Vox (partia polityczna)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
17 grudnia 2013 |
| Ideologia polityczna |
konserwatyzm, nacjonalizm, narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm, unitaryzm, monarchizm |
| Poglądy gospodarcze | |
| Liczba członków |
62 374[1] |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
| Młodzieżówka |
VOX Jóvenes |
| Barwy |
zielony |
| Obecni posłowie |
33/350
|
| Obecni senatorowie |
2/265
|
| Obecni eurodeputowani |
4/59
|
| Strona internetowa | |
Vox – hiszpańska narodowo-konserwatywna[2][3][4][5] partia polityczna założona w 2013 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ugrupowanie zostało założone 17 grudnia 2013 roku, a pierwsza konferencja prasowa przedstawiająca partię odbyła się 16 stycznia 2014 roku. Założycielami partii byli głównie byli członkowie Partii Ludowej, którzy byli niezadowoleni z działań podjętych przez partię. Vox opowiadało się m.in. za większą centralizacją i sprzeciwiało się katalońskiemu oraz baskijskiemu nacjonalizmowi. Pierwszym prezesem ugrupowania, pełniącym funkcję tymczasowo, został José Luis González Quirós – filozof i były działacz partii Unia Demokratycznego Centrum, Centrum Demokratyczne i Społeczne oraz Partia Ludowa.
Po raz pierwszy partia wystartowała w ogólnokrajowych wyborach w 2014 roku – były to wybory do Parlamentu Europejskiego w Hiszpanii w 2014 roku. Głos na Vox oddało prawie 250.000 osób, co przełożyło się na 1.57% wszystkich głosów i 11. miejsce. Partia, wobec niewystarczającej liczby głosów, nie zdobyła żadnego przedstawiciela w Parlamencie Europejskim. Kilka miesięcy po pierwszych wyborach, czyli we wrześniu tego samego roku, został wybrany nowy zarząd Vox. Liderem został jeden z założycieli partii i były członek baskijskiego parlamentu, Santiago Abascal[6]. Już na czele z nim ugrupowanie przystąpiło do wyborów parlamentarnych w Hiszpanii w 2015 roku. Wynik był jednak gorszy niż w poprzednich, bo Vox uzyskało jedynie 0.23% głosów, spadając na pozycję 15. największej partii w Hiszpanii. I tym razem nie udało się zdobyć żadnego deputowanego. W przyspieszonych wyborach parlamentarnych w 2016 roku negatywny trend dla partii się utrzymał. Na Vox głos oddało mniej niż 50.000 Hiszpanów, co również nie przełożyło się na reprezentację w parlamencie. Pod koniec 2017 roku niektóre sondaże dawały partii poparcie rzędu 2%[7].
10 września 2018 roku ugrupowanie zyskało pierwszego posła do parlamentu lokalnego, gdy poseł José Antonio Morales z prowincji Estremadura opuścił szeregi Partii Ludowej i wstąpił do VOX[8].
W wyborach do lokalnego parlamentu w Andaluzji z dnia 2 grudnia 2018 roku, ugrupowanie pierwszy raz uzyskało swoich reprezentantów w liczbie 12 na 109 ogółem[9]. W wyborach parlamentarnych w 2019 partia uzyskała 10,26% głosów wprowadzając 24 przedstawicieli do Kongresu Deputowanych[10]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku partia zdobyła 6,2% głosów, co przełożyło się na 4 mandaty. W PE partia dołączyła do grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów[11]. W przyspieszonych wyborach parlamentarnych w listopadzie tego samego roku partia zajęła trzecie miejsce zdobywając 15,1% głosów co przełożyło się na 52 mandaty w izbie niższej i 2 w Senacie[12].
W wyborach do parlamentu wspólnoty autonomicznej Kastylia i León z dnia 13 lutego 2022 roku partia zajęła trzecie miejsce, zwiększając swoją reprezentację z 1 do 13 mandatów. W ramach porozumienia z Partią Ludową, która wygrała wybory został utworzony wspólny rząd, a członek partii, Carlos Pollán został wybrany na przewodniczącego kortezów wspólnoty[13].
Wicepremier oraz prezes partii Prawo i Sprawiedliwość, Jarosław Kaczyński, wystosował prośbę do hiszpańskich wyborców o wsparcie dla partii VOX w wyborach parlamentarnych w 2023[14]. Na profilach społecznościowych Vox, można było znaleźć nagranie z jego przemówieniem, gdzie przypadkowo nazwano go "byłym prezydentem Polski" myląc go z faktycznym, byłym prezydentem Lechem Kaczyńskim[15].
Główne założenia programowe[3][16]
- Zachowanie zintegrowanej struktury państwa
- Sprzeciw wobec feminizmu i ustawie pozytywnie dyskryminującej
- Zmiana polityki imigracyjnej
- Zmiana prawa wyborczego
- Sprzeciw wobec postulatów społeczności LGBT i konserwatyzm obyczajowy
- Prawo do nauki języka hiszpańskiego w każdej szkole — sprzeciw wobec obowiązkowej nauki języków lokalnych; katalońskiego i baskijskiego
- Jedność narodowa i walka z separatyzmem
- Poparcie dla autorytetu monarchii
- Zachowanie katolickiej symboliki w miejscach publicznych
- Sprzeciw wobec aborcji i eutanazji
- Walka z handlem narkotykami
- Walka z nielegalnym zajmowaniem budynków (tzw. squating)
Poparcie w wyborach
[edytuj | edytuj kod]Wybory do Parlamentu Europejskiego
[edytuj | edytuj kod]| Wybory | Liczba głosów |
% głosów |
Liczba mandatów |
|---|---|---|---|
| 2014 | 246 833 | 1,57 | 0 |
| 2019 | 1 388 681 | 6,20 | 3 |
Wybory parlamentarne
[edytuj | edytuj kod]| Wybory | Liczba głosów |
% głosów |
Liczba mandatów |
|---|---|---|---|
| 2015 | 58 114 | 0,23 | 0 |
| 2016 | 47 182 | 0,21 | 0 |
| IV 2019 | 2 654 200 | 10,26 | 24 |
| IX 2019 | 3 640 063 | 15,09 | 52 |
| 2023 | 3 057 000 | 12,38 | 33 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cuentas anuales ejercicio 2020. www.voxespana.es. [dostęp 2022-03-12].
- ↑ Robert Gould, Vox España and Alternative für Deutschland: Propagating the Crisis of National Identity [online], mdpi.com, grudzień 2019 [dostęp 2021-02-14] (ang.).
- ↑ a b Prawica zdominuje hiszpańską scenę polityczną? Wywiad z przedstawicielem partii VOX [online], CDN, 28 marca 2021 [dostęp 2021-05-16].
- ↑ Stuart J. Turnbull-Dugarte, Explaining the end of Spanish exceptionalism and electoral support for Vox, „Research & Politics”, 6 (2), 2019, s. 2053168019851680, DOI: 10.1177/2053168019851680, ISSN 2053-1680 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
- ↑ Parties and Elections in Europe [online], www.parties-and-elections.eu [dostęp 2021-05-16].
- ↑ Santiago Abascal, elegido nuevo presidente de Vox con el 91% de los votos. abc.es. [dostęp 2018-02-07]. (hiszp.).
- ↑ La crisis catalana dispara a Cs, impulsa al PSOE, hunde a Podemos y daría un escaño a Vox. elespanol.com. [dostęp 2018-02-07]. (hiszp.).
- ↑ The Geco Company, Los ex 'populares' Juan Antonio Morales y Antonio Pozo se incorporan a Vox, „Región Digital”, 10 września 2018 [dostęp 2018-11-19].
- ↑ Sam Jones, Far right wins seats in Spanish region for first time since Franco [online], the Guardian, 3 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-03] (ang.).
- ↑ Socjaliści wygrali wybory w Hiszpanii. Do parlamentu weszła skrajna prawica - Polsat News [online], polsatnews.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Hiszpańska partia VOX dołącza do frakcji EKR w Parlamencie Europejskim - Polsat News [online], polsatnews.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Elecciones Generales España 2019 [online], resultados.10noviembre2019.es [dostęp 2019-11-12].
- ↑ Vox speaker in Spain's Castilla y Leon regional parliament - Politics [online], ANSAMed, 10 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
- ↑ Jarosław Kaczyński apeluje do Hiszpanów o poparcie VOX-u - Wiadomości - polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-08-12] (pol.).
- ↑ Rafał Mrowicki, Nagranie z Kaczyńskim krąży w sieci. Doszło do wpadki [online], wiadomosci.wp.pl, 23 lipca 2023 [dostęp 2023-08-12] (pol.).
- ↑ https://www.voxespana.es/wp-content/uploads/2015/12/VOX-Programa-Generales-2015.pdf
| Reprezentowane w parlamencie krajowym lub europejskim |
|---|
