U-374

U-374
	Historia
Stocznia	Howaldtswerke AG, Kilonia
Położenie stępki	18 grudnia 1939
Wodowanie	10 maja 1941
	Kriegsmarine
Wejście do służby	21 czerwca 1941
Zatopiony	12 stycznia 1942
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t; w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,20 m
Zanurzenie	4,74 m
	Napęd
	na powierzchni 3200 KM; w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w.; w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8500 Mm (10 w.); w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
	Uzbrojenie
	5 wyrzutni torped (zapas 14); lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm; działko 20 mm
Załoga	43

U-374 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Unno von Fischel^[1].

Historia

Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów (Kilonia) celem szkolenia i zgrania załogi. Od września 1941 roku jako jednostka bojowa w składzie 1. (Brest), później 29. Flotylli (La Spezia).

U-374 odbył trzy patrole bojowe. Podczas pierwszego, rozpoczętego pod koniec września 1941 roku i mającego na celu atakowanie alianckiej żeglugi na północnym Atlantyku, zatopił samotnie płynący brytyjski frachtowiec „Rose Schiaffino” (3349 BRT). Podczas powrotnego rejsu wykrył konwój SC 52 i próbował go zaatakować. Przeciwdziałanie korwety HMCS „Buctouche” spowodowało lekkie uszkodzenia okrętu i uniemożliwiło akcję. U-Boot naprowadził na konwój jednak inne okręty podwodne, które zdołały dokonać udanych zatopień.

6 grudnia 1942 roku U-374 wyruszył z zadaniem dołączenia do U-Bootów operujących na Morzu Śródziemnym. W nocy z 10 na 11 grudnia okręt sforsował niebezpieczną Cieśninę Gibraltarską, atakowany przez jednostki przeciwnika^[2]. U-374 zatopił wówczas torpedami dwa okręty pomocnicze: trawler ZOP HMS „Lady Shirley”^[3] (477 BRT) i uzbrojony jacht HMS „Rosabelle” (515 BRT); zginęli wszyscy członkowie obu załóg.

Wkrótce po osiągnięciu bazy U-374 wyruszył na patrol bojowy u wybrzeży Afryki Północnej; okręt zdołał przetrwać atak bombami głębinowymi niszczycieli HMS „Legion”(inne języki) i Hr.Ms. „Isaac Sweers”, ale spowodowane nim uszkodzenia uniemożliwiły ponowne zanurzenie. 12 stycznia 1942 roku U-374 został wykryty na wschód od przylądka Spartivento przez brytyjski okręt podwodny typu U HMS „Unbeaten”. Trafiony dwoma torpedami U-Boot szybko zatonął; przeżył tylko jeden członek załogi – MtrGfr Johannes Ploch, pełniący wówczas wachtę na pomoście. Rozbitek został uratowany i wzięty do niewoli przez HMS „Unbeaten”.

Zobacz też

lista U-Bootów zatopionych przez alianckie okręty podwodne podczas II wojny światowej

Przypisy

↑ Syn adm. Hermanna von Fischela, który podczas I wojny światowej był dowódcą U-65.
↑ W meldunku radiowym von Fischel określił jej jako „cztery niszczyciele”.
↑ 4 października 1941 roku HMS „Lady Shirley” w pojedynku artyleryjskim zatopił U-111.

Bibliografia

Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
Geoffrey Jones: Submarines versus U-boats. Londyn: W. Kimber, 1986. ISBN 0-7183-0626-0.
U-374. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
„U 374” : Interrogation of Sole Survivor. www.uboatarchive.net. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 listopada 2013)]. (ang.).

[1] Syn adm. Hermanna von Fischela, który podczas I wojny światowej był dowódcą U-65.

[2] W meldunku radiowym von Fischel określił jej jako „cztery niszczyciele”.

[3] 4 października 1941 roku HMS „Lady Shirley” w pojedynku artyleryjskim zatopił U-111.

[1]

[2]

[3]