Ludwik Wiktor Sabaudzki-Carignano

Ludwik Wiktor Sabaudzki-Carignano
	Luigi Vittorio di Savoia-Carignano
	Jego Królewska Wysokość książę Carignano
Dynastia	Dynastia sabaudzka
Rodzina	Sabaudzka-Carignano
Data i miejsce urodzenia	25 września 1721 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 1778 ; Turyn
Ojciec	Wiktor Amadeusz I Sabaudzki-Carignano
Matka	Maria Wiktoria Franciszka Sabaudzka
Żona	Krystyna Henryka Heska-Rothenburg
Dzieci	Karola Maria Ludwika; Wiktor Amadeusz; Leopolda Maria; Poliksena Teresa; Gabriela; Maria Teresa Ludwika; Tomasz Maurycy; Eugeniusz Hilary; Katarzyna Maria Ludwika Franciszka
	Odznaczenia

Ludwik Wiktor Sabaudzki właściwie wł. Luigi Vittorio di Savoia-Carignano (ur. 25 września 1721 w Paryżu, zm. 16 grudnia 1778 w Turynie) był czwartym księciem Carignano^[1]^[2].

Życiorys

Drugi syn Wiktora Amadeusza (wnuk Tomasza Franciszka Sabaudzkiego-Carignano, założyciela dynastii) i Marii Wiktorii Franciszki Sabaudzkiej (legitymizowanej córki z nieprawego łoża Wiktora Amadeusza II Sabaudzkiego i Joanny Chrzciciel d'Albert de Luynes). Ludwik Wiktor stał się dziedzicem księstwa Carignano ponieważ jego starszy brat Józef Wiktor Amadeusz zmarł w wieku 5 miesięcy w 1716 roku. Jego ojcem chrzestnym był Ludwik XV król Francji^[a] i od tamtej pory jego rodzina stała się utrzymywać bliskie kontakty z Francją Burbonów, tak, że jego starsza siostra Anna Teresa wyszła później za mąż za arystokratę Karola de Rohan i stała się księżną Soubise, oraz matką pani Guéméné, guwernantki dzieci Marii Antoniny i Ludwika XVI.

Ludwik Wiktor urodził się zatem w Paryżu, gdzie jego ojciec osiadł i prowadził rozwiązłe życie trwoniąc dużą część swojego majątku na gry hazardowe. Aby poradzić sobie z długami ojca Ludwik Wiktor musiał sprzedać dobra posiadane we Francji i wrócić do Piemontu, mieszkając na przemian w Racconigi i w Turynie. To właśnie w Turynie, Ludwik Wiktor ożenił się 4 maja 1740 roku z księżniczką Krystyną Henryką Heską-Rothenburg, siostrą zmarłej królowej Piemontu-Sardynia, Polikseny Krystyny. Mieli, w sumie, ośmioro dzieci, w tym dziedzica tytułu Wktora Amadeusza II. Z córek zapisała się w historii Maria Teresa Ludwika, bardziej znany jako Księżna Lamballe^[b] najbliższa przyjaciółka Marii Antoniny we Francji.

Ludwik Wiktor wzrastał, zatem właściwie na dworze w Sabaudii i w 1741 roku, po śmierci ojca, odziedziczył tytuł księcia Carignano doskonale funkcjonując wśród arystokracji sabaudzkiej szczególnie, że czuł się bardziej rodzinnie niż we Francji z połowy XVIII wieku. Ceniony przez Karola Emanuela III, został generałem kapitanem wojsk królewskich.

Przeprowadził remont elewacji Zamku Królewskiego Racconigi, powierzając projekt i wykonanie, w 1757 roku, architektowi Janowi Chrzcicielowi Borra.

Zmarł w 1778 roku i został pochowany w bazylice Superga; po śmierci jego następcą został jego syn Wiktor Amadeusz.

Potomstwo

Ludwik Wiktor i Krystyna Henryka mieli dziewięcioro dzieci:

Karola Maria Ludwika wł. Carlotta Maria Luisa (Turyn, 17 sierpnia 1742 – 20 listopada 1794 roku)^[2], niezamężna, zakonnica;
Wiktor Amadeusz wł. Vittorio Amadeo (Turyn, 31 października 1743 – września 1780 r.), ożenił się z Józefiną Lotaryńską-Brionne; po śmierci ojca został jego następcą jako Wiktor Amadeusz II Sabaudzki-Carignano^[1]^[2];
Leopolda Maria (Turyn, 21 grudnia 1744 – Rzym, 17 kwietnia 1807 roku)^[1]^[2], poślubiła księcia Jana Andrzeja IV Doria Pamphili Landi, ósmego księcia Melfi. Wśród potomków tego związku, znajdujemy wielkie włoskie rodziny, takie jak: Caracciolo z Avellino, Doria Panphili; Doria z Angri, Savelli z Cerenzia, Paterno z Montecupo i San Nicola, Pignatelli Aragona, Sangro z Fondi, Visconti z Modrone, Sanfelice z Bagnoli;
Poliksena Teresa wł. Polissena Teresa (Turyn, 31 października 1746 – 20 grudnia 1762)^[2], niezamężna;
Gabriela wł. Gabriella (Turyn, 17 maja 1748 – Wiedeń, 10 kwietnia 1828)^[2], wyszła za Ferdynanda Filipa Józefa, księcia Lobkowicz, od których pochodzi obecna rodzina Lobkowicz;
Maria Teresa Ludwika wł. Maria Teresa Luisa (Turyn, 8 września 1749 – Paryż, 3 września 1792)^[1]^[2], wyszła za Ludwika Aleksandra Józefa Burbona, księcia Lamballe; została zamordowana w czasie Rewolucji Francuskiej;
Tomasz Maurycy wł. Tommaso Maurizio (Turyn, 6 marca 1751 – 23 lipca 1753 r.);
Eugeniusz Hilary wł. Eugenio Ilarione (Turyn, 21 października 1753 r. – 30 czerwca 1785)^[2], ożenił się, nie bez problemów ze strony dworów Turynie i Francji, z Elżbietą Magon-Boisgorin. Zapoczątkował gałąź Sabaudzką-Villafranca;
Katarzyna Maria Ludwika Franciszka wł. Caterina Maria Luisa Francesca (Turyn, 4 kwietnia 1762 – 4 września 1823 r.)^[2], wyszła za Filipa III Colonna, dziewiątego księcia Paliano.

Ordery

Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1733^[3].

Rodowód

Ludwik Wiktor Sabaudzki-Carignano	Ojciec: Wiktor Amadeusz I Sabaudzki-Carignano	Dziadek po mieczu: Emanuel Filibert Sabaudzki-Carignano	Pradziadek po mieczu: Tomasz Franciszek Sabaudzki-Carignano	Prapradziadek po mieczu: Karol Emanuel I Sabaudzki
				Praprababka po mieczu: Katarzyna Michalina Habsburg
			Prababka po mieczu: Maria Burbon-Soissons	Prapradziadek po mieczu: Karol Burbon-Soissons
				Praprababka po mieczu: Anna di Montafià
		Babka po mieczu: Maria Katarzyna d’Este	Pradziadek po mieczu: Borso d’Este	Prapradziadek po mieczu: Cezar d’Este
				Praprababka po mieczu: Wirginia Medycejska
			Prababka po mieczu: Hipolita d’Este	Prapradziadek po mieczu: Ludwik I d’Este
				Praprababka po mieczu: ?
	Matka: Maria Wiktoria Franciszka Sabaudzka	Dziadek po kądzieli: Wiktor Amadeusz II Sabaudzki	Pradziadek po kądzieli: Karol Emanuel II Sabaudzki	Prapradziadek po kądzieli: Wiktor Amadeusz I Sabaudzki
				Praprababka po kądzieli: Krystyna Burbon
			Prababka po kądzieli: Maria Joanna Chrzciciel Sabaudzka-Nemours	Prapradziadek po kądzieli: Karol Amadeusz Sabaudzki-Nemours
				Praprababka po kądzieli: Elżbieta Burbon-Vendôme
		Babka po kądzieli: Joanna Chrzciciel d'Albert de Luynes	Pradziadek po kądzieli: Ludwik Karol d'Albert de Luynes	Prapradziadek po kądzieli: Karol d'Albert
				Praprababka po kądzieli: Maria de Rohan-Montbazon
			Prababka po kądzieli: Anna de Rohan	Prapradziadek po kądzieli: Herkules de Rohan
				Praprababka po kądzieli: Maria Bretońska d’Avaugour

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d (autor zbiorowy): The Peerage (Luigi Vittorio di Savoia-Carignano, Principe di Carignano). 2011-05-30. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Leo van de Pas: Luigi Vittorio de Savoie Prince de Carignano. 08 2003. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Uwagi

↑ Ludwik XV podarował z tej okazji Ludwikowi Wiktorowi sfinksy z terakoty, które zachowały się pod głównymi schodami Królewskiego Zamku w Racconigi.
↑ Od 1767 roku żona księcia Lamballe, wdowa rok później i dziedziczka ogromnego majątku rodzinnego będącego własnością zmarłego męża.

Linki zewnętrzne

Genealogie delle famiglie nobili italiane. [dostęp 2016-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-08)].

[peerage1-1] (autor zbiorowy): The Peerage (Luigi Vittorio di Savoia-Carignano, Principe di Carignano). 2011-05-30. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).

[genealogics-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Leo van de Pas: Luigi Vittorio de Savoie Prince de Carignano. 08 2003. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).

[order7-5] Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

[Ludwik_XV-3] Ludwik XV podarował z tej okazji Ludwikowi Wiktorowi sfinksy z terakoty, które zachowały się pod głównymi schodami Królewskiego Zamku w Racconigi.

[Lamballe-4] Od 1767 roku żona księcia Lamballe, wdowa rok później i dziedziczka ogromnego majątku rodzinnego będącego własnością zmarłego męża.

[1]

[2]

[a]

[b]

[3]