Jerzy Kryszak

Jerzy Kryszak
	; Jerzy Kryszak na Pol’and’Rock Festival (2023)
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1950 ; Kalisz
Zawód	aktor, artysta kabaretowy
Lata aktywności	od 1974
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Jerzy Kryszak (ur. 24 kwietnia 1950 w Kaliszu) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, satyryk, artysta kabaretowy, prezenter telewizyjny oraz fotograf.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i wychował w Kaliszu, gdzie w latach 1964–1968 uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka^[1]. W 1974 ukończył studia na Wydziale Aktorskim krakowskiej PWST^[2].

Kariera

W 1974 otrzymał angaż w krakowskim Teatrze Słowackiego, gdzie zadebiutował w roli Króla w spektaklu Witkacego Metafizyka dwógłowego cielęcia w reżyserii Jerzego Golińskiego. W 1978 przeniósł się do warszawskiego Teatru Ateneum, gdzie w 1983 zagrał Hamleta. Z Ateneum związany był do roku 1993.

Po debiucie na kinowym ekranie w dramacie wojennym Jana Łomnickiego Ocalić miasto (1976) i filmie biograficznym Haakona Sandøya Dagny (1976) opowiadającym o życiu Dagny Juel, zagrał postać Ryśka Przybylskiego w Wodzireju (1977) Feliksa Falka. Można go było także zobaczyć potem w Aktorach prowincjonalnych (1978) Agnieszki Holland, Wyroku śmierci (1980) Witolda Orzechowskiego i Thais (1983) Ryszarda Bera. W 1984 otrzymał Nagrodę II stopnia Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za twórczość i działalność radiową i telewizyjną: za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru Telewizji^[3]. Występował też w wielu serialach, w tym Popielec (1982), Tulipan (1986) czy Kanclerz (1989). Jednak największą sympatię wśród telewidzów zyskał jako doktor Zdzisław Kołek z serialu komediowego Stanisława Barei Alternatywy 4 (1983).

Na początku lat 90. XX wieku ostatecznie rozstał się z teatrem i rozpoczął karierę jako artysta kabaretowy i osobowość telewizyjna. W 1991 odebrał Wiktora dla osobowości telewizyjnej^[3]. W latach 1991–1994 współprowadził kabaret polityczny Polskie zoo. W 1995 zdobył Złotą Odznakę w plebiscycie „Tele Rzeczpospolitej”: „Złota piątka”^[3]. Występował w programie Janusza Zaorskiego HBO na stojaka! (1998) emitowanym na antenie HBO^[4]^[5]. Współtworzył programy rozrywkowe – Mój pierwszy raz (2005–2007), Dzień kangura (2007) wraz z Agatą Młynarską w Polsacie i Uważaj na kioskarza (2009) w TVP2.

W 2008 został zaproszony jako gość programu Piotr Bałtroczyk na żywo, a w 2009 wraz z Piotrem Bałtroczykiem i Olafem Lubaszenką prowadził Sopocką Noc Kabaretową.

Jako artysta kabaretowy występował w monologach, specjalizował się w parodii naśladując głosy znanych osób, m.in. Lecha Wałęsy, Adama Michnika, Tadeusza Mazowieckiego, Andrzeja Leppera, Wojciecha Jaruzelskiego czy Jana Pawła II^[3].

Zajął się też dubbingiem, a swojego głosu użyczył w takich produkcjach filmowych jak Stuart Malutki 2 (2002), Iniemamocni (2004), 7 krasnoludków – historia prawdziwa (2004), Zebra z klasą (2005), Kurczak Mały (2005), Auta (2006), Asterix na olimpiadzie (2008), Auta 2 (2011) czy Pszczółka Maja (2014)^[6].

Działalność fotograficzna

Jerzy Kryszak do swojego dorobku artystycznego dołożył także wystawy fotograficzne. Pierwsza z nich odbyła się w Muzeum Okręgowym w Toruniu od 2 do 30 grudnia 2016. Wówczas zaprezentował fotografie przedstawiające głównie owady i kwiaty. Artysta ukazując swoje prace został wyróżniony i nagrodzony w konkursie fotograficznym „Na ścieżkach natury”. Konkurs ten został zorganizowany przez Ogród Zoobotaniczny w Toruniu w ramach IX Międzynarodowego Festiwalu Fotografii i Filmu Przyrodniczej „Sztuka Natury” 2016^[7]^[8].

Druga wystawa Kryszaka Scena na dole, czyli na czworakach prezentowana była od 8 marca do 5 kwietnia 2020. Wystawa znajdowała się w Polskiej Akademia Nauk Muzeum Ziemi w Warszawie. Przez 4 lata przerwy Jerzy zebrał wystarczającą liczbę fotografii, aby zaprezentować aż 50 z nich. Wystawa tak jak za pierwszym razem obejmowała świat najmniejszych owadów oraz roślin^[9].

Życie prywatne

Podczas studiów ożenił się z Anną Chitro, Kołkową z serialu Alternatywy 4, z którą się rozwiódł. Drugą żoną była Tatiana Kołodziejska. Ma z nią syna Pawła. Następnie związał się z Agnieszką Kryszak, z którą ma synów: Kubę i Kamila^[10].

Filmografia

Filmy fabularne


Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1976	Ocalić miasto	ksiądz w podziemiach	Jan Łomnicki
1976	Dagny	członek redakcji „Głosu Robotniczego” w Berlinie	Haakon Sandøy
1977	Wodzirej	Rysiek Przybylski	Feliks Falk
1978	Aktorzy prowincjonalni	aktor „Cynik”	Agnieszka Holland
	Umarli rzucają cień	Bogumił, syn „Mamusi”, agent gestapo	Julian Dziedzina
	Próba ognia i wody	dziennikarz	Włodzimierz Olszewski
1979	Kobieta i kobieta	Kozłowski	Ryszard Bugajski Janusz Dymek
1979	Klucznik	milicjant	Wojciech Marczewski
1980	Wyrok śmierci	Andrzej	Witold Orzechowski
1980	Przed odlotem	Marek	Krzysztof Rogulski
1981	Wielka majówka	Ptak, mężczyzna rozmawiający z Julkiem o „szczawiu”	Krzysztof Rogulski
	Uczennica (TV)	dziennikarz	Ludmiła Niedbalska
	Limuzyna Daimler-Benz	Zemanek	Filip Bajon
	Książę (TV)	Wojtek	Krzysztof Czajka
	Mężczyzna niepotrzebny!	Plugar	Laco Adamik
	Cień (TV)	czarny mnich	Andrzej Domalik
1982	Dolina Issy	diabeł, Niemczyk	Tadeusz Konwicki
1982	Słona róża	gestapowiec	Janusz Majewski
1983	Thais	Pafnucy	Ryszard Ber
	Kasztelanka	Jerzy	Marek Nowicki
	Sny i marzenia	Witczak	Paweł Pitera, Janusz Petelski
1984	Cień już niedaleko	urzędnik	Kazimierz Karabasz
1985	Wkrótce nadejdą bracia	„Niezłomny”	Kazimierz Kutz
	Podróże pana Kleksa	Magister Pigularz II, władca Farmacji	Krzysztof Gradowski
	Pewnego letniego dnia... (TV)	Robert	Jakub Z. Ruciński
	List gończy	Kapitan Orlański	Stanislav Strnad
1986	Trio (TV)	Artur Mich, szef zespołu	Paweł Karpiński
1987	Sonata marymoncka	Jędras	Jerzy Ridan
1988	Nowy Jork, czwarta rano –	perkusista Fabian	Krzysztof Krauze
1989	Żelazną ręką	rotmistrz Szymon Mroczek	Ryszard Ber
1989	Czarny wąwóz (Kainovo znamení)	Komisarz Lottes (głos)	Janusz Majewski
1990	Historia niemoralna	reżyser Grzegorz	Barbara Sass
1990	Havet Stiger	Happy	Oddvar Einarson
1991	Kapitan Conrad (TV)	Tadeusz Borowski	Andrzej Kostenko
	Szuler (Cheat)	Knop	Adek Drabiński
	Jan Lechoń (film dokumentalny)	narrator	Alina Czerniakowska
2014	Jak szaleć to szaleć! (TV)	ornitoterapeuta	Krzysztof Jaroszyński

Jerzy Kryszak na planie serialu *Crimen* (1987)

Seriale TV

1982: Popielec – Milewski
1983: Alternatywy 4 – doktor Zdzisław Kołek
1986: Tulipan – kapitan Jerzy Marek
1988: Crimen – brat Gabriel, przywódca kosturowców
1988: Akwen Eldorado – ichtiolog Marek Strzałkowski
1989: Kanclerz – Szymon Mroczek
1990: Maria Curie (Marie Curie, une femme honorable) – Ignacy Paderewski
2000: Sukces – Ostoja-Ostaszewski
2003: Daleko od noszy – psychiatra
2003: Kasia i Tomek – prelegent
2005: Kryminalni – Jarus
2007: Dylematu 5 – Kołek
2009: Synowie, czyli po moim trupie – Bolek Okoń
2010: Daleko od noszy – Bizoń

Polski dubbing

1983: Dookoła świata z Willym Foggiem – Rigodon (wersja TP1)
1989: Wszystkie psy idą do nieba – Charlie
1994–1995: Aladyn – Abis Mal
1996: O czym szumią wierzby – adwokat pana Toada
2002: Smocze wzgórze – Septimus
2002: Stuart Malutki 2 – Zły Sokół
2004: RRRrrrr!!! – Znachorolog
2004: 7 krasnoludków – historia prawdziwa – Loczek
2004: Iniemamocni – Dicker
2005: Kurczak Mały – Burmistrz Dożył Niedzielan
2005: Zebra z klasą – Pelikan „Gęś”
2005: Czerwony Kapturek – prawdziwa historia – Królik Boingo
2006: Magiczna kostka – Septimus
2006: Auta – Ogórek
2006: Garfield 2 – Lord Dargis
2007: Ratatuj – Django
2007: 7 krasnoludków: Las to za mało – historia jeszcze prawdziwsza – Loczek
2008: Piorun – Gołąb #2
2008: Garfield: Festyn humoru – Freddy Frog
2008: Asterix na olimpiadzie – Kakofonix
2009: Odlot – Gamma
2010: Ryś i spółka – Leon
2011: Mniam! – dr Mackenstein, ośmiornica
2011: Auta 2 – Ogórek
2011: Delfin Plum – Macuś
2013: Iron Man 3 – Mandaryn
2014: Pszczółka Maja – Gienek
2016: Księga dżungli – Baloo
2017: Auta 3 – Ogórek
2018: Iniemamocni 2 – Dicker
2020: Jedyny i niepowtarzalny Ivan – Bob
2021: A gdyby…? – Ego

Gry komputerowe

2000: The Devil Inside – Kuba Rozpruwacz
2011: Ratchet & Clank: 4 za jednego – Clank

Nagrody i odznaczenia

1984 – Nagroda II stopnia Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za twórczość i działalność radiową i telewizyjną: za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru Telewizji^[3]
1991 – Wiktor – nagroda dla telewizyjnej osobowości^[3]
1995 – Złota Odznaka w plebiscycie „Tele Rzeczpospolitej”: „Złota piątka”^[3]

Przypisy

↑ I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka. nk.pl. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ Jakub Zagalski (2020-03-07): Jerzy Kryszak: nieśmiały satyryk, który boi się przyszłości. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jerzy Kryszak. Interia.pl. [dostęp 2020-03-08]. (pol.).
↑ HBO na Stojaka. Część 1-3 (DVD). Empik. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ HBO na stojaka, cz. 1. Interia.pl. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ Pszczółka Maja. Film – obsada, aktorzy [online], „Tele Magazyn” [dostęp 2020-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-08] (pol.).
↑ Na czworakach. Fotografie Jerzego Kryszaka. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ Jerzy Kryszak w Toruniu zaprezentuje swoje fotografie. „Nowości: Dziennik Toruński”. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ Scena na dole, czyli na czworakach. Muzeum Ziemi. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).
↑ Jerzy Kryszak chroni swoją prywatność. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Jerzy Kryszak w bazie IMDb (ang.)
Jerzy Kryszak w bazie Filmweb
Jerzy Kryszak w bazie filmpolski.pl
Jerzy Kryszak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Jerzy Kryszak na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka. nk.pl. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[wp-2] Jakub Zagalski (2020-03-07): Jerzy Kryszak: nieśmiały satyryk, który boi się przyszłości. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[interia-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jerzy Kryszak. Interia.pl. [dostęp 2020-03-08]. (pol.).

[4] HBO na Stojaka. Część 1-3 (DVD). Empik. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[5] HBO na stojaka, cz. 1. Interia.pl. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[6] Pszczółka Maja. Film – obsada, aktorzy [online], „Tele Magazyn” [dostęp 2020-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-08] (pol.).

[7] Na czworakach. Fotografie Jerzego Kryszaka. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[8] Jerzy Kryszak w Toruniu zaprezentuje swoje fotografie. „Nowości: Dziennik Toruński”. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[9] Scena na dole, czyli na czworakach. Muzeum Ziemi. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[10] Jerzy Kryszak chroni swoją prywatność. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]