Przejdź do zawartości

Robinho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robinho
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Robson de Souza

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1984
São Vicente

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2005 Santos FC 108 (42)
2005–2008 Real Madryt 102 (26)
2008–2010 Manchester City 42 (13)
2009–2010 Santos FC (wyp.) 12 (0)
2010–2015 AC Milan 106 (28)
2014–2015 Santos FC (wyp.) 26 (8)
2015–2016 Guangzhou Evergrande 13 (2)
2016–2018 Atletico Mineiro 63 (18)
2018–2019 Sivasspor 18 (6)
2019–2020 İstanbul Başakşehir 17 (4)
2020 Santos FC[1] 0 (0)
W sumie: 507 (147)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2003  Brazylia U-23 18 (2)
2003–2017  Brazylia 100 (28)
W sumie: 118 (30)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Wenezuela 2007
Puchar Konfederacji
złoto Niemcy 2005
złoto Południowa Afryka 2009
Strona internetowa

Robinho, właśc. Robson de Souza (ur. 25 stycznia 1984 w São Vicente) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji napastnika.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Parque Bitaru, w dzielnicy São Vicente. W wieku sześciu lat dołączył do lokalnej drużyny dziecięcej Beira-Mar i już w pierwszym sezonie zdobył mistrzostwo. W 1993, gdy miał dziewięć lat, zwrócił na siebie uwagę strzelając 73 gole dla drużyny futsalu Portuários. W tym samym roku dołączył do programu szkolenia młodzieży Santosu FC, który wtedy był nadzorowany przez słynnego Pelé.

W 2002 dołączył do seniorskiej drużyny Santosu. W tym samym roku jego drużyna zdobyła mistrzostwo Brazylii. Była to pierwsza wygrana od ponad 20 lat. W 2003 zajął drugie miejsce w Copa Libertadores.

W 2004 został wybrany najlepszym piłkarzem ligi brazylijskiej. W tym samym roku Robinho zadebiutował w reprezentacji Brazylii w meczu finałowym CONCACAF Gold Cup. W 2004 porwano jego matkę.

31 lipca 2005 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Madryt. W 2006 wziął udział w Mistrzostwach Świata w Niemczech. Zagrał w każdym meczu grupowym Brazylii, ale tylko spotkanie z Japonią rozpoczął w wyjściowym składzie. Jego pierwszy mundial zakończył się meczem z Francją w ćwierćfinale.

Latem 2008 przeszedł do Manchesteru City[2] podpisując kontrakt na cztery lata.

28 stycznia 2009 został wypożyczony przez Santos FC[3]. 31 sierpnia 2010 został piłkarzem A.C. Milan[4].

23 listopada 2017 piłkarz został skazany przez sąd pierwszej instancji w Mediolanie na 9 lat więzienia za udział 22 stycznia 2013 w zbiorowym gwałcie na 22-letniej znajomej Albance[5]. W 2020 roku sąd odwoławczy oddalił odwołanie piłkarza a 9 stycznia 2022 rzymski sąd kasacyjny oddalił kolejne odwołanie i wydał ostateczny wyrok 9 lat więzienia oraz 60 tysięcy euro odszkodowania na rzecz pokrzywdzonej kobiety[1][6][7].

26 lipca 2018 dołączył do tureckiego Sivassporu, aby opuścić go w styczniu 2019 na rzecz İstanbul Başakşehiru. W 2020 powrócił do Santosu; jego umowa została zerwana po sześciu dniach[1].

Karierę piłkarza zakończył w październiku 2020[6].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Santos FC

Real Madryt

AC Milan

Indywidualnie

  • Najlepszy piłkarz ligi brazylijskiej: 2004
  • Król Strzelców Copa América: 2007
  • Najlepszy piłkarz Copa América: 2007

Reprezentacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ostateczny wyrok: 9 lat więzienia dla Robinho za gwałt [online], weszlo.com [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  2. Robinho clinches Santos loan as Manchester City's £32.5m forward completes dramatic fall from grace | Daily Mail Online [online], dailymail.co.uk [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  3. Manchester City's Robinho to join Santos on loan. BBC Sport, 2010-01-28. [dostęp 2010-01-28]. (ang.).
  4. Robinho podpisał kontrakt z AC Milan. [dostęp 2010-08-31]. (pol.).
  5. Robinho skazany za gwałt w drugiej instancji. O co chodzi w całej sprawie? [online], weszlo.com [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  6. a b Robinho został skazany na dziewięć lat więzienia. Definitywnie Piłka nożna - Sport.pl [online], sport.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  7. Robinho's 9-year rape conviction upheld in Italy [online], ESPN.com, 19 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]