Przejdź do zawartości

Jacek Sasin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Sasin
Ilustracja
Jacek Sasin (2019)
Pełne imię i nazwisko

Jacek Robert Sasin

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1969
Warszawa

Minister aktywów państwowych
Okres

od 15 listopada 2019
do 27 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Następca

Marzena Małek

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 4 czerwca 2019
do 21 czerwca 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Wojewoda mazowiecki
Okres

od 1 lutego 2007[1]
do 29 listopada 2007

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Wojciech Dąbrowski

Następca

Jacek Kozłowski

podpis
Jacek Sasin odbierający z rąk przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Wojciecha Hermelińskiego zaświadczenie o wyborze na posła VIII kadencji Sejmu (2015)

Jacek Robert Sasin (ur. 6 listopada 1969 w Warszawie) – polski polityk i urzędnik samorządowy.

Poseł na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji. W 2007 wojewoda mazowiecki, w latach 2009–2010 zastępca szefa Kancelarii Prezydenta RP, w latach 2018–2019 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w latach 2019–2023 wiceprezes Rady Ministrów oraz minister aktywów państwowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha, tokarza, i Ireny, pracownicy biurowej[2][3]. Został absolwentem XX Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Warszawie. W 1988 rozpoczął studia na kierunku historia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego[2]; tytuł zawodowy magistra uzyskał w 1998 na podstawie pracy magisterskiej Piłsudczyków obraz i wizja ustroju politycznego Polski w latach 1923–1935, której promotorem był Andrzej Garlicki[4]. Od 1995 do 1998 był zatrudniony w Fundacji „Polsko-Niemieckie Pojednanie”, następnie do 2004 w Urzędzie do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych jako dyrektor departamentu. Później pracował w administracji miejskiej w Warszawie, pełniąc kolejno funkcje kierownika urzędu stanu cywilnego i zastępcy burmistrza dzielnicy Śródmieście.

10 stycznia 2006 objął urząd I wicewojewody mazowieckiego, 1 lutego 2007 został pełniącym obowiązki wojewody, a 15 lutego tego samego roku powołano go na stanowisko wojewody mazowieckiego w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. W marcu 2007 wydał zarządzenie zastępcze wygaszające mandat prezydent m.st. Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz w związku z nieterminowym w jego ocenie złożeniem przez nią oświadczenia majątkowego jej męża[5].

W przedterminowych wyborach w 2007 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. 29 listopada 2007 odwołano go ze stanowiska wojewody, od grudnia 2007 był doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego. 26 listopada 2009 został zastępcą szefa Kancelarii Prezydenta RP. 6 lipca 2010 na własny wniosek został odwołany z tego stanowiska[6]. W wyborach samorządowych w 2010 został radnym sejmiku województwa mazowieckiego z ramienia PiS[7]. Powołano go również na burmistrza dzielnicy Pragi-Północ[8], ostatecznie nie objął tej funkcji.

W 2011 został kandydatem Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w okręgu podwarszawskim i uzyskał mandat poselski, otrzymując 29 134 głosy[9]. W 2014 był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości w wyborach samorządowych 2014 na urząd prezydenta Warszawy[10], przegrywając w drugiej turze głosowania z Hanną Gronkiewicz-Waltz.

W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 43 250 głosów)[11]. W 2017 znalazł się w gronie autorów poselskiego projektu nowelizacji ustawy warszawskiej, który zakładał m.in. przyłączenie do Warszawy 32 okolicznych gmin, jednak z pominięciem Podkowy Leśnej, co według niego miało wynikać z błędu[12]. Ostatecznie projekt został wycofany[13].

9 stycznia 2018 został powołany na stanowiska sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów[14]. 4 czerwca 2019 powołany na urząd wiceprezesa Rady Ministrów w rządzie Mateusza Morawieckiego[15], krótko pełnił również stanowisko sekretarza Rady Ministrów.

W wyborach w 2019 był liderem listy PiS w okręgu chełmskim. Ponownie uzyskał mandat poselski, otrzymując 91 241 głosów[16]. 15 listopada 2019 został powołany na urzędy wicepremiera oraz ministra aktywów państwowych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[17].

W maju 2021 Najwyższa Izba Kontroli złożyła zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa nadużycia uprawnień przez Jacka Sasina w związku z przygotowaniami do przeprowadzenia pierwszych wyborów prezydenckich w 2020 z wykorzystaniem głosowania korespondencyjnego[18]; prokurator w tym samym roku odmówił wszczęcia postępowania[19]. Śledztwo w sprawie organizacji wyborów, po zawiadomieniu od osoby prywatnej i po postępowaniu sprawdzającym, zostało wszczęte jeszcze w 2020 przez Ewę Wrzosek z Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów, jednak jeszcze w tym samym dniu zostało umorzone przez innego prokuratora[20].

Funkcję wiceprezesa Rady Ministrów pełnił do 21 czerwca 2023[21]; ustąpił razem z innymi wicepremierami w związku z ponownym wejściem Jarosława Kaczyńskiego do rządu[22][23]. W wyborach w 2023 utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję, kandydując jako lider listy PiS w okręgu podlaskim i otrzymując 59 490 głosów[24]. 27 listopada 2023 zakończył pełnienie funkcji ministra. W Sejmie X kadencji zasiadł w Komisji Finansów Publicznych[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma syna Radosława[26]. Wystąpił w filmie dokumentalnym pt. Mgła (2011) o katastrofie smoleńskiej. Mieszka w Ząbkach[27].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Do 15 lutego 2007 jako p.o.
  2. a b Iwona Szpala: Miły bezwzględny funkcjonariusz. wyborcza.pl, 18 listopada 2014. [dostęp 2018-09-02].
  3. Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2016-03-01].
  4. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja 2010, s. 687.
  5. Sprawa oświadczeń majątkowych samorządowców była badana przez Trybunał Konstytucyjny, który 13 marca 2007 uchylił niektóre przepisy dotyczące tej materii, uznając je za niezgodne z Konstytucją RP.
  6. Bronisław Komorowski przyjął rezygnację ministrów. prezydent.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2015-06-02].
  7. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-06-02].
  8. Kolejna dzielnica dla PiS. Były wojewoda burmistrzem. gazeta.pl, 20 grudnia 2010. [dostęp 2015-06-02].
  9. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-02].
  10. PiS zatwierdziło już 60 kandydatów na prezydentów miast. pis.org.pl, 25 lipca 2014. [dostęp 2015-06-02].
  11. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  12. Podkowa Leśna też zostanie przyłączona do Warszawy? Referendum 2 kwietnia. portalsamorzadowy.pl, 8 lutego 2017. [dostęp 2023-11-01].
  13. Druk nr 1259: Poselski projekt ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy. sejm.gov.pl, 30 stycznia 2017. [dostęp 2023-11-01].
  14. Jacek Sasin szefem Komitetu Stałego Rady Ministrów. interia.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
  15. Rekonstrukcja rządu premiera Morawieckiego. Prezydent powołał nowych ministrów. tvp.info, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
  16. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  17. Prezydent powołał nowy rząd. prezydent.pl, 15 listopada 2019. [dostęp 2019-11-15].
  18. Sara Bounaoui: NIK składa zawiadomienia do prokuratury ws. Morawieckiego, Dworczyka, Sasina i Kamińskiego. rmf24.pl, 25 maja 2021. [dostęp 2022-02-05].
  19. Sylwester Ruszkiewicz: Wybory kopertowe. To dlatego prokuratura odmówiła wszczęcia śledztwa. wp.pl, 19 września 2021. [dostęp 2022-02-05].
  20. Prokurator Wrzosek: nie wykluczam, że przesłuchani mogliby zostać premier, marszałek Sejmu i prezes PiS. tvn24.pl, 24 kwietnia 2020. [dostęp 2023-11-01].
  21. Jacek Sasin. gov.pl. [dostęp 2023-06-22].
  22. Zmiany w rządzie. J. Sasin: Wszyscy wicepremierzy złożyli rezygnacje. Do rządu wejdzie Kaczyński. polsatnews.pl, 21 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-21].
  23. Zmiany w składzie Rady Ministrów. prezydent.pl, 21 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-21].
  24. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
  25. Posłowie X kadencji: Jacek Sasin. sejm.gov.pl. [dostęp 2024-02-08].
  26. O mnie. jsasin.pl. [dostęp 2017-09-27].
  27. Będę słuchał ludzi jak cesarz Franciszek Józef. gazeta.pl, 27 października 2014. [dostęp 2015-06-02].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]