Przejdź do zawartości

Maja Ostaszewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maja Ostaszewska
Ilustracja
Maja Ostaszewska (2017)
Data i miejsce urodzenia

3 września 1972
Kraków

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1993

Zespół artystyczny
Nowy Teatr w Warszawie

Maja Ostaszewska (ur. 3 września 1972 w Krakowie) – polska aktorka teatralna i filmowa oraz działaczka społeczna, dwukrotna laureatka Orła za pierwszoplanowe role kobiece w filmach Jack Strong i Body/Ciało.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie[1]. Już w wieku sześciu lat zdecydowała o zostaniu aktorką i w 1996 roku ukończyła studia na wydziale aktorskim krakowskiej PWST[2].

W filmie debiutowała w 1993 r. rolą w filmie Lista Schindlera Stevena Spielberga. Ostaszewska była w zespołach Teatru Dramatycznego, TR Warszawa (wcześniej Teatr Rozmaitości), Teatru Narodowego. Od 2008 roku jest w zespole Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego[2].

Laureatka Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 2006/2007, za rolę Harper Pitt w przedstawieniu Anioły w Ameryce Tony’ego Kushnera w TR Warszawa (reż. Krzysztof Warlikowski). W 2012 i 2018 otrzymała Telekamerę „Tele Tygodnia” w kategorii Aktorka[3][4], natomiast w lutym 2013 otrzymała nominację do nagrody Wiktory 2012 w kategorii Aktor telewizyjny[5]. Za rolę żony Ryszarda Kuklińskiego w filmie Jack Strong otrzymała Orła za pierwszoplanową rolę kobiecą[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z artystycznej rodziny. Jej babcia była aktorką, dziadek rzeźbiarzem i scenografem, a ojciec, Jacek Ostaszewski, jest założycielem grupy Osjan. Wychowała się w buddyjskiej rodzinie, imię otrzymała po matce Buddy. W dzieciństwie przez 3 lata mieszkała z rodzicami w Przesiece w Karkonoszach, gdzie powstał ośrodek buddyjski[2].

Przez dwa lata związana była z reżyserem Łukaszem Barczykiem, później z Michałem Englertem, z którym ma dwoje dzieci: syna Franciszka (ur. 2007) oraz córkę Janinę (ur. 2009)[6].

Jest buddystką i wegetarianką[7]. Razem z Małgorzatą Braunek i Ksawerym Jasieńskim nagrała w 2007 roku adaptację audio buddyjskich bajek zebranych przez Rafe Martina w zbiorze „Głodna Tygrysica” (wyd. Wydawnictwo Elay, 2006). Jest także zwolenniczką zliberalizowania prawa aborcyjnego[8] oraz aktywistką KOD[9][10].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola
1993 Lista Schindlera (Schindler’s List) wariatka
1997 Przystań Karolina Dobrzyńska
1999 Patrzę na Ciebie, Marysiu Marysia Orzechowska
2000 Egoiści klientka w agencji reklamowej
Prymas. Trzy lata z tysiąca siostra Maria Leonia Graczyk
2001 Tam, gdzie żyją Eskimosi (Where Eskimos Live) dziewczyna w hotelu
2002 Pianista (The Pianist) kobieta z synkiem na Umschlagplatzu
2003 Przemiany Marta Mycińska
2004 Dzień dobry, kochanie Ewa
2005 Solidarność, Solidarność... Maja
2006 Samotność w sieci ginekolog
2007 Katyń Anna, żona Andrzeja
2008 Ile waży koń trojański? Lidka, pierwsza żona Kuby
2009 Dzieci Ireny Sendlerowej (The Courageous Heart of Irena Sendler) Jadwiga
Janosik. Prawdziwa historia wiedźma Margeta
2011 Uwikłanie prokurator Agata Szacka
2013 W imię... Ewa Raczewska, żona Michała
2014 Jack Strong Hanna Kuklińska, żona Ryszarda Kuklińskiego
Miłość w mieście ogrodów Marta, żona Michała
2015 Panie Dulskie Melania Dulska
Body/Ciało Anna
Ziarno prawdy Weronika Szacka
2016 Pitbull. Nowe porządki Olka
Pitbull. Niebezpieczne kobiety Olka
2018 7 uczuć mama Adasia i Mikiego
2019 Ja teraz kłamię Celia
(Nie)znajomi Anna, siostra Ewy
2020 Magnezja Róża Lewenfisz
2021 Śniegu już nigdy nie będzie Maria
Teściowie Małgorzata Wilk
2022 Broad Peak Ewa Dyakowska-Berbeka[11]
2023 Teściowie 2 Małgorzata Wilk
Zielona granica Julia
2024 Kolory zła: Czerwień Helena Bogucka, matka Moniki
2025 Chopin, Chopin! Justyna Chopin

Seriale

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Uwagi
20002001 Przeprowadzki Celina Szczygieł, żona Mieczysława odcinki 2–10
20032008 Na dobre i na złe Małgorzata Donovan, siostra Zosi
2008 Czas honoru Wanda Ryszkowska, narzeczona Bronka odcinki 1–13
20112013 Przepis na życie Beata Darmięta
20162017 Druga szansa Lidka Borecka
20172019 Diagnoza dr n. med. Anna Leśniewska
2021 Klangor[12] Magda Wejman[13]
2021, 2024 The Office PL Arleta Mosul, aktywistka odcinki 3, 39
2024 Projekt UFO[14]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola
2014 Paddington Millicent
2015 W głowie się nie mieści Odraza
2020 Zabij to i wyjedź z tego miasta Janek

Teledysk

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola
2024 Sara James - "PSYCHO" taniec

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zaczęło się sto lat temu.... krakow.naszemiasto.pl, 2002-10-04. [dostęp 2020-11-12].
  2. a b c d Maja Ostaszewska: „Maju, cóż zobaczymy dziś?” [online], kultura.onet.pl [dostęp 2020-09-04].
  3. Telekamery 2018: Maja Ostaszewska z nagrodą dla najlepszej aktorki. interia.pl. [dostęp 2012-02-02]. (pol.).
  4. Telekamery 2012: Oto laureaci!. interia.pl, 2012-01-30. [dostęp 2020-11-12]. (pol.).
  5. M. Michalski: Znamy nominowanych do Wiktorów. plejada.pl, 2013-02-19. [dostęp 2013-02-19].
  6. Maja Ostaszewska – Już się wyszalałam. gala.pl, 25 września 2009. [dostęp 2016-01-18]. [zarchiwizowane (2011-06-16)].
  7. Bezmięsny sposób na życie. wegetarianie.pl, 2005-10-03. [dostęp 2020-11-12].
  8. Onet.pl: Ostaszewska: to działanie doprowadzi do dramatu. 2016. [dostęp 2017-01-25].
  9. Super Express: Maja Ostaszewska o marszach KOD-u: „Jest pozytywna energia”. 2016. [dostęp 2017-01-25].
  10. ruchkod.pl: Znani aktorzy zapraszają – #KOD1111. 2016. [dostęp 2017-01-25].
  11. Broad Peak w bazie filmpolski.pl
  12. Canal+ kręci serial „Klangor”. Grają Jakubik, Ostaszewska, Musiał i Mecwaldowski [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-05] (pol.).
  13. Kasia Niewiadomska, Ostaszewska o zamknięciu teatrów. Gorzki wpis [online], kobieta.wp.pl, 4 listopada 2020 [dostęp 2020-12-05] (pol.).
  14. Netflix odkrył karty. Jakie seriale i filmy zobaczymy w tym roku? [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  15. a b c d e Maja Ostaszewska [online], Filmweb [dostęp 2022-03-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]