Przejdź do zawartości

Droga wojewódzka nr 139

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DW139
Początek drogi

Górzyca[1]
52°29′40″N 14°39′17″E/52,494400 14,654860

Koniec drogi

Debrznica[1]
52°14′32″N 15°02′52″E/52,242340 15,047650

Długość

46,866[2] km

Województwa

lubuskie

Zdjęcie
Droga w Kowalowie
Droga w Kowalowie

Droga wojewódzka nr 139 (DW139) – droga wojewódzka w województwie lubuskim o długości około 47 km. Arteria łączy leżącą przy drodze krajowej nr 31 miejscowość Górzyca[3] przez Rzepin z wioską Debrznica (skrzyżowanie z drogą wojewódzką nr 138).

Miejscowości leżące przy drodze wojewódzkiej nr 139

[edytuj | edytuj kod]

Historia numeracji

[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:

Numer Kategoria Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
Przed 1945 rokiem droga znajdowała się poza terytorium Polski. Brak danych o numeracji i kategorii w latach 1945–1952.
? droga równoważna z drogą główną / droga główna Göritz (Górzyca)Kleine Rade (Radówek)Große Rade (Radów)Kohlow (Kowalów)Drenzig (Drzeńsko)Reppen (Rzepin)Wildenhagen (Lubin)Groß Gandern (Gądków Wielki)Döbbernitz (Debrznica) lata 30. (?) – 1945 Der Große Conti-Atlas für Kraftfahrer, wyd. 18, Hannover: Kartographischer Verlag der Continental Caoutchouc-Compagnie G.m.b.H., 1938 (niem.).

• kategoria na podstawie materiału źródłowego – atlas z 1938 r. przedstawia drogę jako „równoważną z drogą główną” (niem. Straßen, den Hauptstraßen gleichwertig); nie ma odcinka Radów – Kowalów
• nieznana numeracja

?

droga drugorzędna / droga lokalna („droga inna”): do 1985
droga krajowa: od 1 X 1985[4]

GórzycaRadówKowalówDrzeńskoRzepinLubinGądków WielkiDebrznica 1952–1986

• kategoria w zależności od roku wydania materiałów źródłowych
• w niektórych opracowaniach brak odcinka Radów – Kowalów
• nieznana numeracja

139

droga krajowa: 1 X 1985–31 XII 1998
droga wojewódzka: od 1 I 1999

Górzyca – Kowalów – Rzepin – Debrznica od 14 II 1986 zobacz informacje dla ruchu ciężkiego

Dopuszczalny nacisk na oś

[edytuj | edytuj kod]

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony[5], z wyjątkiem określonych odcinków[6] oznaczonych znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021 r.

[edytuj | edytuj kod]

We wcześniejszych latach po drodze mogły poruszać się pojazdy o nacisku na oś nie przekraczającym 8 ton[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2022-07-29].
  2. Wykaz dróg wojewódzkich w administracji Zarządu Dróg Wojewódzkich w Zielonej Górze [XLS] [online], 1 kwietnia 2022 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  3. Pojezierze Lubuskie. Mapa turystyczna 1:120 000, Zielona Góra: Zakł. Kartogr. Sygnatura, 2007, ISBN 978-83-7499-100-1.
  4. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60)
  5. Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
  6. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
    wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

    2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

    1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
    2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
    – zwanego dalej „zakazem”.
    (...)

    4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

  7. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

    2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

    1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
    2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
    – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

    3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]