Per Unckel
Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 września 2011 |
Zawód, zajęcie |
polityk |
Per Unckel (ur. 24 lutego 1948 w Finspång, zm. 20 września 2011 w Sztokholmie) – szwedzki polityk, działacz Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, parlamentarzysta, w latach 1991–1994 minister edukacji, sekretarz generalny Rady Nordyckiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Östergötland, był przewodniczącym młodzieżówki Umiarkowanej Partii Koalicyjnej w tym regionie. W latach 1971–1976 przewodniczył tej organizacji na szczeblu krajowym. Od 1968 do 1971 studiował prawo na Uniwersytecie w Uppsali. W latach 1976–1986 sprawował mandat posła do Riksdagu z regionu Östergötland. Był w międzyczasie rzecznikiem partii do spraw polityki energetycznej oraz oświatowej.
W 1986 został sekretarzem swojej partii, pełnił tę funkcję do 1991[1]. Od października 1991 do października 1994 sprawował urząd ministra edukacji w rządzie Carla Bildta[2]. Przeprowadził wówczas reformę systemu oświaty, wprowadzając m.in. możliwość wyboru szkoły.
W latach 1994–2002 ponownie zasiadał w szwedzkim parlamencie. Pełnił funkcję rzecznika ugrupowania do spraw polityki zatrudnienia oraz do spraw konstytucyjnych. Przewodniczył parlamentarnej komisji konstytucyjnej (1998–2002) i klubowi poselskiemu Umiarkowanej Partii Koalicyjnej (1999–2002). Po porażce ugrupowania w 2002 odszedł ze stanowisk partyjnych oraz z parlamentu.
W latach 2003–2006 był sekretarzem generalnym Rady Nordyckiej. W 2007 powołany na gubernatora regionu Sztokholm. Zajmował to stanowisko do czasu swojej śmierci w 2011.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Unckel, Per. W: Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1993. Hans Uddling, Katrin Paabo (red.). Sztokholm: Norstedts, 1992, s. 1128. ISBN 91-1-914072-X. [dostęp 2021-07-11]. (szw.).
- ↑ Members of the Swedish Government 1946–. sweden.gov.se. [dostęp 2018-01-19]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Per Unckel has died. norden.org, 21 września 2011. [dostęp 2018-01-19]. (ang.).
- Profil na stronie Riksdagu. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).