Przejdź do zawartości

Teoria parenklizy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teoria parenklizy (gr. παρέγκλισις, łac. clinamen, epikurejska teoria nieoznaczoności) - stworzone przez Epikura uzasadnienie możliwości wolnej woli człowieka. Według teorii ruch atomów w próżni nie podlega determinizmowi, jak opisywał swoją koncepcję atomistyczną Demokryt. Atomy nie spadają pionowo, ich ruch podlega odchyleniu, wskutek czego dochodzi do zderzenia cząstek[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. parenkliza, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-28].