Teufel

Teufel (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈtɔɪfəl/ ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) diabeł, czart, szatan

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Teufel	die Teufel
dopełniacz	des Teufels	der Teufel
celownik	dem Teufel	den Teufeln
biernik	den Teufel	die Teufel

przykłady:

(1.1) Geh zum Teufel! → Idź do diabła!

składnia:

kolokacje:

(1.1) Fehlerteufel • Fleckenteufel • Tasmanischer Teufel • Teufelsanbetung • Teufelsaustreibung • Teufelsbraten • Teufelsbrut • Teufelsfratze • Teufelsglaube • Teufelskerl • Teufelskreis • Teufelsmesse • Teufelspakt • Teufelsritt • Teufelsweib • Teufelswerk • Teufelszeug

synonimy:

(1.1) Dämon, Satan, Antichrist

antonimy:

(1.1) Engel

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. verteufeln

rzecz. Teufelin ż, Teufelei ż

przym. teuflisch

związki frazeologiczne:

(1.1) hol dich der Teufel! → niech cię diabli wezmą • den Teufel an die Wand malen → wywoływać wilka z lasu • in etw./jdn. ist der Teufel gefahren → wstąpił w coś/kogoś diabeł • Teufels Küche • wenn man vom Teufel spricht • zum Teufel gehen

etymologia:

uwagi:

źródła: