Przejdź do zawartości

Jennifer Coolidge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jennifer Coolidge
Ilustracja
Jennifer Coolidge (2012)
Imię i nazwisko

Jennifer Audrey Coolidge

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1961
Boston

Zawód

aktorka, komiczka, aktywistka

Lata aktywności

od 1993

Jennifer Audrey Coolidge (ur. 28 sierpnia 1961 w Bostonie) – amerykańska aktorka, komiczka i aktywistka. Wystąpiła w roli Jeanine „matki Stiflera” Stifler w serii American Pie (1999–2012) oraz jako Paulette Bonafonté Parcelle w komedii Legalna blondynka (2001), a także jej sequelach – Legalna blondynka 2 (2003) i Legalne blondynki (2009). Laureatka Emmy i Złotego Globu za rolę w serialu telewizyjnym Biały Lotos (2021–2022)[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Bostonie w Massachusetts jako jedna z czworga dzieci Gretchen Knauff i Paula Constanta Coolidge’a, producenta tworzyw sztucznych[3]. Jej rodzina miała pochodzenie angielskie, niemieckie, szkockie i irlandzkie[4]. Wychowywała się w Norwell[4] w Massachusetts wraz z bratem Andrew oraz dwiema siostrami – Elizabeth i Susannah[3]. Uczęszczała do Norwell High School[5] i Cambridge School Of Weston[3]. Ukończyła wydział teatralny w Emerson College w Bostonie[5]. Następnie uczęszczała do nowojorskiej American Academy of Dramatic Arts[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Występowała z grupą Gotham City Improv w Nowym Jorku[6] i trupą improwizacyjną Groundlings[7] w Los Angeles. Po raz pierwszy pojawiła się w telewizji jako masażystka Jodi, która odmówiła błagania chłopaka Jerry’ego o zrobienie mu masażu w odcinku sitcomu NBC Kroniki Seinfelda (1993). Znalazła się w obsadzie komedii romantycznej Jonathana Lynna Prawem na lewo (1997) czy komedii Amy Heckerling Odlotowy duet (1998). Użyczyła głosu pannie Kremzer, nauczycielce Luanne (Brittany Murphy) w szkole urody w serialu animowanym Bobby kontra wapniaki (1997–1999).

Stała się rozpoznawalna jako „matka Stiflera” w komedii American Pie (1999)[8] o nastolatkach eksperymentujących ze swoją seksualnością. Za rolę macochy Samanthy (Hilary Duff) – Fiony Montgomery w komedii romantycznej Historia Kopciuszka (A Cinderella Story, 2004) została uhonorowana nagrodą Teen Choice Awards dla ekranowej nikczemnicy[9]. Wystąpiła w teledysku Ariany GrandeThank U, Next” (2018). Jako Tanya McQuoid w serialu HBO Biały Lotos (The White Lotus, 2021–2022) zdobyła nominację do Złotego Globu dla najlepszej kreacji aktorki drugoplanowej w telewizji[9].

W 2001 debiutowała na Broadwayu w roli Edith Potter w sztuce Kobieta[10] z Lynn Collins, Kristen Johnston i Rue McClanahan, za którą była nominowana do nagrody Drama Desk[11]. W 2010 powróciła na Broadway jako Reidun Nordsletten w komedii Elling u boku Brendana Frasera[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 była związana z aktorem Chrisem Kattanem[13].

Jej działalność charytatywna obejmuje wspieranie walki o prawa zwierząt i organizacji przeciwdziałających pandemii HIV[3]. Jest też postrzegana jako osoba wspierająca społeczność LGBT+ i jako jedna z ikon tej grupy społecznej[14].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy

Seriale

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jennifer Coolidge. Academy of Television Arts & Sciences. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  2. Jennifer Coolidge. Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  3. a b c d e Jennifer Coolidge Biography. The Famous People. [dostęp 2022-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-05)]. (ang.).
  4. a b Jennifer Coolidge What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-05)]. (ang.).
  5. a b Jennifer Coolidge Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  6. Rebecca Flint Marx: Jennifer Coolidge Biography. AllMovie. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  7. Jennifer Coolidge Trivia. FamousFix. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  8. Jennifer Coolidge. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  9. a b Jennifer Coolidge Awards. FamousFix. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  10. Jennifer Coolidge. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  11. Jennifer Coolidge Biography. „TV Guide”. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  12. Charles Isherwood: Brendan Fraser in 'Elling' at Barrymore. „The New York Times”, 2021-11-21. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  13. Jennifer Coolidge Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-08-05]. (ang.).
  14. High camp goddess Jennifer Coolidge explains why the gays are obsessed with her. PinkNews. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]