apokryf
apokryf (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. księga religijna, którą dany Kościół uważa za niezgodną ze swoją doktryną; zob. też apokryf w Wikipedii
- (1.2) przen. utwór rzekomo autentyczny, np. podrobione dzieło wielkiego pisarza lub recenzja nieistniejącej książki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apokryf apokryfy dopełniacz apokryfu apokryfów celownik apokryfowi apokryfom biernik apokryf apokryfy narzędnik apokryfem apokryfami miejscownik apokryfie apokryfach wołacz apokryfie apokryfy
- przykłady:
- (1.1) Za apokryfy uznano pisma niepewnego pochodzenia, które nie zostały przyjęte do kanonu pism świętych.
- (1.2) Apokryfy Lema to zbiór recenzji i wstępów nieistniejących książek.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pseudoepigraf
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. apokryficzny
- przysł. apokryficznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) apocrypha
- białoruski: (1.1) апокрыф m
- bułgarski: (1.1) апокриф m; (1.2) апокриф m
- hiszpański: (1.1) libro apócrifo m
- niemiecki: (1.1) Apokryph n; (1.2) Apokryph n
- nowogrecki: (1.1) απόκρυφα βιβλία n lm
- rosyjski: (1.1) апокриф m; (1.2) апокриф m
- słowacki: (1.1) apokryf m
- ukraiński: (1.1) апокриф m
- węgierski: (1.1) apokrif
- źródła:
- ↑ Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 10.
apokryf (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) apokryf
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apokryf apokryfy dopełniacz apokryfu apokryfů celownik apokryfu apokryfům biernik apokryf apokryfy wołacz apokryfe apokryfy miejscownik apokryfu apokryfech narzędnik apokryfem apokryfy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
apokryf (język duński)
- wymowa:
- IPA: [ɑpoˈkʁyf]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) apokryf
przymiotnik
- (2.1) apokryficzny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (2.1) apokryfisk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. apokryfisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
apokryf (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. apokryfista m
- przym. apokryfický, apokryfný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „apokryf” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 12.