absolwencki

absolwencki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z absolwentami, dotyczący absolwentów; przeznaczony dla absolwentów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	absolwencki		absolwencka	absolwenckie	absolwenccy	absolwenckie
dopełniacz	absolwenckiego		absolwenckiej	absolwenckiego	absolwenckich
celownik	absolwenckiemu		absolwenckiej	absolwenckiemu	absolwenckim
biernik	absolwenckiego	absolwencki	absolwencką	absolwenckie	absolwenckich	absolwenckie
narzędnik	absolwenckim		absolwencką	absolwenckim	absolwenckimi
miejscownik	absolwenckim		absolwenckiej	absolwenckim	absolwenckich
wołacz	absolwencki		absolwencka	absolwenckie	absolwenccy	absolwenckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W Pepsi on Stage prócz koncertów odbywają się także między innymi konferencje, imprezy rozdania nagród, zjazdy absolwenckie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kurs / program absolwencki • odznaka absolwencka • organizacja absolwencka • staż absolwencki • stowarzyszenie absolwenckie • zjazd absolwencki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n

czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.

przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny

przysł. absolutnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. absolwent + -cki

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) абсолвентски
• czeski: (1.1) absolventský
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Absolventen-
• słowacki: (1.1) absolventský
• słoweński: (1.1) absolventski

źródła: