księga

księga (język polski)

księga (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈcɕɛ̃ŋɡa], AS: [ḱśẽŋga], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opasła książka

(1.2) część dzieła literackiego

(1.3) rejestr, zbiór dokumentów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	księga	księgi
dopełniacz	księgi	ksiąg
celownik	księdze	księgom
biernik	księgę	księgi
narzędnik	księgą	księgami
miejscownik	księdze	księgach
wołacz	księgo	księgi

przykłady:

(1.1) W tej księdze znajduje się cała wiedza starożytnych alchemików.

(1.1) Bibliotekarz z trudem zdjął starą księgę z najwyższej półki.

(1.2) Ta powieść składa się z pięciu ksiąg, każda jest pełna intryg i zwrotów akcji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Czerwona Księga • księgozbiór • pięcioksiąg

(1.2) Księga Abdiasza / Aggeusza / Amosa / Daniela / Estery / Ezdrasza / Ezechiela / Habakuka / Hioba / Koheleta / Izajasza / Jeremiasza / Joela / Jonasza / Jozuego / Kapłańska / Liczb / Malachiasza / Micheasza / Nahuma / Nehemiasza / Ozeasza / Powtórzonego Prawa / Przysłów / Psalmów / Rodzaju / Rut / Sędziów / Sofoniasza / Wyjścia / Zachariasza

(1.3) księga wieczysta • księga rachunkowa

synonimy:

(1.2) tom

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) publikacja, publikacja, literacka

hiponimy:

(1.2) akapit, rozdział, werset

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. księgarnia ż, księgarz m, księgarstwo n, księgowość ż, księgowy m, księgowa ż, księgowanie n

zdrobn. książka ż, książeczka ż

czas. księgować ndk., zaksięgować dk.

przym. książkowy, księgarski, księgowy

związki frazeologiczne:

biała księga • czarna księga • złota księga • czytać jak w otwartej księdze • klasztor bez ksiąg, twierdza bez broni

etymologia:

prasł. *kъniga, w języku polskim do XVI wieku tylko w liczbie mnogiej; dalsza etymologia niejasna, postuluje się m.in. derywację od prasł. *kъnъ (por. pol. knieja) lub zapożyczenie z praturk. *küinig, (skąd też węg. könyv)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) book
• arabski: (1.2) مصحف
• chiński standardowy: (1.1) 书 (shū); (1.3) 书 (shū)
• czeski: (1.2) kniha ż
• dolnołużycki: (1.1) knigły
• duński: (1.2) bog w
• esperanto: (1.1) librego
• francuski: (1.1) livre m
• hebrajski: (1.1) ספר m
• hiszpański: (1.1) libro m
• islandzki: (1.1) bók ż
• łaciński: (1.1) liber; (1.2) tomus
• niemiecki: (1.1) Buch n
• norweski (bokmål): (1.2) bok m/ż
• nowogrecki: (1.1) βιβλίο n; (1.2) βιβλίο n
• rosyjski: (1.1) книга ż
• słowacki: (1.1) knižisko n; (1.2) kniha ż; (1.3) kniha ż
• sycylijski: (1.1) libbru m
• turecki: (1.1) kitap; (1.2) cilt; (1.3) kütük
• ukraiński: (1.1) книга ż
• włoski: (1.1) libro m, registro m

źródła: