Przejdź do zawartości

prawie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 1 lis 2014, była oparta na tej wersji.

prawie (język polski)

prawie (1.1) trzecia
wymowa:
IPA: [ˈpravʲjɛ], AS: [pravʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 
znaczenia:

partykuła

(1.1) słowo informujące o niecałkowitym osiągnięciu danego stanu
(1.2) st.pol. naprawdę, rzeczywiście
(1.3) mat. z wyjątkiem skończonej liczby przypadków
(1.4) mat. w teorii miary i probabilistyce: z wyjątkiem zbiorów o mierze zero
(1.5) mat. w topologii: z wyjątkiem zbiorów pierwszej kategorii

przysłówek

(2.1) reg. śl. akurat, właśnie, w tej chwili, w sam raz[1][2]
(2.2) st.pol. prawdziwie[3]
(2.3) st.pol. zupełnie, całkowicie[4]

rzeczownik

(3.1) reg. śl. racja[1]

rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna

(4.1) Ms. lp od: prawo
odmiana:
(1.1-5) nieodm.
przykłady:
(1.1) Nasza wykładowczyni prawie zawsze się spóźnia, wczoraj przyszła prawie pół godziny po czasie.
(1.3) Funkcja f(x) = |x| jest prawie wszędzie różniczkowalna.
(1.4) Funkcja ż jest prawie wszędzie skończona.
(1.5) Prawie wszystkie liczby rzeczywiste są niewymierne.
składnia:
kolokacje:
(3.1) mieć prawie
synonimy:
(1.1) niemal, nieomal, niemalże
antonimy:
(1.1) całkiem
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Bożena Cząstka-Szymon, Jerzy Ludwig, Helena Synowiec, Mały słownik gwary Górnego Śląska, cz. 1, LEKSEM, Katowice 1999, ISBN 83-910773-07, s. 163.
  2. ↑ Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 229.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 979.
  4. ↑ Halina Kurkowska, O zmianach znaczeń wyrazów, „Poradnik Językowy” z. 3, 1949, s. 11.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=prawie&oldid=4420048”