Ryglice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rynek | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1824–1934 i od 2001[1]. | ||||
Burmistrz |
Paweł Augustyn | ||||
Powierzchnia |
25,15 km² | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
14 | ||||
Kod pocztowy |
33-160 | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |||||
Położenie na mapie gminy Ryglice | |||||
49°52′43″N 21°08′14″E/49,878611 21,137222 | |||||
TERC (TERYT) |
1216064 | ||||
SIMC |
0829098 | ||||
Urząd miejski Rynek 933-160 Ryglice | |||||
Strona internetowa |
Ryglice – miasto w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ryglice. Położone około 20 km na południowy wschód od Tarnowa, w pobliżu Tuchowa. Prawa miejskie posiadało w latach 1824–1934 i od 2001 r.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2836 mieszkańców[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto znajduje się na Pogórzu Ciężkowickim, u północnych podnóży Pasma Brzanki. Przez miejscowość przepływa potok Szwedka i jego dopływy: Rygliczanka i Zalasówka[3].
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 25,15 km²[4].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnowskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1301 r. (osada istniała prawdopodobnie już w XII w.), kiedy to książę Władysław Łokietek ustanowił właścicielami wsi Władysława Burzę i Wawrzyńca Kielanowskiego. W XIV w. w Ryglicach ustanowiono parafię. Znaczny rozwój wsi nastąpił za czasów panowania Kazimierza Wielkiego. Przybyli wówczas pierwsi Żydzi, rozwijały się handel i rzemiosło. W XVII w. rozwój został zahamowany z powodu powodzi, epidemii cholery, najazdów Szwedów, Tatarów i Kozaków. W 1656 roku w Ryglicach pobito Szwedów – na pamiątkę tego wydarzenia potok przepływający przez miasto nosi nazwę Szwedka.
W rzezi galicyjskiej 1846 r. brali udział chłopi z Ryglic i okolicznych wsi (4 osoby zamordowano, 5 zostało aresztowanych przez władze austriackie). W listopadzie 1914 r. do miasta wkroczyły wojska rosyjskie, które okupowały miejscowość do maja 1915 roku. 24 grudnia 1914 na terenie Ryglic miała miejsce bitwa między Rosjanami a wojskami austrowęgierskimi. Kolejna bitwa rozegrała się 2 maja 1915 r. Po I wojnie światowej w okolicy pozostało 86 cmentarzy wojennych, także w Ryglicach[5].
-
Rynek, ratusz
-
Rynek, fontanna z pomnikiem Pogórzańska Penelopa
-
Pałac Leśniowskich i Ankwiczów
W czasie II wojny światowej, od maja 1940 r. do czerwca 1941 r., stacjonowały w Ryglicach wojska niemieckie. 22 lipca 1942 r. wszyscy Żydzi z Ryglic (przed wojną mieszkało ich tutaj 412) zostali wywiezieni do getta w Tuchowie, a stamtąd najprawdopodobniej do obozu zagłady w Bełżcu[6]. Wcześniej, w 1940 r., spalona została przez żandarmów z Tarnowa żydowska bożnica. Świadkiem niemal 600-letniej obecności Żydów w Ryglicach pozostał cmentarz (kirkut), który po latach zapomnienia został odnowiony w 2006 r. W 1944 i 1945 r. wojska niemieckie spaliły dużą część miasteczka (m.in. ratusz z wieżą zegarową, XVIII-wieczne zabudowania) oraz wysadziły wszystkie 3 mosty. Ostatnie oddziały opuściły Ryglice 17 stycznia o godzinie 11.30. W czasie II wojny życie straciło niemal 500 obywateli Ryglic (75 Polaków oraz bez mała wszyscy Żydzi). Po wojnie Ryglice otrzymują prąd oraz asfaltowe drogi, natomiast w latach 90. XX w. przeprowadzono gazyfikację i telefonizację całej gminy.
21 września 2008 r. na odnowionym Rynku odsłonięto fontannę z pomnikiem Pogórzańska Penelopa (zwanym pomnikiem emigranta) autorstwa Jacka Kucaby[7].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- Piramida wieku mieszkańców Ryglic w 2014 r.[8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].
- zespół pałacowo-parkowy z XVIII w.
- spichlerz podworski z XVIII w.
- cmentarz z I wojny światowej
- kościół parafialny pw. św. Katarzyny z 1940 r.
-
Kościół parafialny
-
Spichlerz podworski
-
Kapliczka św. Jana Nepomucena
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Przez teren miasta przebiegają następujące drogi powiatowe[10]:
Połączenia autobusowe – realizowane przez Mądeltrans:
Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Tuchowie.
Sport
[edytuj | edytuj kod]- Klub Sportowy Ryglice – sekcja piłki nożnej[11] siatkówki oraz sekcja biegowa.
Współpraca międzynarodowa
[edytuj | edytuj kod]Miasta i gminy partnerskie: Törökszentmiklós – Węgry[potrzebny przypis]
-
Cmentarz wojenny nr 167
-
Dawna zabudowa
-
Kirkut
Ludzie związani z Ryglicami
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000 r. w sprawie nadania statusu miasta miejscowościom i określenia ich granic oraz zmiany granic niektórych miast (Dz.U. z 2000 r. nr 117, poz. 1231)
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-28] .
- ↑ Pogórze Ciężkowickie i Strzyżowskie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 978-83-7605-211-3.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 26 lipca 2013, ISSN 1505-5507 .
- ↑ szablon.
- ↑ Pinkas Hakehillot Polin: Ryglice, Poland.
- ↑ Notatka w tygodniku TEMI. [dostęp 2009-09-29].
- ↑ Ryglice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01] .
- ↑ Informacja na oficjalnej stronie gminy. [dostęp 2009-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].
- ↑ 90minut.pl [dostęp 2010-10-22].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ryglice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 87 .
- Opis na stronie gminy
- ryglice-okolice.pl