Wiktorowo (województwo podlaskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
17-312[4] |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC |
0403407[5] |
Położenie na mapie gminy Perlejewo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego | |
52°34′31″N 22°30′53″E/52,575278 22,514722[1] |
Wiktorowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Perlejewo[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Grannym[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Folwark Wiktorowo powstał na gruntach folwarku Kabaćki[8]. Założyła go po roku 1860 Wanda z Ossolińskich Potocka i nazwała go od imienia ojca. Należał do dóbr Rudka.
W końca XIX wieku w Wiktorowie było 465 ½ dziesięcin gruntów, w tym 187 dziesięcin nieużytków. Wiktorowo należało do gminy Skórzec[9].
Majątek o powierzchni 260 ha był dzierżawiony przez Kazimierza Jastrzębskiego, który około roku 1905 został jego właścicielem[10].
W 1915 roku rodzina Jastrzębskich została przesiedlona w głąb Rosji. W czasie I wojny światowej opuszczonym majątkiem opiekowała się gmina Skórzec. Po wojnie Jastrzębscy mieszkali w ocalałych czworakach[10]. W 1921 r. budynek ten zamieszkiwało 48 osób[11].
W 1933 r. zmarł Kazimierz Jastrzębski senior. Majątek spłacał syn Antoni, który był klasyfikatorem gruntów w województwie białostockim. Przed wojną zbudowano tu duży ceglany dwór. Zarządzała nim Celina Kosarzewska, kuzynka Jastrzębskich. W pobliżu znajdowały się: czworaki przeznaczone dla parobków, stajnie, stodoły oraz piwnice, magazynki i obory zbudowane z kamienia[10].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- zespół dworski, po 1920, nr rej.:219 z 16.12.1985
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147491
- ↑ Wieś Wiktorowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-28] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1454 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Z. Romaniuk, Rudka. Dzieje majątku, wsi i parafii..., str. 62
- ↑ Wiktorowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 448 .
- ↑ a b c J. Włodek, Dzieje zagłady ziemiaństwa polskiego południowo-zachodniej Białostocczyzny, Pamiętniki Historyczne, część I, Ciechanowiec 2005, s. 250-252
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z 30 września 1921 roku i innych źródeł urzędowych. T V. Województwo białostockie, Warszawa 1924, str. 28
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .