Schronisko PTTK na Błatniej
 Północna elewacja schroniska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
891 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
1926 |
| Właściciel | |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 49°44′50,0″N 18°56′33,5″E/49,747222 18,942639
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko PTTK na Błatniej – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Beskidzie Śląskim, na Błatnej (Górze Błotnej), na wysokości 891 m n.p.m.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Schronisko powstało w latach 1925–1926[1]. Zostało wybudowane przez niemieckie Towarzystwo Turystyczne „Przyjaciele Przyrody” (niem. Touristen-Verein „Naturfreunde”) z Aleksandrowic[1]. Budowniczym był cieśla Jan Krechut z Jaworza[1]. Uroczyste otwarcie nastąpiło 23 maja 1926. Schronisko miało około 50 miejsc noclegowych, w tym 20 na łóżkach.
W 1930 koło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie z Bielska zakupiło w pobliżu niemieckiego schroniska parcelę, aby wybudować własny obiekt[1]. Ostatecznie, głównie z powodów finansowych (koło, a później oddział bielski rozpoczął budowę schroniska „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu) polskie schronisko nigdy nie powstało.
W czasie II wojny światowej Niemcy zajęli schronisko do celów wojskowych[2]. Pod koniec działań wojennych, zimą 1944/1945, zdewastowali budynek, wykorzystując materiał z jego rozbiórki do budowy pobliskich umocnień polowych. Po II wojnie światowej zniszczone schronisko przejęło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i przystąpiło do jego odbudowy (wykorzystano m.in. materiały z budynku gospodarczego). Ponowne otwarcie obiektu nastąpiło już sierpniu 1945. W 1946 schronisko miało 15 miejsc noclegowych w 4 pokojach.
W latach 1959–1962 nastąpiła rozbudowa schroniska, pod opieką cieszyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Kolejny duży remont miał miejsce w latach 1965–1968 – powstała wówczas obecna jadalnia, zmodernizowano kuchnię i sanitariaty, doprowadzono energię elektryczną oraz zainstalowano centralne ogrzewanie. Obiekt przykryto także nowym dachem.
W 2005 zdjęto ze ścian zewnętrznych budynku płyty azbestowo-cementowe i pokryto je drewnianą oblicówką.
Warunki pobytu
[edytuj | edytuj kod]Schronisko ma 50 miejsc noclegowych w pokojach dwu- i wieloosobowych. Do dyspozycji jest bufet z jadalnią, a w sezonie letnim czynny jest również ogródek.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Jaworze Centrum – Siodło pod Przykrą – Schronisko PTTK na Błatniej – Stołów – Trzy Kopce – Klimczok – Schronisko PTTK na Szyndzielni – Kołowrót – Bielsko-Biała Olszówka
Bielsko-Biała Wapienica – Kopany – Przykra – Schronisko PTTK na Błatniej
Jaworze-Nałęże – Mały Cisowy – Schronisko PTTK na Błatniej
Schronisko PTTK na Równicy – Brenna Centrum – Schronisko PTTK na Błatniej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Edward Moskała, Schroniska górskie PTTK w województwie bielskim: Beskid Śląski – Beskid Żywiecki – Rejon Babiej Góry – Beskid Mały, Warszawa: Wyd. PTTK „Kraj”, 1983, s. 35, ISBN 83-00-00548-X, OCLC 749277638 [dostęp 2023-01-16].
- ↑ Edward Moskała, Schroniska górskie PTTK w województwie bielskim: Beskid Śląski – Beskid Żywiecki – Rejon Babiej Góry – Beskid Mały, Warszawa: Wyd. PTTK „Kraj”, 1983, s. 36, ISBN 83-00-00548-X, OCLC 749277638 [dostęp 2023-01-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 154–169. ISBN 978-83-925599-3-1.
- Edward Moskała: Schroniska górskie PTTK w województwie bielskim. Warszawa-Kraków: PTTK Wydawnictwo „Kraj”, 1983. ISBN 83-00-00548-X.