Przejdź do zawartości

Kozińce (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kozińce
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

białostocki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Kozińce

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

8

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

17

brak współrzędnych

Kozińce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w lataclatach 1954–1972[3][4].

Gromadę Kozińce z siedzibą GRN w Kozińcach utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie białostockim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 11/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Kozińce, Obrubniki, Szaciły, Kulikówka, Krynice, Ponikła, Chraboły i Kopisk oraz obszar l.p. N-ctwa Knyszyn o pow.1296,70 ha i N-ctwa Katrynka o pow. 3021,79 ha ze zniesionej gminy Obrubniki w tymże powiecie, a także obszar N-ctwa Katrynka o pow. 602,63 ha ze zniesionej gminy Krypno w powiecie monieckim[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Kozińce przyłączono wieś Gniła ze znoszonej gromady Dobrzyniewo Duże[8].

31 grudnia 1961 do gromady Kozińce włączono wsie Borsukówka, Kobuzie, Nowosiółki, Pogorzałki i Rybaki oraz przysiółek Dziarnowizna zniesionej gromady Pogorzałki[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 11/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu białostockiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr XLII/142 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 27)
  8. 11/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 57)
  9. Uchwała 18/3 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 26 września 1961 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 194)
  10. Obwieszczenie Wydziału Organizacyjno-Prawnego Prezydium WRN w Białymstoku z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie podziału administracyjnego województwa białostockiego – stan na dzień 1 stycznia 1972 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)