Przejdź do zawartości

Furcifer campani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Furcifer campani
(Grandidier, 1872)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskonośne

Podrząd

Iguania

Rodzina

kameleonowate

Rodzaj

Furcifer

Gatunek

Furcifer campani

Synonimy
  • Chamaeleon campani Grandidier, 1872[1]
  • Chamaeleo octotaeniatus Boettger, 1881[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Furcifer campanigatunek jaszczurki z rodziny kameleonowatych (Chamaeleonidae). Endemit Madagaskaru występujący jedynie na centralnym wzgórzach wyspy. Zagrażają mu pożary buszu i utrata środowiska naturalnego.

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Furcifer campani osiąga długość 14 cm. Bazowy kolor waha się od bladozielonego poprzez ciemnozielony do brązowego. Występują trzy pręgi barwy bladobrązowej biegnące wzdłuż każdego boku, a pomiędzy nimi widnieją małe jasne cętki. Głowę zdobią często małe czerwone plamki[3]. Kameleon ten posiada grzebień biegnący wzdłuż jego grzbietu, składający się z niewielkich wystających ziaren[4].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Furcifer campani jest endemitem centralnych górzystych miejsc Madagaskaru. Bytuje tam na wysokościach pomiędzy 1850 a 2390 m n.p.m. Jego zasięg występowania rozciąga się od wygasłego wulkanu Ankaratra do Parku Narodowego Andringitra. Obszar ten zajmuje powierzchnię 14 500 km², jednakże tylko częściowo zapewnia odpowiednie dla niego siedlisko. Jego populacje są więc pofragmentowane. Jest to gatunek lądowy, siedliskiem są górskie tereny trawiaste i wrzosowiska z krzakami i pojedynczymi drzewami[2].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Kameleony polują z zasadzki, wpierw zamierając i oczekując odpowiedniej sposobności, gdy potencjalna zdobycz znajdzie się w ich zasięgu. Ich jadłospis składa się głównie z owadów, które łapią poprzez wystrzelenie w ich kierunku swego długiego języka o lepkim końcu[5].

Rozmnażanie Furcifer campani odbywa się dwu- bądź trzykrotnie w ciągu roku. Kłąb jaj liczy od 8 do 12 sztuk. Samica składa je w ukryciu. W warunkach laboratoryjnych inkubacja trwa około 9 miesięcy w temperaturze 20 °C, a wylęgające się młode mierzą około 2,3 cm długości. Młode rosną szybko. Dojrzałość seksualną osiągają mając 3 miesiące. Pewne doniesienia podają, że ten gatunek wykazuje hibernację, zakopując się w ściółce liściowej podczas miesięcy zimowych[4].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Na pewnych terenach krzaczastych sawannowych terenów trawiastych Furcifer campani zgodnie z doniesieniami występuje pospolicie, jednak nie wykonano właściwej oceny jego zasobności[4]. Czerwona księga gatunków zagrożonych IUCN uznaje go za gatunek narażony (Vulnerable – VU), co motywuje niszczeniem środowiska naturalnego kameleona z powodu rozwoju rolnictwa oraz corocznych pożarów[2]. Zwierzę dzieli swój zasięg występowania z innym gatunkiem kameleona z tego samego rodzaju – Furcifer lateralis, który wydaje się sobie lepiej radzić z zaburzeniami w środowisku naturalnym i degradacją siedlisk z ręki ludzkiej. Bezpieczeństwo przeciw zagrożeniom ze strony człowieka powinno być zapewniane przez parki narodowe, jednak w górach Ankaratra nie ma to miejsca. Eksport Furcifer campani osiągnął swój szczyt w 1994, kiedy z wyspy wywieziono 5000 osobników. Od tamtych czasów eksport jakichkolwiek kameleonów z Madagaskaru został zabroniony, jednak odłów nadal może się zdarzać. IUCN zauważa konieczność podjęcia kroków w celu ograniczenia zniszczeń czynionych przez pożary na terenach trawiastych stanowiących habitat Furcifer campani[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b P. Uetz, J. Hallermann, Furcifer campani, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  2. a b c d Furcifer campani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Jeweled chameleon (Furcifer campani). ARKive. [dostęp 2012-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.).
  4. a b c Brady, L.D.; Griffiths, R.A.. Status Assessment of Chameleons in Madagascar. „IUCN Species Survival Commission”, s. 21, 31, 41, 1999. (ang.). 
  5. Chameleons of Madagascar. WildMadagascar. [dostęp 2012-12-20]. (ang.).