Josef De Kesel
Kardynał prezbiter | |||
Josef De Kesel (2017) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 czerwca 1947 | ||
Arcybiskup metropolita Mechelen-Brukseli | |||
Okres sprawowania |
2015–2023 | ||
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Belgii | |||
Okres sprawowania |
od 2016 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
26 sierpnia 1972 | ||
Nominacja biskupia |
20 marca 2002 | ||
Sakra biskupia |
26 maja 2002 | ||
Kreacja kardynalska |
19 listopada 2016 | ||
Kościół tytularny | |||
Strona internetowa |
Data konsekracji |
26 maja 2002 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Bruksela | ||||||||||
Miejsce | |||||||||||
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
|
Josef De Kesel (ur. 17 czerwca 1947 w Gandawie) – belgijski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Brugii w latach 2010–2015, arcybiskup metropolita Mechelen-Brukseli i tym samym prymas Belgii w latach 2015–2023, kardynał prezbiter od 2016.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 czerwca 1947 w Gandawie jako jeden z dziewięciorga dzieci Alberta De Kesel i Gabriëlle Boels[1]. Po ukończeniu szkoły średniej w Sint-Vincentius College w Eeklo w 1965 wstąpił do seminarium[1]. Od 1968 uczęszczał na Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie, gdzie uzyskał licencjat, a w 1977 na podstawie rozprawy „Le refus décidé de l’objectivation. Une interprétation du Jésus historique dans la théologie chez Rudolf Bultmann” uzyskał doktorat z teologii[1]. Służył jako wykładowca w seminarium duchownym w Gandawie oraz na Uniwersytecie w Leuven[2]. Posługuje się językami: francuskim, holenderskim, angielskim i włoskim[1].
Święcenia kapłańskie otrzymał 26 sierpnia 1972 z rąk swojego stryja Leo-Karel Jozef De Kesel i został inkardynowany do diecezji gandawskiej[2]. Po święceniach został duszpasterzem i nauczycielem religii w Eeklo. W latach 1977–1980 uczył też w jednej z gandawskich szkół. W 1980 został profesorem diecezjalnego seminarium i miejscowego Instytutu Nauk Społecznych. Dziewięć lat później rozpoczął wykłady z chrystologii na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium. W marcu 1992 otrzymał nominację na wikariusza biskupiego ds. formacji teologiczno-duszpasterskiej[1].
20 marca 2002 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Mechelen-Brukseli, ze stolicą tytularną Bulna[3]. Sakry biskupiej udzielił mu kard. Godfried Danneels. Jako biskup był odpowiedzialny w latach 2002–2010 za wikariat brukselski, zaś od marca do lipca 2010 za wikariat mecheleński[1].
25 czerwca 2010 został mianowany biskupem diecezjalnym Brugii[4]. Ingres odbył się 10 lipca 2010.
6 listopada 2015 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Brukseli oraz biskupem polowym Belgii w miejsce przechodzącego na emeryturę André-Joseph Léonarda[5]. Ingres do katedry archidiecezjalnej odbył się 12 grudnia 2015, zaś do katedry polowej 27 kwietnia 2016[1]. 9 października 2016 ogłoszono jego nominację kardynalską[6]. Kreowany kardynałem prezbiterem Ss. Ioannis et Pauli 19 listopada 2016[7].
26 stycznia 2016 został wybrany przewodniczącym Konferencji Episkopatu Belgii[8].
22 czerwca 2023 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity mecheleńsko-brukselskiego i prymasa Królestwa Belgii. Następcą został Luc Terlinden[9].
Jest członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury oraz Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g The Cardinals of the Holy Roman Church - Biographical Dictionary. cardinals.fiu.edu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ a b c DE KESEL Card. Jozef. press.vatican.va. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Rinunce e nomine, 20.03.2002. press.vatican.va, 2002-03-20. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).
- ↑ Rinunce e nomine, 25.06.2010. press.vatican.va, 2010-06-25. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).
- ↑ Rinunce e nomine, 06.11.2015. press.vatican.va, 2015-11-06. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).
- ↑ Annuncio di Concistoro il 19 novembre per la creazione di nuovi Cardinali, 09.10.2016. press.vatican.va, 2016-10-09. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).
- ↑ Papież kreował 17 nowych kardynałów. Radio Maryja, 2016-11-19. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Konferencja Episkopatu Belgii w bazie gcatholic.org [dostęp 2021-08-20] (ang.).
- ↑ Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo di Mechelen-Brussel (Belgio). s. vaticannews.va. [dostęp 2023-06-22]. (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Josef De Kesel [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-06-22] (ang.).