-4, 8, reż. Feliks Falk – jako Jakub Romańczuk, mąż Katarzyny
2001: Małopole, czyli świat, reż. Jan Jakub Kolski – jako Kazik Woszek
2001: Reich, reż. Władysław Pasikowski – jako gangster Marcin Zięba „Seler”
2003: Na dobre i na złe odc. 153, 154 – jako doktor Mazur, ortopeda operujący Monikę
2003: Rozwód czyli odrobina szczęścia w miłości, reż. Lech Mackiewicz – jako Świadek Jehowy
2003-2005: Sprawa na dziś, reż. Mikołaj Haremski – jako mąż Marleny
2005: PitBull, reż. Patryk Vega
2005: Pitbull – jako technik kryminalistyki (odc. 1)
2006: Olek, reż. Sławomir Kulikowski
2007-2008: Fala zbrodni odc. 90, 92, 94, 97, 100, 101, 103, reż. Filip Zylber – jako detektyw
2008: Stary człowiek i pies, reż. Witold Leszczyński/Andrzej Kostenko – jako lekarz
2008: Teraz i zawsze, reż. Artur Pilarczyk

Wybrane role teatralne

Dziennik uwodziciela, S. Kierkegaarda, reż. M. Prus: Johannes
Ferdydurke, W. Gombrowicza, reż. B. Hussakowski: Kopyrda
Tytus Andronikus, W. Szekspira reż. M. Prus: Aaron
Bramy raju, J. Andrzejewskiego, reż. W. Zawodziński: Aleksy Mellisen
Trans-Atlantyk, W. Gombrowicza, reż. M. Grabowski: Lokaj – Pokojówka
Wyzwolenie, S. Wyspiańskiego, reż. M. Prus: Geniusz
Życie jest snem, P. Calderon, reż. W. Zawodziński: Segismundo
Ułani, J.M. Rymkiewicz, reż. A. Zaorski: Lubomir
Zimowa opowieść, W. Szekspira, reż. B. Hussakowski: Leontes
Sen nocy letniej, W. Szekspira, reż. W. Zawodziński: Oberon
Brand, H. Ibsena, reż. M. Jarnuszkiewicz: Einar
Król Edyp, Sofoklesa, reż. R. Brzyk: Edyp
Wesele, A. Czechowa, reż. W. Fokin: Jan Żet
Sen srebrny Salomei, J. Słowackiego, reż. W. Zawodziński: Sawa
Burza, W. Szekspira, reż. Z. Brzoza: Antonio
Czarownice z Salem, A. Millera, reż. R. Brzyk: John Proctor
Żałoba przystoi Elektrze, E. O’Neilla, reż. M. Grzegorzek: Adam Brandt
Wujaszek Wania, A. Czechowa, reż. J. Orłowski: Astrow
Skóra węża, T. Williamsa, reż. M. Grzegorzek: Szeryf Talbot
Intryga i miłość, F. Schillera, reż. W. Zawodziński: Premier von Walter
Klaustrofobia, K. Kostienki, reż. D. Siatkowski – Garin
Widma, Marina Carr, M. Carr, reż. B. Sass: Rafael Coughlan

Przypisy

↑ Dariusz Siatkowski. ČSFD.cz. [dostęp 2019-12-08]. (cz.).
↑ Szkoła Podstawowa nr 11. nk.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)].
↑ Technikum Drogowe, Koszalin. nk.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].
↑ ^a ^b Michał Lenarciński (2008-10-13): Zmarł aktor Teatru imienia Jaracza Dariusz Siatkowski. „Dziennik Łódzki”. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].
↑ ^a ^b Zmarł Dariusz Siatkowski, aktor Teatru im. Jaracza. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].
↑ Dariusz Siatkowski nie żyje. Onet.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].
↑ MH: Grażyna Błęcka-Kolska i Dariusz Siatkowski: Role ich życia. Interia.pl. [dostęp 2014-11-21].

Bibliografia

Dariusz Siatkowski w bazie filmpolski.pl
Dariusz Siatkowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Dariusz Siatkowski w bazie IMDb (ang.)
Dariusz Siatkowski w bazie Filmweb

[csfd-1] Dariusz Siatkowski. ČSFD.cz. [dostęp 2019-12-08]. (cz.).

[2] Szkoła Podstawowa nr 11. nk.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)].

[3] Technikum Drogowe, Koszalin. nk.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].

[dzienniklodzki-4] Michał Lenarciński (2008-10-13): Zmarł aktor Teatru imienia Jaracza Dariusz Siatkowski. „Dziennik Łódzki”. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].

[warszawa-5] Zmarł Dariusz Siatkowski, aktor Teatru im. Jaracza. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].

[onet-6] Dariusz Siatkowski nie żyje. Onet.pl. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)].

[7] MH: Grażyna Błęcka-Kolska i Dariusz Siatkowski: Role ich życia. Interia.pl. [dostęp 2014-11-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]