Przejdź do zawartości

buriacki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

buriacki (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Buriacją albo Buriatami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język buriacki; zob. też język buriacki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikburiackiburiackaburiackieburiaccyburiackie
dopełniaczburiackiegoburiackiejburiackiegoburiackich
celownikburiackiemuburiackiejburiackiemuburiackim
biernikburiackiegoburiackiburiackąburiackieburiackichburiackie
narzędnikburiackimburiackąburiackimburiackimi
miejscownikburiackimburiackiejburiackimburiackich
wołaczburiackiburiackaburiackieburiaccyburiackie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Agiński Okręg Buriacki • Ust-Ordyński Okręg Buriacki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Buriacja ż, Buriat mos, Buriatka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=buriacki&oldid=8421088”