kraj

kraj (język polski)

wymowa:

​, IPA: [kraj], AS: [krai ̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kraina, obszar geograficzny; w niektórych państwach jednostka administracyjna; zob. też kraj w Wikipedii

(1.2) państwo

(1.3) kraniec, koniec

czasownik, forma pochodna

(2.1) tryb rozkazujący od czasownika krajać

odmiana:

(1) lp kraj, ~u, ~owi, ~, ~em, ~u, ~u; lm ~e, ~ów, ~om, ~e, ~ami, ~ach, ~e

przykłady:

(1.1) W czasach zaborów obszar Polski był nazywany Krajem Przywiślańskim.

(1.2) Przez jakie kraje przejeżdżaliście w drodze na urlop?

(1.3) Kraj tej sukni jest bardzo poszarpany.

(2.1) Kraj równo, nie rób takich zygzaków!

składnia:

kolokacje:

(1.2) rodzinny/ojczysty/obcy kraj; jeździć po całym kraju; Kraj Basków, Kraj Rad

synonimy:

(1.1) kraina, region

antonimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. kraina, krajobraz

(1.2) przym. krajowy; rzecz. krajowiec

(1.3) krajać

związki frazeologiczne:

(1.1) ciepłe kraje • kraj mlekiem i miodem płynący

(1.3) kraj świata

etymologia:

(1.2) z (1.1)

(1.3) od krajać

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: państwo

• afrykanerski: (1.1) land
• albański: (1.2) shtet
• angielski: (1.1-2) country
• bułgarski: (1.1) страна ż, край m; (1.2) държава, страна
• czeski: (1.2) stát
• duński: (1.1-2) land n, rige n
• esperanto: (1) lando
• francuski: (1.1-2) pays m
• hawajski: (1.1) honua
• hebrajski: (1.1-2) ארץ ż (erec)
• hiszpański: (1.1) país m
• holenderski: (1.1-2) land n
• islandzki: (1.1-2) land n
• jidysz: (1.1-2) לאַנד n (land)
• koreański: (1.1-2) 나라, 국가
• niemiecki: (1.1) Land n; (1.2) Staat m, Land n
• nowogrecki: (1.1-2) χώρα
• rosyjski: (1.1) край m, страна ż; (1.2) страна ż, государство n; (1.3) край m
• słowacki: (1.1) kraj; (1.2) štát
• szwedzki: (1.1-2) land n, (1.2) rike n
• węgierski: (1.1-2) ország
• wilamowski: łaond
• włoski: (1.1) paese, terra; (1.2) stato

źródła:

kraj (język chorwacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) koniec

(1.2) okolica, strona

(1.3) kraina, kraj

odmiana:

(1) lp kraj, kraja, kraju, kraj, krajem, kraju, kraju; lm krajevi, krajeva, krajevima, krajeve, krajevima, krajevima, krajevi

przykłady:

(1.1) Borio sam se do kraja. → Walczyłem do końca.

(1.2) U mom kraju svi me znaju. → W moich stronach wszyscy mnie znają.

(1.3) Ptice su već otišle u tople krajeve. → Ptaki odleciały już do ciepłych krajów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) završetak

antonimy:

(1.1) početak

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) por. zemlja

źródła:

kraj (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) brzeg, skraj, krawędź

(1.2) kraj, kraina

(1.3) województwo, okręg

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: