Przejdź do zawartości

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
klucz:
32 + 4
liczba kresek:
7
warianty:
(domyślna czcionka)
kolejność kresek:


chiński:

znaczenia:
etymologia:
wprowadzanie znaku:
Cangjie: 人人土 (OOG); cztery rogi: 88104
kodowanie:
zob. wpis w bazie Unihan: U+5750
słowniki:
  • KangXi: strona 225, znak 15
  • Dai Kanwa Jiten: znak 4931
  • Dae Jaweon: strona 460, znak 6
  • Hanyu Da Zidian: tom 1, strona 423, znak 12
uwagi:
źródła:
男人坐(1.2)椅子
zapis:
uproszcz. i trad.
wymowa:
pinyin zuò (zuo4); zhuyin ㄗㄨㄛˋ
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) siadać, usiąść
(1.2) siedzieć
(1.3) jeździć (środkiem transportu jako pasażer)
odmiana:
przykłady:
(1.1) 可以那边窗户位置?(wǒ kěyǐ zuò zài nàbiān kào chuānghù de wèizhì ma) → Mogę usiąść tam przy oknie?
(1.2) 独自完全精疲力竭。(tā dúzì zuòzhe wánquán jīngpílìjié) → Siedział sam, całkowicie wyczerpany.
(1.3) 打车地铁。(wǒ dǎchē wǒ bù zuò dìtiě de) → Biorę taksówkę, nie jeżdżę metrem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) 枯坐 → siedzieć i schnąć (=nudzić się) • 坐禅 → (siedzieć i) medytować正坐 → siedzieć prosto坐垫poduszka do siedzenia • 静坐 → siedzieć w ciszy (i zamyśleniu = kontemplować)
synonimy:
(1.1) 坐下
(1.3) 乘坐
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
złożenia:
坐落坐夜坐实
wyrazy pokrewne:
czas. 小坐
rzecz. 酒坐
wykrz. 请坐
związki frazeologiczne:
坐立不安平起平坐
etymologia:
chiń. + człowiek (podwojony) + ziemia
uwagi:
HSK1
źródła: