Przejdź do zawartości

Fiat 600 (1955)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiat 600
Ilustracja
Inne nazwy

Fiat Seicento
NSU Jagst 600/770
SEAT 600
Zastava 600/750/850

Producent

Fiat
NSU
SEAT
Zastava

Projektant

Dante Giacosa

Zaprezentowany

1955

Okres produkcji

1955–1969[1] (Włochy)
1955–1985 (Jugosławia)

Miejsce produkcji

Włochy Turyn
Argentyna Buenos Aires
Chile Rancagua
Barcelona (SEAT)
Kragujevac (Zastava)
Kolumbia Bogota (Zastava)
Neckarsulm (NSU)

Poprzednik

Fiat Topolino

Następca

Fiat 850

Dane techniczne
Segment

A[1]

Typy nadwozia

2–drzwiowy fastback[1]

Silniki

R4: 633 cm³, 767 cm³

Skrzynia biegów

4–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

3213 mm

Szerokość

1391 mm

Wysokość

1340 mm

Rozstaw osi

2000 mm

Masa własna

583–604 kg

Zbiornik paliwa

27,3 l

Liczba miejsc

4

Dane dodatkowe
Pokrewne

SEAT 600
Zastava 750

Konkurencja

Mini

Fiat 600 – dwudrzwiowy miejski samochód z nadwoziem typu fastback, produkowany we Włoszech w latach 1955–1969[1]. Był to pierwszy Fiat z silnikiem umieszczonym z tyłu. W odróżnieniu od Fiata 500, posiadał czterocylindrową jednostkę chłodzoną cieczą. Maksymalna prędkość Fiata 600 to 95 km/h dla wersji z silnikiem o pojemności 633 cm³ i 110 km/h dla silnika o pojemności 767 cm³.

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]

Rok po pojawieniu się modelu 600, w 1956 roku pojawiła się wersja z miękkim dachem i wersja Multipla –sześcioosobowa. Powstało także kilkanaście egzemplarzy czterodrzwiowych Fiat 600 Lucciola.

Od lat 60. do 80., Fiat 600 był produkowany m.in. w Argentynie, Chile, Hiszpanii, gdzie produkowano go na licencji jako SEAT-a 600, w Jugosławii wytwarzany był od 1955 roku jako Zastava 600, a następnie pod nazwą Zastava 750 i Zastava 850 oraz w Niemczech jako NSU Jagst 600 i NSU Jagst 770 (w Niemczech powstało 171 355 egzemplarzy modelu[2]). W ZSRR powstał Zaporożec ZAZ-965, wzorowany stylistycznie na Fiacie 600.

Ogółem w latach 1955-1969 w fabryce Mirafiori w Turynie wyprodukowano 2 604 000 sztuk Fiatów 600.

Po 1956 roku Fiat 600 był oficjalnie sprzedawany w Polsce (w ramach obowiązującego systemu, w którym należało uzyskać asygnatę na zakup samochodu) – importowano 1700 sztuk, oficjalna cena wynosiła 75 tysięcy zł[3].

W 2005 roku Fiat Auto Poland w Tychach przywrócił nazwę Fiat 600 dla nieco zmodyfikowanego modelu Fiat Seicento. Jego produkcję zakończono w 2010 roku.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
600[4] R4 0,6 l (633 cm³), OHV gaźnik 60,00 mm x 56,00 mm 7,00:1 22 KM (16,4 kW) przy 4600 obr./min 39,2 N•m przy 2800 obr./min b/d 95-100 km/h
600 D[5] R4 0,8 l (767 cm³), OHV gaźnik 62,00 mm x 63,50 mm 7,50:1 29 KM (21,6 kW) przy 4800 obr./min 49 N•m przy 3000 obr./min b/d 110 km/h

Galeria

[edytuj | edytuj kod]


Savio 600 Jungla

[edytuj | edytuj kod]

Firma Savio wykonała serię samochodów użytkowych, bazujących na Fiacie 600. Po raz pierwszy model 600 Jungla został zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Turynie w 1965, a do produkcji wszedł rok później i był montowany do roku 1974. W tym czasie wyprodukowano około 3200 sztuk. Pomimo tego, że pojazd był produkowany przez firmę Savio, projekt samochodu pochodził z działu konstrukcyjnego Fiata.

Charakteryzował się przede wszystkim kanciastą sylwetką i spartańskim wyposażeniem (nie było np. wskaźnika ilości paliwa, wycieraczka przedniej szyby była tylko po stronie kierującego). Wykorzystywał większość podzespołów z Fiata 600 (m.in. silnik i układ napędowy, kontrolki). Wyposażony był w silnik o pojemności 767 centymetrów sześciennych oraz hamulce bębnowe. Koła pochodziły z Fiata 1100. Gdy w 1969 wstrzymano produkcję Fiata 600 we Włoszech, importowano silniki pochodzące z Seatów 600E.

Samochód wyposażano w miękki dach oraz materiałowe drzwi, posiadające foliowe okna.

Fiat 600 Jolly

[edytuj | edytuj kod]
Fiat 600 "Jolly"

W roku 1958 Fiat dostarczył kilkanaście modeli 600 do pracowni stylistycznej Ghia, w celu przebudowy tych aut na kabriolety. Samochody te posiadały wiklinowe siedzenia, materiałowe dachy oraz inne zderzaki. Z powodu prawie dwukrotnie wyższej ceny, niż standardowa 600, powstała bardzo nikła liczba tych pojazdów. W latach 1958-1962 na wyspie Catalina w USA 32 egzemplarze Jolly były użytkowane jako taksówki.

Fiat 600 Multipla

[edytuj | edytuj kod]
Fiat 600 Multipla
Ilustracja
Producent

Fiat

Okres produkcji

1956–1969[6]

Miejsce produkcji

Włochy Turyn-Mirafiori

Dane techniczne
Segment

K[6]

Typy nadwozia

4-drzwiowy minivan

Silniki

R4: 633 cm³, 767 cm³

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

3531 mm

Szerokość

1448 mm

Wysokość

1581 mm

Rozstaw osi

2000 mm

Masa własna

700-749 kg

Zbiornik paliwa

28,4 l

Liczba miejsc

6

Pierwsze modele Multipli pojawiły się w latach 50. Była to konstrukcja bazująca na jednym z najmniejszych z produkowanych ówcześnie samochodów, Fiacie 600, a według planów konstruktorów używana miała być jako taksówka. Podobnie do Fiata 600 napędzana była umieszczonym z tyłu, czterocylindrowym silnikiem, który napędzał tylne koła. Silnik miał pojemność 633 cm³ i osiągał moc 22 KM, co pozwalało rozpędzić mu się do maksymalnej prędkości 95 km/h. Średnie zużycie paliwa oscylowało wokół 7 l/100 km. Samochód miał nietypowy układ konstrukcyjny, z jednobryłowym nadwoziem, z siedzeniami przednimi nad przednią osią[7]. Dostęp do środka zapewniała para przednich drzwi i para szerokich drzwi pośrodku[7]. Wnętrze mieściło 6 osób na trzech rzędach siedzeń, jednak przy komplecie pasażerów nie było praktycznie miejsca na bagaż[7]. Zamiast tylnych siedzeń mogło być miejsce na bagaż, a środkowe siedzenia składały się do płaskiej podłogi, umożliwiając transport dużych przedmiotów[7]. W 1958 Fiat Multipla trafił do sprzedaży w Polsce i kosztował 80 tys. ówczesnych złotych. Na rynku amerykańskim kosztował ok. 1600 dolarów[7].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
600[8] R4 0,6 l (633 cm³), OHV gaźnik 60,00 mm x 56,00 mm 7,00:1 22 KM (16,4 kW) przy 4600 obr./min 39,2 N•m przy 2800 obr./min b/d 95 km/h
600 D[9] R4 0,8 l (767 cm³), OHV gaźnik 62,00 mm x 63,50 mm 7,50:1 29 KM (21,6 kW) przy 4800 obr./min 49 N•m przy 3000 obr./min b/d 105 km/h

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Fiat 600 (Tipo 100) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. Nieco lepsze Cinquecento, „Auto Świat Classic”, 3/2020, Warszawa: Ringier Axel Springer Polska, 2020, s. 73.
  3. Piotr Burchard (red.), Legendy polskiej motoryzacji, Ringier Axel Springer Polska: Warszawa, 2017. ISBN 978-83-8091-470-4, s.48
  4. 1955 Fiat 600 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-07-25]. (ang.).
  5. 1963 Fiat 600 D technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-07-25]. (ang.).
  6. a b Fiat 600 Multipla (Tipo 100) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  7. a b c d e Arthur R. Railton, The small car – shape of things to come?, „Popular Mechanics Magazine”, 7, 110, lipiec 1958, s. 85-86 (ang.).
  8. 1955 Fiat 600 Multipla technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-07-25]. (ang.).
  9. 1963 Fiat 600 D Multipla technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-07-25]. (ang.).