Przejdź do zawartości

Pistolet maszynowy Thompson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thompson
Ilustracja
Thompson M1921
Państwo

 Stany Zjednoczone

Projektant

John T. Thompson

Producent

Savage, Utica, NY i Auto-Ordnance, Bridgeport, CT[1]

Rodzaj

pistolet maszynowy

Historia
Prototypy

1919–1921

Produkcja

1921–1944

Wyprodukowano

1 387 134 sztuk z czego 847 991 w Auto-Ordnance a 539 143 w Savage

Dane techniczne
Kaliber

11,43 mm

Nabój

.45 ACP (11,43 × 23 mm)[1]

Magazynek

pudełkowy 18, 20 lub 30 nabojów
bębnowy 50 lub 100 nabojów

Wymiary
Długość

857 mm (M1928)
856 mm (M1928A1)[1]
813 mm (M1)

Długość lufy

267 mm (M1928, M1928A1)[1]
268 mm (M1)

Długość linii celowniczej

559 mm (M1928)
536 mm (M1)

Masa
broni

4,9 kg (M1928)
4,7 kg (M1)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

280–290 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

900 strz./min

Szybkostrzelność praktyczna

600–700 strz./min

Zasięg skuteczny

200 m

Magazynki używane w Thompsonach:
Bębnowe (50 i 100 nabojowe)
Pudełkowe (20 i 30 nabojowe)

Pistolet maszynowy Thompson (znany także jako Tommy Gun) – amerykański pistolet maszynowy skonstruowany przez Johna T. Thompsona i produkowany przez firmę Auto-Ordnance.

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Pistolet był popularny w czasach prohibicji w Stanach Zjednoczonych, zarówno jako broń gangsterów, jak i policji.

W Stanach Zjednoczonych Thompson był używany przez siły porządkowe, przede wszystkim przez FBI aż do 1976, kiedy został wycofany ze służby. Wszystkie Thompsony będące własnością rządu amerykańskiego zostały zniszczone z wyjątkiem kilku egzemplarzy muzealnych.

Obecnie oryginalny i sprawny model z 1928 kosztuje około 15 tysięcy dolarów. Łącznie wyprodukowano około 1,7 miliona[1] sztuk tej broni, z czego 1 387 134 egzemplarzy uproszczonego modelu M1 używanego w czasie II wojny światowej.

Użycie w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie lat dwudziestych XX wieku Polska zakupiła około 100 sztuk pistoletów maszynowych Thompson wz. 1921/3 (wz. 1928) dla Policji Państwowej. Od kwietnia 1936 przekazano 16 sztuk do użytku w Korpusie Ochrony Pogranicza[2].

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • M1921 – pierwszy model produkcyjny, bardzo dobrze wykończony, części drewniane były wykonane ze szlachetnych odmian drewna.
  • M1927 – samopowtarzalna odmiana M1921, strzelająca wyłącznie ogniem pojedynczym.
  • M1928 – krótsza odmiana M1921, najbardziej znana przedwojenna wersja pistoletu maszynowego Thompson, pojawiająca się w wielu filmach. W latach 30. XX wieku weszła na wyposażenie US Navy i Marines. W momencie wybuchu II wojny światowej wielkie zamówienia z Wielkiej Brytanii i Francji uratowały producenta przed bankructwem.
  • M1928A1 – model, który wszedł do produkcji tuż przed japońskim atakiem na Pearl Harbor w grudniu 1941. Zmiany polegały przede wszystkim na zastąpieniu przedniego chwytu łożem oraz na uproszczeniu konstrukcji. Ta wersja była znacznie tańsza w produkcji. Mogła używać magazynków pudełkowych z 20 lub 30 nabojami lub bębnowych z 50 lub 100 nabojami, choć w praktyce okazało się, że korzystanie z magazynków bębnowych prowadziło do częstych zacięć.
  • M1 – jeszcze bardziej uproszczona wojenna wersja tego pistoletu maszynowego. Zamek półswobodny zastąpiono w nim zamkiem swobodnym. Z lufy zniknęły charakterystyczne żebra poprawiające jej chłodzenie, a rękojeść napinania zamka przeniesiono na prawy bok komory zamkowej. Zmieniono obrys kolby i osadzono ją na stałe w komorze spustowej. M1 mógł być zasilany wyłącznie z magazynków pudełkowych, których produkcję ograniczono do wersji 30-nabojowej. Wszedł do produkcji w lipcu 1942.
  • M1A1 – dalej uproszczony model wersji M1. Wyposażony został w zamek o uproszczonej konstrukcji ze stałą iglicą. Wszedł do produkcji w grudniu 1942.

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Wzór M1921 M1928 M1
Nabój .45 ACP (11,43 × 23 mm) .45 ACP (11,43 × 23 mm) .45 ACP (11,43 × 23 mm)
Masa broni nie załadowanej (kg) 4,9 4,9 4,7
Długość broni (mm) 857 857 813
Długość lufy (mm) 372 mm z długą i 267 z krótką lufą 267 268
Długość linii celowniczej (mm) ?? 559 536
Szybkostrzelność praktyczna (strz./min) 600–725 700 700
Prędkość początkowa pocisku (m/s) 280 m/s 280 m/s 280 m/s
Zasięg efektywny (m) 200 200 200

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. s. 241.
  2. Modernizacja Policji w Polsce 1935-1939. „Dzieje Najnowsze” 1997, nr 3, s. 124, podano za: A. Konstankiewicz: Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914 - 1939. Wydawnictwo UMC-S, Lublin 2003, s. 66.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2011, s. 241. ISBN 978-83-7708-745-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]