Gardęga
 Gardęga na granicy Szynwałdu i Czarnego Górnego | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 51,1 km |
| Powierzchnia zlewni |
310 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | okolice Susza |
| Wysokość |
103,87m |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Osa (rzeka) |
| Miejsce |
we wsi Rogóźno-Zamek |
| Wysokość |
32,27 |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Gardęga (także Gardeja, Gardzięga, Jardęga, niem. Gardenga) – rzeka w województwach warmińsko-mazurskim, pomorskim i kujawsko-pomorskim[1]. Bierze początek ze źródeł w okolicy miasta Susz, płynie przez Pojezierze Iławskie, przepływa przez jeziora Nogat i Kuchnia i uchodzi do Osy jako jej prawy dopływ we wsi Rogóźno-Zamek.
Na potrzeby gospodarki wodnej Gardęga podzielona jest na dwie jednolite części wód: PLRW200017296839 (Gardęga do dopływu z Jeziora Klasztornego, bez dopływu z Jeziora Klasztornego) oraz PLRW200019296899 (Gardęga od dopływu z Jeziora Klasztornego do ujścia). Ponadto do scalonej części wód Gardęga włączono jednolite części wód: PLRW200025296849 (Dopływ z Jeziora Klasztornego), PLRW200017296872 (Dopływ z Zawdy) i PLRW20001729692 (Dopływ z jeziora Piaseczno)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 67, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Katalog jednolitych i scalonych części wód. Wojciech Szczepański (red.). Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2009, s. 764. ISBN 978-83-61227-16-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gardęga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 491.