Przejdź do zawartości

Philippe Coutinho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy brazylijskiego pomocnika. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.
Philippe Coutinho
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Philippe Coutinho Correia

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1992
Rio de Janeiro

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

CR Vasco da Gama (wypożyczony z Aston Villi)

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2008 Vasco da Gama
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2013 Inter Mediolan 28 (3)
2008–2010 Vasco da Gama (wyp.) 19 (1)
2012 → Espanyol (wyp.) 16 (5)
2013–2018 Liverpool 152 (41)
2018–2022 Barcelona 76 (17)
2019–2020 → Bayern Monachium (wyp.) 23 (8)
2022 → Aston Villa (wyp.) 19 (5)
2022– Aston Villa 22 (1)
2023–2024 → Al-Duhail SC (wyp.) 16 (3)
2024– → CR Vasco da Gama (wyp.) 3 (0)
W sumie: 374 (84)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Brazylia U-17 5 (3)
2011–2012  Brazylia U-20 7 (3)
2010–  Brazylia 68 (21)
W sumie: 80 (27)
  1. ↑ Aktualne na: 4 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 24 października 2023.
Faksymile
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Brazylia 2019
Mistrzostwa Świata U-20
złoto Kolumbia 2011
Mistrzostwa Ameryki Południowej U-17
złoto Ekwador 2007
Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Coutinho Correia (wym. [fi.ˈli.pi ko.ˈt͡ʃĩ.ɲʊ]; ur. 12 czerwca 1992 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Brazylii.

Młodość i kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

Coutinho wychowywał się w dzielnicy Rocha w północnej części Rio de Janeiro, w pobliżu faweli Mangueira[1]. Przygodę z piłką rozpoczynał od futsalu i pobliskiego betonowego boiska[1]. W czerwcu 1998 roku za namową babci kolegi[1] sześcioletni Philippe został zapisany do szkółki Clube dos Sargentos[2]. Już w marcu 1999 roku Coutinho został zgłoszony przez klub Mangueira do federacji futsalowej Rio de Janeiro i jako najmłodszy zawodnik drużyny pomógł swojemu zespołowi w zdobyciu mistrzostwa stanu w kategorii Fraldinha (7–9 lat)[2]. W tym samym roku został zauważony przez skautów CR Vasco da Gama i dołączył do szkółki tej drużyny[2].

W 2000 roku, już jako zawodnik Vasco raz jeszcze sięgnął po futsalowe mistrzostwo stanu w kategorii U-9[2]. Po sukcesach w hali młody zawodnik szybko przeniósł się na murawę, zdobywając stanowe tytuły w kolejnych kategoriach wiekowych (U-12 w 2004, U-13 w 2005 i U-14 w 2006 roku)[2]. Grając dotąd jako wysunięty napastnik, w 2008 roku został wycofany na pozycję ofensywnego pomocnika[2]. Wówczas też wraz z drużyną U-17 sięgnął po puchar Brazylii[2][3].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Vasco da Gama

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2008 mimo silnego zainteresowania ze strony Realu Madryt[4][5] zawodnik podpisał wstępną umowę z Interem Mediolan. Włoski klub zapłacił za wówczas 16-latka 3,8 mln euro[6][7]. Pomocnik pozostał jednak w swym dotychczasowym klubie aż do czasu osiągnięcia wieku 18 lat[7], a wraz z przybyciem trenera Renato Gaúcho we wrześniu 2009 roku został włączony do składu pierwszej drużyny[2]. Od tego czasu rozegrał przeszło czterdzieści spotkań w pierwszej drużynie, sięgając m.in. po tytuł mistrzowski w Série B[8]. Po tym jak Coutinho został wybrany do najlepszej jedenastki Campeonato Carioca[9], latem 2010 przedstawiciele Vasco bezskutecznie negocjowali z Interem przedłużenie jego pobytu w Brazylii na zasadzie wypożyczenia[10].

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]
Coutinho w barwach Interu w trakcie meczu Ligi Europy (2012)

19 lipca 2010, nieco ponad miesiąc po swoich osiemnastych urodzinach został zaprezentowany jako zawodnik Interu[11]. Rafael Benítez, ówczesny trener włoskiej drużyny w dniu prezentacji powiedział, że „Coutinho może zostać przyszłością Interu”. Brazylijczyk początkowo występował w Interze z numerem 29[12], zaś od sezonu 2012/2013 – z numerem 7.

W ekipie z Mediolanu zadebiutował 27 sierpnia 2010 w przegranym 0:2 meczu z Atlético Madryt w finale Superpucharu Europy[5][13]. Wszedł w tym meczu z ławki, zastępując w 79. minucie Wesley Sneijdera. W Serie A zadebiutował trzy dni później w meczu z Bologną (0:0), kiedy to w 60. minucie zmienił Macedończyka Gorana Pandewa[14][15]. W pamiętnym październikowym meczu Ligi Mistrzów, w którym Inter pokonał Tottenham 4:3, asystował przy bramce Samuela Eto’o[16]. Na początku maja 2011 Coutinho strzałem z rzutu wolnego w meczu z Fiorentiną zdobył swoją pierwszą bramkę dla Interu[17][15]. Niemniej z uwagi na kontuzje i silną konkurencję, Coutinho otrzymywał ograniczone szanse gry. Ponadto młody zawodnik z uwagi na brak doświadczenia słabiej radził sobie w meczach o dużą stawkę[5].

Espanyol (wypożyczenie)

[edytuj | edytuj kod]

30 stycznia 2012 Coutinho dołączył do RCD Espanyol na zasadzie wypożyczenia do końca sezonu[18]. Występował z numerem 23, nawiązując w ten sposób do koszykarza Michaela Jordana[19]. Coutinho w barwach Espanyolu zadebiutował w wyjazdowym, zremisowanym 3:3 meczu z Athletic Bilbao[20]. Pierwsze gole dla katalończyków zdobył w wygranym 5:1 meczu z Rayo Vallecano 11 marca 2012, dwukrotnie pokonując bramkarza rywali[21]. Coutinho podtrzymał dobrą formę i w trzech następnych spotkaniach zdobył dwa gole z Racingiem Santander i Málagą po strzałach z rzutów wolnych[5][22].

Liverpool

[edytuj | edytuj kod]
Philippe Coutinho świętujący zdobycie swojego pierwszego gola dla Liverpoolu w meczu przeciw Swansea City na Anfield (2013)
Brazylijczyk podczas meczu ze Stoke (2013)
Przykład dryblingu
Coutinho (w środku) podczas meczu Ligi Mistrzów ze Spartakiem Moskwa (2017)

30 stycznia 2013 Liverpool potwierdził wart 8,5 miliona funtów transfer Coutinho[23][24]. Zainteresowanie Brazylijczykiem wyrażał również Southampton, którego trenerem był Mauricio Pochettino – obaj spotkali się wcześniej w Espanyolu, gdzie Coutinho grał na wypożyczeniu z Interu[23][24]. Po dołączeniu do Liverpoolu Coutinho został przywitany przez rodaka Lucasa Leiva, który obiecał pomóc mu w adaptacji w Anglii[25]. Coutinho natomiast zapowiedział, że chce być ważnym zawodnikiem drużyny przez wiele lat[26].

Coutinho zadebiutował 11 lutego 2013 w przegranym 0:2 meczu na Anfield z West Bromwich, zastępując w 78. minucie Stewarta Downinga[27]. Sześć dni później Coutinho zdobył swoją pierwszą bramkę dla Liverpoolu w wygranym 5:0 meczu ze Swansea City, zdobywając gola w 16. sekundzie drugiej połowy[28]. Dwa tygodnie później w wyjazdowym, wygranym 4:0 meczu z Wigan Athletic, Coutinho asystował przy dwóch bramkach[29]. W kwietniu był jednym z architektów sześciobramkowego zwycięstwa na stadionie Newcastle United[30]. Kilka tygodni później asystował przy dwóch z trzech bramek Daniela Sturridge’a w spotkaniu z Fulham[31], zaś w ostatniej ligowej kolejce w meczu z Queens Park Rangers bramkę uderzeniem z 25 metrów[32].

W sezonie 2013/2014 Liverpool wbrew przewidywaniom ekspertów[33] był jednym z głównych, obok Manchesteru City pretendentów do zdobycia mistrzowskiego tytułu. W bezpośrednim starciu obu ekip na cztery kolejki przed końcem rozgrywek Coutinho zdobył decydującą bramkę dającą zwycięstwo 3:2[34]. Mimo serii 11 kolejnych zwycięstw, ostatecznie Liverpool zajął drugie miejsce w tabeli ze stratą dwóch punktów do „the Citizens”[35].

W lutym 2015 Coutinho przedłużył o dwa lata obowiązujący dotąd do 2018 roku kontrakt[36][37]. Liverpool dotarł w tym sezonie do fazy półfinałowej w obu krajowych pucharach – w spotkaniu z Aston Villą w Pucharze Anglii Brazylijczyk otworzył wynik bramką, która jednak nie pozwoliła jego drużynie na awans do finału rozgrywek[38][39]. Coutinho zdobył klubową nagrodę dla najlepszego zawodnika sezonu[40], znalazł się też w drużynie roku według PFA[41]. Oprócz tego był nominowany do nagród PFA dla najlepszego zawodnika roku oraz najlepszego młodego zawodnika roku[42][43].

W sezonie 2015/2016 Coutinho wraz z Liverpoolem dotarł do finału Pucharu Ligi, gdzie mierzył się z Manchesterem City. Brazylijski pomocnik zdobył wyrównującą bramkę w 83. minucie, jednak później pomylił się w serii rzutów karnych, a trofeum przypadło drużynie przeciwnej[44]. Zawodnik zdobył także bramkę w decydującym meczu czwartej rundy Pucharu Anglii z West Hamem, dzięki której w spotkaniu przeprowadzono dogrywkę. W tej jednak górą okazała się ekipa z Londynu[45]. W tym samym sezonie Liverpool awansował do finału Ligi Europy. Tam spotkał się z Sevillą, która zwyciężyła 3:1[46]. W trakcie sezonu zawodnik miał bezpośredni udział przy wielu ważnych bramkach swojego zespołu. W pierwszej kolejce Premier League strzelił z ponad 20 metrów jedyna bramkę w meczu ze Stoke City[47], zaś w wygranym 3:1 pojedynku z Aston Villą asystował przy dwóch trafieniach swoich kolegów[48]. W październikowym meczu z Chelsea po raz pierwszy w barwach Liverpoolu zdobył dwie bramki w jednym spotkaniu, pomagając odwrócić jego losy[49]. Kilka tygodni później został wybrany zawodnikiem wygranego 4:1 wyjazdowego meczu z Manchesterem City, gdzie zdobył jedną i asystował Roberto Firmino przy kolejnej bramce[50]. W marcu zaliczył trafienie na Old Trafford w zremisowanym meczu 1/16 finału Ligi Europy z Manchesterem United[51], a miesiąc później w dramatycznym ćwierćfinałowym spotkaniu rewanżowym z Borussią Dortmund wygranym 4:3[52]. W kolejnym tygodniu zdobył jedną z bramek podczas wygranych 4:0 derbów Merseyside z Evertonem[53]. W uznaniu dokonań Coutinho w tym sezonie, Brazylijczyk został nominowany do nagrody dla najlepszego młodego zawodnika roku według PFA[54].

Nową kampanię Brazylijczyk rozpoczął od dwóch trafień przeciwko Arsenalowi w wyjazdowym meczu, który zakończył się wynikiem 4:3 dla gości. Jedną z bramek zdobył po uderzeniu z rzutu wolnego z ponad 25 metrów[55]. Także w dalszej fazie rozgrywek imponując wysoką dyspozycją[56] – w trzech kolejnych meczach ligowych wychowanek Vasco da Gama uznawany był za najlepszego zawodnika spotkania[57][58][59]. Pod koniec listopada w rywalizacji z Sunderlandem Coutinho doznał poważnego urazu więzadeł stawu skokowego, po którym rehabilitacja miała potrwać do sześciu tygodni[60][61]. Do chwili feralnego starcia z Didierem Ndongiem zawodnik prezentował wysoką formę[61], mając bezpośredni udział w jedenastu ligowych bramkach swojej drużyny[60]. Ostatecznie Brazylijczyk powrócił do gry po siedmiu tygodniach przerwy w półfinale Pucharu Ligi[62][63]. Niedługo później ogłoszono, że Coutinho podpisał z Liverpoolem nowy roku kontrakt[63], który według doniesień prasowych miał zostać zawarty na pięć lat i nie zawierać tzw. klauzuli odstępnego[64]. W dalszej części sezonu wpisywał się na listę strzelców spotkaniach z Evertonem[65] i Stoke, dzięki czemu został najlepszym pochodzącym z Brazylii strzelcem w historii Premier League[66]. Jego trzy bramki i asysta w ostatnich dwóch kolejkach – z West Hamem[67] i Middlesbrough[68] – walnie przyczyniły się do zapewnienia sobie przez „the Reds” czwartej lokaty w tabeli i miejsca w eliminacjach Ligi Mistrzów[68]. Cały sezon Coutinho zakończył jako najlepszy strzelec swojej drużyny – we wszystkich rozgrywkach zapisał na swoim koncie 14 goli[69], dokładając do tego siedem ligowych asyst[68].

Latem 2017 roku brazylijski pomocnik był silnie łączony z przejściem do Barcelony, której zainteresowanie zawodnikiem, według medialnych doniesień, trwało od wielu miesięcy[70][71][72]. 11 sierpnia włodarze Liverpoolu wydali krótkie oficjalne oświadczenie, iż nie będą rozpatrywali żadnych ofert za Brazylijczyka[73]. Stanowisko klubu nie uległo zmianie mimo formalnej prośby o transfer ze strony zawodnika[74], jego rzekomej kontuzji[75], jak też trzech ofert ze strony katalońskiego zespołu; najwyższa z nich miała opiewać na łączną kwotę 130 mln euro (118,7 mln funtów)[76][77][78], przy czym 36,5 mln funtów (40 mln euro) przypadać miało na opłaty w przypadku wypełnienia klauzul dodatkowych)[76][78].

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

6 stycznia 2018, Coutinho został oficjalnie ogłoszony jako zawodnik FC Barcelona. Trzy dni później odbyła się jego prezentacja na Camp Nou. W drużynie zadebiutował 25 stycznia w wygranym przez Blaugranę derbach Barcelony z Espaniolem, zmieniając w 68. minucie Andrésa Iniestę. Mecz rozgrywany był w ramach hiszpańskiego Pucharu Króla. Swoją pierwszą bramkę dla Barcelony strzelił 8 lutego 2018 przeciwko Valencii, gdzie padł wynik 2-0 dla FC Barcelony. Później przeszedł na wypożyczenie do Bayernu Monachium, gdzie razem z niemiecką drużyną wygrał Ligę Mistrzów UEFA, strzelając w rozgrywkach 2019/2020 trzy gole[79].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Coutinho podczas towarzyskiego meczu z Chile (2015)
Philippe świętujący wraz z kolegami bramkę dla Brazylii (2016)

Po raz pierwszy do centralnej reprezentacji zawodnik Vasco został powołany w grupie do lat 14[1] – w 2006 roku brał udział w międzynarodowym turnieju rozgrywanym w Hiszpanii[2]. Rok później trafił do reprezentacji U-15, z którą między innymi sięgnął po mistrzostwo Ameryki Południowej[2], natomiast w roku 2008 występował w kadrze do lat 16[80].

W 2009 Coutinho był obok Neymara najbardziej znaną postacią w składzie reprezentacji na Mudnial U-17[81].

Coutinho w seniorskiej reprezentacji Brazylii zadebiutował 7 października 2010 w towarzyskim meczu przeciwko Iranowi[82] za kadencji Mano Menezesa[83]. Przez dłuższy czas był to jednak jedyny występ wychowanka Vasco w dorosłej reprezentacji[83]. Kilka miesięcy później otrzymał powołanie na Mistrzostwa Ameryki Południowej do lat 20[84], jednak z uwagi na niezaleczoną kontuzję uda nie wziął udziału w turnieju[85]. W tym samym roku znalazł się w składzie reprezentacji na Mistrzostwa Świata U-20[86], która w Kolumbii sięgnęła po złote medale[87].

W 2012 znalazł się w szerokim składzie reprezentacji olimpijskiej przed Igrzyskami w Londynie[88], jednak ostatecznie jego nazwiska zabrakło go na 18-osobowej ścisłej liście.

W 2014 był jednym z największych nieobecnych w składzie Brazylii na Mundialu[89]. Kiedy po Mistrzostwach Świata na stanowisku selekcjonera „Canarinhos” Luiza Felipe Scolariego zastąpił Dunga, Coutinho został powołany do kadry na pierwsze sparingi pod wodzą nowego szkoleniowca[90]. Latem 2015 roku znalazł się w składzie Brazylii na rozgrywane w Chile Copa América[91]. W trakcie meczu przygotowawczego z Meksykiem Coutinho zdobył swoją pierwszą bramkę w reprezentacji[92]. W samym turnieju Brazylijczycy dotarli zaledwie do fazy ćwierćfinałowej, gdzie po rzutach karnych sensacyjnie przegrali z Paragwajem[93]. Rok później zawodnik Liverpoolu ponownie otrzymał powołanie do reprezentacji, na jubileuszowy turniej Copa América Centenario[94]. W wygranym 7:1 spotkaniu z Haiti Coutinho zdobył trzy bramki[95]. Niemniej „Seleção Brasileira” w pozostałych meczach zaprezentowała się słabo (bezbramkowy remis z Ekwadorem i kontrowersyjna porażka 0:1 z Peru)[96] przez co po raz pierwszy od 1987 roku odpadła z dalszych rozgrywek już w fazie grupowej[97].

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Coutinho postrzegany jest jako typowy brazylijski kreatywny rozgrywający: szybki, obdarzony dobrym dryblingiem, przeglądem pola, potrafiący zarówno zdobyć bramkę silnym strzałem, jak i dzięki precyzyjnemu podaniu obsłużyć lepiej ustawionych kolegów[5][98][99]. Znaczną część swoich bramek zdobywa precyzyjnymi strzałami spoza pola karnego, w tym z rzutów wolnych[100][101]. Może grać zarówno w środku pola, jako typowa „dziesiątka”, jak i na skrzydłach[99]. Choć naturalnie prawonożny, Coutinho potrafi dobrze posługiwać się obiema stopami[102].

Brazylijski napastnik Careca przyznał w 2010 roku, że Philippe z uwagi na swoją kreatywność przypomina mu Zico[103], zaś Mauricio Pochettino trzy lata później dostrzegł w młodym zawodniku podobne cechy co u Messiego czy Ronaldinho[104]. Argentyński menedżer stwierdził także, że Coutinho ma „magię w swoich stopach”[104]. Z kolei Brendan Rodgers, ówczesny trener Liverpoolu opowiadając o wpływie Brazylijczyka na dyspozycję zespołu, wspomniał o „złotym pyle” w jego zagraniach[1]. Zawodnik otrzymywał także wyrazy najwyższego uznania od swoich kolegów z drużyny[102][105].

Wśród swoich idoli, jako młody, obiecujący zawodnik Coutinho wymieniał rodaków – Kakę[106] i Ronaldinho[107].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na dzień 24 października 2023[8][108]

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Puchar Kontynentalny[a] Inne[b] Suma
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
CR Vasco da Gama 2009 Série B 12 0 0 0 – 0 0 - 12 0
2010 Série B 7 1 7 1 – 0 0 17 3 31 5
Ogólnie 19 1 7 1 - - 0 0 17 3 43 5
Inter Mediolan 2010/11 Serie A 13 1 0 0 – 6 0 1 0 20 1
2011/12 Serie A 5 1 0 0 – 3 0 – 8 1
2012/13 Serie A 10 1 0 0 – 9 2 – 19 3
Ogólnie 28 3 0 0 - - 18 2 1 0 47 5
RCD Espanyol (wyp.) 2011/12 Primera División 16 5 0 0 – – - 16 5
Ogólnie 16 5 0 0 - - - - - - 16 5
Liverpool 2012/13 Premier League 13 3 0 0 0 0 0 0 - 13 3
2013/14 Premier League 33 5 3 0 1 0 - - 37 5
2014/15 Premier League 35 5 7 3 4 0 6 0 - 52 8
2015/16 Premier League 26 8 1 1 3 1 13 2 - 43 12
2016/17 Premier League 31 13 2 0 3 1 - - 36 14
2017/18 Premier League 14 7 0 0 1 0 5 5 - 20 12
Ogólnie 152 41 13 4 12 2 24 7 - - 201 54
FC Barcelona 2017/18 Primera División 18 8 4 2 – 0 0 0 0 22 10
2018/19 Primera División 34 5 7 3 – 12 3 1 0 54 11
2020/21 Primera División 12 2 0 0 – 2 1 0 0 14 3
2021/22 Primera División 12 2 0 0 – 4 0 0 0 16 2
Ogólnie 76 17 11 5 - - 18 4 1 0 106 26
Bayern Monachium (wyp.) 2019/20 Bundesliga 23 8 4 0 – 11 3 - 38 5
Ogólnie 23 8 4 0 - - 11 3 - - 38 5
Aston Villa (wyp.) 2021/22 Premier League 19 5 0 0 – 0 0 - 19 5
Ogólnie 19 5 0 0 - - 0 0 - - 19 5
Aston Villa (wyp.) 2022/23 Premier League 20 1 1 0 – 0 0 1 0 22 1
2023/24 Premier League 2 0 0 0 – 0 0 - 2 0
Ogólnie 22 1 1 0 - - 0 0 1 0 24 1
Al-Duhail SC 2023/24 Qatar Stars League 1 1 0 0 – 0 0 - 19 5
Ogólnie 1 1 0 0 - - 1 0 - - 2 1
Ogólnie w karierze 356 82 36 10 12 2 72 16 20 3 496 113

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Aktualne na dzień 24 października 2023 r.[109]
Drużyna narodowa Rok Mecze Gole
 Brazylia 2010 1 0
2011 —
2012 —
2013 —
2014 4 0
2015 7 1
2016 11 5
2017 9 2
2018 13 5
2019 10 4
2020 2 1
2021 —
2022 5 3
2023 —
Suma 62 21
Bramki na arenie międzynarodowej[109]
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rozgrywki
1. 7 czerwca 2015 Allianz Parque, São Paulo  Meksyk mecz towarzyski
2. 8 czerwca 2016 Camping World Stadium, Orlando  Haiti Copa América 2016
3.
4.
5. 6 października 2016 Arena das Dunas, Natal  Boliwia eliminacje Mistrzostw Świata 2018
6. 10 listopada 2016 Estádio Mineirão, Belo Horizonte  Argentyna eliminacje Mistrzostw Świata 2018
7. 28 marca 2017 Arena Corinthians, São Paulo  Paragwaj eliminacje Mistrzostw Świata 2018
8. 31 sierpnia 2017 Arena do Grêmio, Porto Alegre  Ekwador eliminacje Mistrzostw Świata 2018
9. 23 marca 2018 Stadion Łużniki, Moskwa  Rosja mecz towarzyski
10. 10 czerwca 2018 Ernst-Happel-Stadion, Wiedeń  Austria mecz towarzyski
11. 17 czerwca 2018 Rostow Ariena, Rostów nad Donem  Szwajcaria Mistrzostwa Świata 2018
12. 22 czerwca 2018 Stadion Kriestowskij, Petersburg  Kostaryka Mistrzostwa Świata 2018
13. 12 września 2018 FedExField, Waszyngton  Salwador mecz towarzyski
14. 9 czerwca 2019 Estádio Beira-Rio, Porto Alegre  Honduras mecz towarzyski
15. 14 czerwca 2019 Estádio do Morumbi, São Paulo  Boliwia Copa América 2019
16.
17. 19 listopada 2019 Mohammed Bin Zayed Stadium, Abu Zabi  Korea Południowa mecz towarzyski
18. 10 października 2020 Neo Química Arena, São Paulo  Boliwia eliminacje Mistrzostw Świata 2022
19. 2 lutego 2022 Estádio Mineirão, Belo Horizonte  Paragwaj eliminacje Mistrzostw Świata 2022
20. 25 marca 2022 Maracanã, Rio de Janeiro  Chile eliminacje Mistrzostw Świata 2022
21. 2 czerwca 2022 Seoul World Cup Stadium, Seul  Korea Południowa mecz towarzyski

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Vasco da Gama

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Philippe jest najmłodszym dzieckiem architekta José „Zé” Carlosa[1][2][106] i Esmeraldiny[2] „Diny”[106], którzy przenieśli się do Rio ze stanu Bahia; ma dwóch braci – Cristiano i Leandro – starszych o odpowiednio 19 i 15 lat[1][106]. Jest żonaty z Aine, pochodzącą z tej samej okolicy przyjaciółką z dzieciństwa[1]. Para poznała się w 2007 roku, a pięć lat później wzięła ślub[110]. Mają córkę Marię[110] urodzoną w grudniu 2015 roku[111]. Tatuaże na obu rękach stanowią hołd dla najbliższej rodziny[1]; na ramieniu znajduje się również inskrypcja „Nigdy nie przestawaj marzyć”[107][112]. Philippe jest zdeklarowanym chrześcijaninem[107][112][111].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Liga Mistrzów UEFA – 48 (12), Liga Europy UEFA – 23 (4)
  2. ↑ Campeonato Carioca – 17 (3), Superpuchar Europy, Superpuchar Hiszpanii – 1 (0)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i Melissa Reddy: Philippe Coutinho: The secret life of 'O Mágico'. CNN, 2015-05-11. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-31)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Biografia. philipecoutinho.com. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)]. (port.).
  3. ↑ Com Philippe Coutinho em campo, Vasco é campeão da Copa Brasil sub-17. [w:] O Globo [on-line]. 2008-07-27. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-30)]. (port.).
  4. ↑ Vasco denuncia Real Madrid por aliciamento a jogador da seleção sub-16. [w:] O Globo [on-line]. 2008-02-28. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)]. (port.).
  5. ↑ a b c d e Chris Myson, Matt Scott: 'Skilful Coutinho could be perfect for the Premier League' - everything you need to know about Inter's Liverpool transfer target. goal.com, 2013-01-27. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (ang.).
  6. ↑ Coutinho, 4 milioni per il Pato di Moratti. [w:] La Gazzetta dello Sport [on-line]. 2008-07-23. [dostęp 2010-11-20]. (wł.).
  7. ↑ a b Vasco confirma venda de Philippe Coutinho por R$ 10 milhões. [w:] O Globo [on-line]. 2008-07-22. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-30)]. (port.).
  8. ↑ a b Philippe Coutinho, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].
  9. ↑ Fred Huber, Gustavo Rotstein: Campeão, Botafogo domina a seleção do Campeonato Carioca. [w:] O Globo [on-line]. 2010-05-03. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-29)]. (ang.).
  10. ↑ Representante do Inter de Milão que vem ao Brasil é conhecido de Rodrigo Caetano. [w:] O Globo [on-line]. 2010-03-21. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-24)]. (port.).
  11. ↑ Coutinho: "L'Inter, un sogno che si avvera". Inter Mediolan, 2010-07-19. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-11)]. (wł.).
  12. ↑ Squadra | Coutinho Correia Philippe. Inter Mediolan. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)]. (wł.).
  13. ↑ Philippe Coutinho. UEFA. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-08)]. (ang.).
  14. ↑ Calendario e Risultati | Stagione 2010-11 | 1^ Giornata. Serie A. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-08)]. (wł.).
  15. ↑ a b Philippe Coutinho | 10/11. Transfermarkt. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-08)]. (pol.).
  16. ↑ Saj Chowdhury: Inter Milan 4 – 3 Tottenham. BBC Sport, 2010-10-20. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-05)]. (ang.).
  17. ↑ Livia Taglioli: L'Inter fa tris La Fiorentina si inchina. [w:] La Gazzetta dello Sport [on-line]. 2011-05-08. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (wł.).
  18. ↑ Coutinho ja és jugador de l'Espanyol. RCD Espanyol, 2012-01-30. [dostęp 2013-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (kat.).
  19. ↑ Carmen Torres: Coutinho y Uche apuntalan el proyecto de Pochettino. [w:] Marca [on-line]. 2012-01-31. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-14)]. (hiszp.).
  20. ↑ Coutinho estreia, Llorente faz mais um, e Athletic e Espanyol empatam. [w:] O Globo [on-line]. 2012-02-04. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)]. (port.).
  21. ↑ 5-1: Master piece. RCD Espanyol, 2012-03-12. [dostęp 2013-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  22. ↑ Philippe Coutinho, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów : 2011/2012) [dostęp 2017-09-08].
  23. ↑ a b Philippe Coutinho: Liverpool sign Inter Milan midfielder. BBC Sport, 2013-01-30. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  24. ↑ a b Simon Rice: Liverpool increase Philippe Coutinho bid to £8m. [w:] The Independent [on-line]. 2013-01-24. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)]. (ang.).
  25. ↑ Jim van Wijk: 'A proper Brazilian with a lot of skill': Lucas Leiva talks up arrival of Philippe Coutinho at Liverpool. [w:] The Independent [on-line]. 2013-02-01. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  26. ↑ Coutinho: I want to become a key player for Liverpool. Goal.com, 2013-03-23. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-11)]. (ang.).
  27. ↑ "Liverpool 0–2 West Brom" BBC Sport. 2013-02-11 [data dostępu: 2013-02-12]
  28. ↑ "Liverpool 5–0 Swansea" BBC Sport. 2013-02-17 [data dostępu: 2013-02-17]
  29. ↑ Saj Chowdhury: Wigan 0-4 Liverpool. BBC Sport, 2013-03-02. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-28)]. (ang.).
  30. ↑ Aimee Lewis: Newcastle 0-6 Liverpool. BBC Sport, 2013-04-27. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (ang.).
  31. ↑ Laura Williamson: Fulham 1 Liverpool 3: Sturridge bags first hat trick as Reds come from behind to win at the Cottage. [w:] Daily Mail [on-line]. 2013-05-13. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (ang.).
  32. ↑ Liverpool 1 QPR 0: Coutinho grabs only goal to send retiring Carragher out on a high. [w:] Daily Mail [on-line]. 2013-05-19. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (ang.).
  33. ↑ Gerard Brand: Can Liverpool mount a title challenge? Top six predictions have been reversed... the Reds are top, unbeaten and with Suarez to return, while the rest struggle with change. Daily Mail, 2013-09-17. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  34. ↑ Phil McNulty: Liverpool 3-2 Manchester City. BBC Sport, 2014-04-13. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  35. ↑ Premier League: Manchester City beat Liverpool to title. BBC Sport, 2014-05-11. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  36. ↑ Philippe Coutinho: Brazilian signs new long-term deal at Liverpool. BBC Sport, 2015-02-03. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  37. ↑ Coutinho signs new long-term LFC deal. Liverpool F.C., 2015-02-03. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  38. ↑ Phil McNulty: Aston Villa 2-1 Liverpool. BBC Sport, 2015-04-19. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  39. ↑ Phil McNulty: Chelsea 1-0 Liverpool (aet, agg 2-1). BBC Sport, 2015-01-27. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  40. ↑ Phil wins four prizes at Players’ Awards. Liverpool F.C., 2015-05-19. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  41. ↑ Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year. BBC Sport, 2015-04-26. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-02)]. (ang.).
  42. ↑ Men’s PFA Young Player of the Year: Nominees. Professional Footballers’ Association, 2015-04-16. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-19)]. (ang.).
  43. ↑ PFA awards: Kane, Hazard, De Gea, Coutinho on both shortlists. BBC Sport, 2015-04-16. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)].
  44. ↑ Phil McNulty: Liverpool 1-1 Manchester City (pens 1-3). BBC Sport, 2016-02-28. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  45. ↑ Jonathan Jurejko: West Ham United 2-1 Liverpool (aet). BBC Sport, 2016-02-09. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-12)]. (ang.).
  46. ↑ Sevilla make it three in row at Liverpool's expense. UEFA, 2016-05-18. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)]. (ang.).
  47. ↑ Stoke City 0-1 Liverpool: Philippe Coutinho strike hands Rodgers revenge. Sky Sports, 2015-08-10. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-04)]. (ang.).
  48. ↑ Emlyn Begley: Liverpool 3-2 Aston Villa. BBC Sport, 2015-08-26. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  49. ↑ Phil McNulty: Chelsea 1-3 Liverpool. BBC Sport, 2015-10-31. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  50. ↑ Lewis Jones: Manchester City 1-4 Liverpool: Jurgen Klopp masterminds stunning win. Sky Sports, 2015-11-22. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)]. (ang.).
  51. ↑ Phil McNulty: Manchester United 1-1 Liverpool. BBC Sport, 2016-03-17. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  52. ↑ Phil McNulty: Liverpool 4-3 Borussia Dortmund. BBC Sport, 20167-04-14. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (20167-04-15)]. (ang.).
  53. ↑ Gary Rose: Liverpool 4-0 Everton. BBC Sport, 2016-04-21. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)]. (ang.).
  54. ↑ Tom Sheen: Young Player of the Year nominees: Alli, Barkley, Butland, Coutinho, Kane and Lukaku make up shortlist. The Independent, 2016-04-13. [dostęp 2017-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  55. ↑ David Hytner: Liverpool and Coutinho stun stuttering Arsenal in seven-goal thriller. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-02)]. (ang.).
  56. ↑ Phil Dawkes: Liverpool 5-1 Hull City. BBC Sport, 2016-09-24. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-10)]. (ang.).
  57. ↑ Michael Emons: Liverpool 2-1 West Bromwich Albion. BBC Sport, 2016-10-22. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-26)]. (ang.).
  58. ↑ Crystal Palace 2-4 Liverpool. BBC Sport, 2016-10-29. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-10)]. (ang.).
  59. ↑ Patrick Jennings: Liverpool 6-1 Watford. BBC Sport, 2016-11-06. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-22)]. (ang.).
  60. ↑ a b Liverpool's Philippe Coutinho taken off with ankle injury. BBC Sport, 2017-11-26. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-28)]. (ang.).
  61. ↑ a b Andy Hunter: Jürgen Klopp insists Liverpool can cope without injured Philippe Coutinho. [w:] The Guardian [on-line]. 2016-11-28. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-05)]. (ang.).
  62. ↑ Coutinho set for Liverpool return in EFL Cup semi-final at Southampton. [w:] The Guardian [on-line]. 2017-01-09. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-24)]. (ang.).
  63. ↑ a b James Carroll: Philippe Coutinho signs new long-term Liverpool FC deal. Liverpool F.C., 2017-01-25. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-06)]. (ang.).
  64. ↑ Philippe Coutinho signs new long-term Liverpool deal with no buyout clause. [w:] The Guardian [on-line]. 2017-01-25. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-26)]. (ang.).
  65. ↑ Mandeep Sanghera: Liverpool 3-1 Everton. BBC Sport, 2017-04-01. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-19)]. (ang.).
  66. ↑ Charoltte Marsh: Liverpool's Philippe Coutinho is the top scoring Brazilian in Premier League history. Sky Sports, 2017-04-09. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-26)]. (ang.).
  67. ↑ Louise Gwilliam: West Ham 0-4 Liverpool. BBC Sport, 2017-05-14. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-20)]. (ang.).
  68. ↑ a b c Mike Henson: Liverpool 3-0 Middlesbrough. BBC Sport, 2017-05-21. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (ang.).
  69. ↑ Chris Shaw: Philippe Coutinho tops LFC scoring chart for 2016-17. Liverpool F.C., 2017-05-22. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-05)]. (ang.).
  70. ↑ Philippe Coutinho future at Liverpool - Jurgen Klopp. BBC Sport, 2016-11-17. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-31)]. (ang.).
  71. ↑ Barry Glendenning: Football transfer rumours: Philippe Coutinho to Barcelona?. [w:] The Guardian [on-line]. 2017-03-20. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-08)]. (ang.).
  72. ↑ Chris Bascombe: Liverpool will resist any Barcelona bid to sign Philippe Coutinho this summer, says Jurgen Klopp. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2017-05-10. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-12)]. (ang.).
  73. ↑ FSG statement on Philippe Coutinho. Liverpool F.C., 2017-08-11. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  74. ↑ James Pearce: Philippe Coutinho update – Liverpool stand firm after Brazilian puts in transfer request. [w:] Liverpool Echo [on-line]. 2017-08-11. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-13)]. (ang.).
  75. ↑ Daniel Zeqiri: Philippe Coutinho looks over his back injury with sumptuous Brazil goal. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2017-09-01. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)]. (ang.).
  76. ↑ a b Paul Joyce: Liverpool reject Barcelona’s £118m Philippe Coutinho bid. [w:] The Times [on-line]. 2017-08-19. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-05)]. (ang.).
  77. ↑ Jason Burt: Liverpool reject £118m bid for Philippe Coutinho from Barcelona. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2017-08-18. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)]. (ang.).
  78. ↑ a b Ian Doyle: Liverpool reject third Barcelona bid for Philippe Coutinho. [w:] Liverpool Echo [on-line]. 2017-08-18. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-02)]. (ang.).
  79. ↑ Bayern wygrał Ligę Mistrzów! Lewandowski miał okazje, Coman bohaterem [online], Sport.pl [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  80. ↑ Philippe Coutinho e Willen são convocados para a seleção sub-16. [w:] O Globo [on-line]. 2008-08-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-09)]. (port.).
  81. ↑ Neymar e Philippe Coutinho são convocados para o Mundial Sub-17. [w:] O Globo [on-line]. 2009-09-28. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)]. (port.).
  82. ↑ Leandro Silveira: Sem brilhar, Brasil derrota Irã em amistoso. [w:] O Estado de S. Paulo [on-line]. 2010-10-07. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (port.).
  83. ↑ a b Comparado a Neymar na base, Coutinho vai à seleção após recuperar carreira. Universo Online, 2014-08-20. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)]. (port.).
  84. ↑ Sub-20 é convocada com Neymar e Philippe Coutinho para Sul-Americano. [w:] O Estado de S. Paulo [on-line]. 2010-11-30. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)]. (port.).
  85. ↑ Márcio Iannacca: Departamento médico da sub-20 explica corte de Philippe Coutinho. [w:] O Globo [on-line]. 2011-01-04. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-07)]. (port.).
  86. ↑ FIFA U-20 World Cup Colombia 2011 | List of Players. FIFA. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  87. ↑ FIFA U-20 World Cup Colombia 2011 | Final. FIFA. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-27)]. (ang.).
  88. ↑ Mano Menezes convoca os 35. Confederação Brasileira de Futebol, 2012-06-07. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (port.).
  89. ↑ Brazil World Cup squad: Scolari leaves out Kaká and Philippe Coutinho. [w:] The Guardian [on-line]. 2014-05-07. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-05)]. (ang.).
  90. ↑ Dunga convoca a Seleção para jogos contra Colômbia e Equador. Confederação Brasileira de Futebol, 2014-08-19. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (port.).
  91. ↑ Seleção Brasileira é convocada para a Copa América do Chile 2015. Confederação Brasileira de Futebol, 2015-05-05. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (port.).
  92. ↑ Brasil vence México em amistoso de preparação para a Copa América na Arena Palmeiras. [w:] O Globo [on-line]. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (port.).
  93. ↑ Brazil1-1 Paraguay (3-4 pens). BBC Sport, 2015-06-28. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (ang.).
  94. ↑ Copa América Centenario: Brasil confirma su lista de 23 jugadores. CONMEBOL, 2016-05-05. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (hiszp.).
  95. ↑ Brazil 7-1 Haiti: Liverpool star Philippe Coutinho hits a hat trick. Sky Sports, 2016-06-09. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  96. ↑ Tom Lutz: Brazil tumble out of Copa América in group stage after Peru's handball goal. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  97. ↑ Victor Mather: Peru Gets Away With a Handball and Eliminates Brazil. [w:] The New York Times [on-line]. 2016-06-13. [dostęp 2016-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  98. ↑ Mattia Bonasia: Chi è Philippe Coutinho "The Kid", Numero 10 del Liverpool. echeion.it, 2013-03-09. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (wł.).
  99. ↑ a b Lorenzo Plamieri: Philippe Coutinho, “the Kid” che vuole conquistare Scolari. contra-ataque.it, 2013-12-03. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (wł.).
  100. ↑ Mitch Waddon: Philippe Coutinho leads Premier League for goals scored from outside the area since 2012/13. Squawka, 2017-07-21. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (ang.).
  101. ↑ John Downes: Philippe Coutinho is the long-range king with 13 of his 30 Liverpool goals flying in from outside the box. [w:] Daily Mail [on-line]. 2016-08-15. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (ang.).
  102. ↑ a b Coutinho the 'little magician' can take Liverpool a long way, says Lallana. ESPN, 2015-03-01. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  103. ↑ Careca sponsorizza Milito e... Coutinho: "Ricorda Zico". [w:] La Gazzetta dello Sport [on-line]. fcinternews.it. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-20)]. (wł.).
  104. ↑ a b Philippe Coutinho similar to Lionel Messi, says Mauricio Pochettino. BBC Sport, 2013-03-15. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (ang.).
  105. ↑ Glenn Price: Liverpool's Coutinho can reach Messi, Suarez, Ronaldo level - Henderson. ESPN, 2016-08-18. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  106. ↑ a b c d 'Prazer, Philippe Coutinho, do Vasco'. [w:] O Globo [on-line]. 2007-11-21. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-15)]. (port.).
  107. ↑ a b c John Edwards: Philippe Coutinho will 'never stop dreaming' of winning the title for Liverpool... and then going to the World Cup with Brazil. [w:] Daily Mail [on-line]. 2014-04-25. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)]. (ang.).
  108. ↑ Philippe Coutinho. Football database. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
  109. ↑ a b Philippe Coutinho w bazie National Football Teams (ang.)
  110. ↑ a b Alexandre Lozetti, Felipe Schmidt: Aniversariante, "namorado", artilheiro e papai: Coutinho está de parabéns!. [w:] O Globo [on-line]. 2016-06-12. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-15)]. (port.).
  111. ↑ a b Liverpool’s Philippe Coutinho proudly brings his baby out before Tottenham match. Le Buzz | Eurosport, 2016-04-02. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-23)]. (ang.).
  112. ↑ a b Jason Burt: Tottenham Hotspur v Liverpool: Brazilian midfielder Philippe Coutinho inspired by hero Ronaldinho. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2013-12-14. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-31)]. (ang.).
Aston Villa F.C. - obecny skład
  • Aktualny na dzień 9 maja 2024
Składy reprezentacji Brazylii
Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu U-17 2009

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu U-20 2011

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 2015

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 2016

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 2018

Brazylia

Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Coutinho&oldid=75170459”