Ford Granada (Europa)

Ford Granada III
	; Ford Granada III przed liftingiem
Inne nazwy	Ford Scorpio; Merkur Scorpio
Producent	Ford
Zaprezentowany	Kwiecień 1985
Okres produkcji	1985 – 1994
Miejsce produkcji	Kolonia
Poprzednik	Ford Granada II
Następca	Ford Scorpio II
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowy liftback
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna; 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4673-4744 mm
Szerokość	1760 mm
Wysokość	1440 mm
Rozstaw osi	2769 mm
Masa własna	1380 kg
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Ford Sierra; Ford P100
Konkurencja	Citroen XM
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Granada II
	; Ford Granada II przed liftingiem
Inne nazwy	Hyundai-Ford Granada
Producent	Ford
Zaprezentowany	Sierpień 1977
Okres produkcji	1977 – 1985
Miejsce produkcji	Kolonia; Taoyuan; Ōta; Ulsan
Poprzednik	Ford Granada I
Następca	Ford Granada III; (Wielka Brytania); Ford Scorpio ; (Europa Kontynentalna)
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	2 i 4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4720-4824 mm
Szerokość	1791 mm
Wysokość	1416-1422 mm
Rozstaw osi	2769 mm
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Talbot Tagora; Opel Rekord
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Granada I
Ford Consul
	; Ford Granada I
Producent	Ford
Zaprezentowany	Marzec 1972
Okres produkcji	1972 – 1977
Miejsce produkcji	Kolonia; Dagenham
Poprzednik	Ford Zephyr; Ford Zodiac; Ford Executive; Ford Taunus 17M
Następca	Ford Granada II
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	2 i 4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi; 2-drzwiowe coupe
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4572 mm
Szerokość	1791 mm
Wysokość	1369 mm
Rozstaw osi	2718 mm
Masa własna	1190-1430 kg
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Talbot Tagora
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ford Granada – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1972 – 1994.

Pierwsza generacja

Ford Granada I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.

Granada pojawiła się europejskiej ofercie Forda jako nowy model klasy wyższej, który zastąpił produkowane dotychczas niezależnie od siebie modele brytyjskiego (Ford of Britain) i niemieckiego (Ford-Werke) oddziału Forda – Zephyr, Zodiac i Executive oraz Taunus 17/20/26M^[1].

Pierwsza generacja Granady wyróżniała się obłą sylwetką z wyraźnie zaznaczonymi nadkolami, a także nisko osadzonym pasem przednim. Zdobiły go prostokątne reflektory, a także otoczona chromowaną obwódką atrapa chłodnicy. Z kolei z tyłu znalazły się podłużne, prostokątne lampy, między którymi znalazło się czarne wypełnienie odróżniające się barwą od lakieru nadwozia^[2].

Consul

Równolegle z Granadą pierwszej generacji, ofertę uzupełniła także podstawowa, tańsza odmiana, dla której przywrócono do użytku wielokrotnie stosowaną już nazwę Ford Consul. Odróżniała się ona uboższym wyposażeniem, mniejszą liczbą chromowanych ozdobników i niższą ceną^[3].

Silniki

L4 2.0l Pinto
V4 1.7l Taunus
V4 2.0l Essex
V6 2.0l Cologne
V6 2.3l Cologne
V6 2.5l Essex
V6 2.6l Cologne
V6 2.8l Cologne
V6 3.0l Essex
V8 5.0l Windsor

Druga generacja

Ford Granada II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.

Druga generacja Forda Granady powstała według zupełnie nowej koncepcji stylistycznej, aczkolwiek opartej na starej - wydłużonej jedynie o 51 mm - platformie. Dzięki niej sztandarowa limuzyna Forda na rynku europejskim i południowoafrykańskim stała się dłuższa, a w ramach nowego kierunku stylistycznego marki zastosowanego już w przypadku mniejszych modeli, zyskała smuklejsze, ostrzejsze kształty^[4]. Z przodu pojawiły się dwukloszowe reflektory z trójkątnymi kierunkowskazami zachodzącymi na błotnik, a także duża prostokątna atrapa chłodnicy. Z tyłu z kolei znalazły się duże, podłużne lampy również zachodzące na narożniki błotników^[5].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1978 Granada II zajęła 3. pozycję (za Porsche 928 i BMW E23)^[6].

Lifting

W 1981 roku Ford Granada II przeszedł drobną restylizację, w ramach której pojawiły się zmiany w wyposażeniu standardowym oraz inna atrapa chłodnicy. Odtąd była ona malowana w kolorze nadwozia, mając poziome poprzeczki. Produkcja modelu zakończyła się w 1985 roku, kiedy to na rynku Europy kontynentalnej zastąpił go nowy model o nazwie Scorpio^[2].

Silniki

L4 1.6l Pinto
L4 2.0l Pinto
V4 1.7l Taunus
V6 2.0l Cologne
V6 2.3l Cologne
V6 2.8l Cologne
L4 1.9l Peugeot D
L4 2.1l Peugeot D
L4 2.5l Peugeot D

Trzecia generacja

Ford Granada III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1985 roku.

W czasie, gdy na rynku Europy kontynentalnej Granadę drugiej generacji zastąpił zupełnie nowy model o nazwie Scorpio, brytyjski oddział Forda zdecydował się zachować nazwę Granada dla tego modelu, oferując go jaką trzecią generację tej serii^[7]. Brytyjska Granada III była identyczna względem niemieckiego odpowiednika, wyróżniając się masywną kanciastą sylwetką, dużymi szybami pokrywającymi także słupki, a także dużymi, podłużnymi reflektorami^[8].

W przeciwieństwie jednak do pozostałych rynków Europy, w Wielkiej Brytanii i Irlandii Granadę III oferowano tylko jako liftbacka i sedana, bez wersji kombi znanej z gamy Scorpio^[9].

Lifting

W marcu 1992 roku razem z bliźniaczym Scorpio, brytyjski Ford Granada trzeciej generacji przeszedł obszerną modernizację wyglądu zewnętrznego. Pojawiła się atrapa chłodnicy z logo producenta, bardziej zaokrąglone kanty reflektorów, a także nowe, przyciemnione klosze tylnych lamp z mniejszym emblematem modelu^[10].

Koniec produkcji i następca

Trwająca 9 lat produkcja trzeciej generacji Forda Granady zakończyła się w 1994 roku, kiedy to europejski oddział Forda przedstawił nową, drugą generację modelu Scorpio. Tym razem zdecydowano się oferować ją także na Wyspach Brytyjskich pod tą nazwą^[11], rezygnując z emblematu Granada po 22 latach rynkowej obecności.

Silniki

L4 1.8l Pinto
L4 2.0l Pinto
L4 2.0l DOHC
V6 2.4l Cologne
V6 2.8l Cologne
V6 2.9l Cologne
V6 2.9l Cosworth
L4 2.5l Peugeot Diesel
L4 2.5l Peugeot Turbo Diesel

Przypisy

↑ Consul and Granada Mk1 1972 to 1977. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ ^a ^b Ford Granada (1972-1985). [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ 1972 Ford Consul 1700 (man. 4. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ Opinion: the bumpy road on the way to becoming a classic. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ Ford Granada Mk2 (1977 - 1985). [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ Previous winners - Car of the Year 1978. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]. (ang.).
↑ Ford Granada (1985 - 1994) used car review. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ Ford Granada Mk3/Scorpio - Classic Car Review | Honest John. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ AFFORDABLE CLASSIC OF THE WEEK: FORD GRANADA MARK 3. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ Ford Granada: the executive saloon gamechanger. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
↑ A Grand Monday: Ford Scorpio Ultima. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[1] Consul and Granada Mk1 1972 to 1977. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[autonazwa1-2] Ford Granada (1972-1985). [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[3] 1972 Ford Consul 1700 (man. 4. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[4] Opinion: the bumpy road on the way to becoming a classic. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[5] Ford Granada Mk2 (1977 - 1985). [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[6] Previous winners - Car of the Year 1978. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]. (ang.).

[7] Ford Granada (1985 - 1994) used car review. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[8] Ford Granada Mk3/Scorpio - Classic Car Review | Honest John. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[9] AFFORDABLE CLASSIC OF THE WEEK: FORD GRANADA MARK 3. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[10] Ford Granada: the executive saloon gamechanger. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[11] A Grand Monday: Ford Scorpio Ultima. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]